Na początek pokazuje się program, a potem stwierdza, że jest super. Koniec debaty. Można iść na obiad.

14 kwietnia w Białymstoku Minister Edukacji Narodowej rozpocznie (rozpoczęła – przyp. autora) cykl debat wojewódzkich na temat edukacji. W ciągu 2 miesięcy kierownictwo ministerstwa odwiedzi wszystkie województwa i spotka się ze środowiskami oświatowymi. W debatach organizowanych w imieniu MEN przez kuratoria oświaty wezmą udział władze rządowe i samorządowe województwa, przedstawiciele kuratorium oświaty, okręgowej komisji egzaminacyjnej, rektorzy największych uczelni, dyrektorzy placówek doskonalenia nauczycieli, osoby odpowiedzialne za edukację w samorządach gminnych i powiatowych, reprezentanci dyrektorów placówek edukacyjnych wszelkich typów – przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, poradni psychologiczno-pedagogicznych. Zaproszeni zostali też szefowie wojewódzkich struktur oświatowych związków zawodowych i organizacji pracodawców.

Gospodarski objazd kraju trwa. Na spotkaniach pojawiają się osoby wyselekcjonowane. Nie tam jest miejsce dla zwykłych nauczycieli. Oni mogą swoje zdanie wyrazić w ankiecie, którą nie wiadomo czy w ogóle ktoś przeczyta. Za to na spotkaniach z MENką można żywo podebatować. Z relacji osób, które do tej pory debatowały wyłania sie następujący obraz. Przedstawiona jest teza, a moderacja w grupach dyskusyjnych jest tak prowadzona, żeby wnioski kończyły sie aplauzem dla tezy. Gdy mimo to jakieś wątpliwości i pomysły alternatywne docierają do pani Hall ta autorytatywnie stwierdza, że ona ma już plan wdrożenia zmian w oświacie i dziękuje za dyskusję. Można udać się na obiad.

Dyrektorzy szkół, bo od nich czerpię informacje są mocno rozczarowani tymi spotkaniami. Nie dziwię się. Wiele spraw stoi pod znakiem zapytania. Wiele gdy nowy rok już za rogiem. Rozumiem też związkowców, którzy narzekali na brak dialogu z ministerstwem. Jeśli wszelkie negocjacje z ZNP wyglądały w podobny sposób to na pozór bezsensowny strajk, który w moim przekonaniu był tylko prezentacją siły miał zupełnie inny wymiar. Choć nadal uważam, że postulaty były kiepskie to jeśli potraktować to jako li tylko napięcie muskułów to nie wiem czy nie zmieniłbym dzisiaj zdania i nie podpisał sie pod listą strajkową.