Rzeczywiście on jest mało smutny, jak na cmentarz.

Zgadzam się z Panem, że to dobrze. A jeszcze przez swoją nieograniczoność i kulturową, i religijną jest zupełnie obezwładniający.

Część druga jest w obmyślaniu, część trzecia skandalizująca gotowa niemal. Czwarta w trylogii?

Pozdrawiam Pana, delikatnie zaznaczając, że ja też umiem w brydża.