mnie to nie smuci.

Spektakle są ludziom autentycznie potrzebne.

Pamiętam, jak w 1956 ludzie gromadzili się wzdłuż trasy kolejowej, którą Gomułka jechał do Moskwy na rozmowy. Ci ludzie chcieli oglądać spektakl suwerenności. Podobnie niewierzący chodzili na msze papieskie w PRL, aby uczestniczyć w seansach wolności. Wcale im nie mam tego za złe.

Czasem tylko się boję, że sam w ten spektakl uwierzę i potraktuję swoją kartkę wyborczą, jak coś więcej niż bilet do teatru.

A tak, to zawsze jest ta odrobina suspensu: kupujesz do teatru, a na co ci sprzedadzą? Cyrk, kino, czy gabinet krzywych zwierciadeł…

ustawicznie, Pani Magio.

Ja na Pani obecność i gadulstwo nigdy nie narzekam. Wprost przeciwnie. Łaknę jak kania dżdżu.

Poza tym, jeżeli akurat nie zapieni się Pani ze względów światopoglądowych, zawsze można liczyć na bystrość Paninego intelektu. Któż trafniej niż Pani utrafiłby w obydwie warstwy powyższego drobiazgu.

Co do polityki: to zawsze był spektakl i taki miał być. Majestat się tego domagał. Bez spektaklu zawsze ktoś mógłby zauważyć goliznę, prawda? To, na czym powinno nam zależeć, żeby artyści odgrywali z zaangażowaniem, bo mają płacone. I jak zamawiam clowna, to nie życzę sobie, żeby żałobny dziad mi odwalał Króla Leara. I vice versa...

A nasze internetowe alter idem? To zawsze jest bomba z opóźnionym zapłonem. Podziwiam tych, co pokazują swoje zdjęcia i podpisują tak jak w dowodzie. I już nawet nie pamiętam, dlaczego tak nie robię. Ale prawda o nas i tak się sączy po marginesach. Kiedyś w Usenecie miałem taką praktykę, że jak ktoś do mnie napisał na priv, to potem odpowiadałem, jako ja.

Ale jakoś mi przeszło i to chyba skutkiem cudzych, nie moich doświadczeń. Jedyne co mogę powiedzieć dobrego o sobie, w tym kontekście, to tylko to chyba, ze powstrzymałem się tym razem przed odmładzaniem się, choć to tak korci…

Nie jestem pewien, czy zgodnie z moją intencję, ale to już wina piszącego jak rozumiany nie jest adekwatnie.

Z tego co pan Pisze wynika, moim zdaniem, tylko, że sama idea wystawienia przedstawienia Wizyta w Moskwie nie wszystkim się spodobała. Nie dziwi mnie to. Ze sztuką już tak jest.

W kwestii niewiast, to chyba nie wiem o co Panu chodzi. A nawet nie chcę.

Za ostrzeżenie dziękuję, ale proszę nazbyt nie liczyć na to, że moje pisanie zawsze się będzie wszystkim podobać. Także Panu.

Przyznam, że byłbym zadowolony, gdyby się podobało samemu autorowi, a i to wydaje się mało prawdopodobne.

Pozdrawiam i ja Pana

powiedzieć, że politycy bawią nas formą a nawet swoją obecnością czy działaniem jak nietrudno zgadnąć, niewielu zauważa.
Raczej żałość wzbudzają.
Nieco filozoficznie podchodząc, to myślę, że im bardziej żałośni tym państwo i Polacy maja sie lepiej.
Bo Polska jest jak internetowy byt wymienny. Jest fasada po której skaczą politycy nie dostrzegając, że jest to ściana ogrodzenia w ZOO a oni robią za pawiany pokazujące goły tyłek. Wokół nich uwijają się medialne szympansy i paliwody.
Za tą fasadą dość sprawnie działa prawdziwe Państwo Polskie i Społeczeństwo. Życie się toczy, jedni sie rodzą drudzy umierają, jedni zdobywają fortuny, drudzy je tracą, taksówki kursują, chleb jest w piekarniach a krowy na pastwiskach, gdzie indziej złodziejaszek odjeżdża na skradzionym rowerze, nawet PKP ma rozkład jazdy.
Jakoś to działa, przeważnie do momentu aż przychodzi jakiś rusek albo niemiec i dotknięciem palca obala fasadę.
Niedobitki pawianów i szympansów odnajdują się potem razem z ich kochankami i wyciągami ze szwajcarskich kont na zaleszczyckiej szosie a “obcemu” odsłania się pulsujące mrowisko w którym może grzebać kijem.

Po jakimś czasie i w sprzyjających okolicznościach, mrówki wkurzone na kij zaczynają wznosić kolejna fasadę na której o dziwo bardzo szybko rozmnażają się pawiany i szympansy.

Ale teraz fasada kruszeje nie na skutek “obcego” tylko za przyczyna internetu, który jest jak powój wciskający się w każdą szparę i łapiący pawiany i szympansy za nogi.
A one strasznie się burzą, no bo jak to, ktoś be z twarzy, nazwiska, nie istniejący w rzeczywistości, nie dysponujący rakietami ani czołgami zabawia się w sąd, prokuraturę a nawet wymierza kary więzienia lub ośmieszając obala?

Oni nie chcą się tak bawić i wypuszczają do ataku różnych paliwodów a ci w naiwności swojej sądzą, że robią na kimś wielkie wrażenie.

Nie robią, bo przychodzi jakiś Yayco albo jakiś Jarecki i zaczynają kręcić korbą internetowej kataryny, doskonaląc co?
Ano formę.
Która może działać czasem jak pułk czołgów a czasem jak beczka pełna śmiechu.

P.S.Tak właściwie to pewnie nie na temat napisałem? Text czytałem wczoraj a komenta napisałem dzisiaj ale jak się wyspałem, to właśnie takie skojarzenie przyszło mi do głowy. A skojarzenia bywają groźne, także dla piszącego. Albo śmieszne.

Igła

Bo przecież to w końcu publiczność wybiera sobie spectaclum, a nie odwrotnie.

Internet tworzy nową publiczność, ułatwia weryfikowanie informacji, a przez (pozorną) anonimowość wzmaga odwagę.

Jak publika idzie do innego teatru, to teatr plajtuje. Oczywiście, pod warunkiem, że nie żyje z samej tylko dotacji.

tylko tak zgaduję...

Pani to musi, że się jakiegoś Goffmana naczytała zanadto.

Ale może to i prawda, skoro niektóry warszawski artysta, to musi obskoczyć ze trzy teatry, a taki znowu “ekspert”, to w pięciu telewizjach jednego wieczora, to samo trzy po trzy musi powiedzieć.

Coś tu jest na rzeczy, bo to faktycznie śmiesznie, jak gość się tylko lekko obmyje i mu spod ledwie wytartego hamleta Papkin prześwituje, albo za przeproszeniem Felicjan Dulski, mój mistrz i nauczyciel.

A jak ktoś nad granicami nie panuje, to powinien pracę zmienić.

A na koniec, to chciałem zapytać, kto to jest ten czytelnik w Pani osobie? Ale może nie zapytam, bo to jakoś nie uchodzi.

jak w temacie