Obawiam się, że się z Panią nie do końca zgadzam. Albo mamy na myśli co innego.

To że dla grupy ludzi, związanych jakoś tam, sieć może być miejscem aktywności, to oczywiste jest dosyć. Zarówno w skali mikro, jak i makro.

I myśli Pani, że ja napisałem to samo co Ona, ale nie. Bo ja się nie zgadzam z tym co dalej.

Otóż uważam, że o zaufaniu w sieci można zapomnieć.

Sieć ma wiele wymiarów.

Dwie osoby mogą sobie prawić dusery na czacie, a jednocześnie mieszać się z błotem na forum. W skrajnych przypadkach mogą o tym nie wiedzieć, że to robią.

I jeszcze sobie myślę, że ludzie nie przychodzą po słowo. Nie wszyscy.
To nazbyt łatwy wykręt.

Wielu z nas trafia tutaj w poszukiwaniu namiastki więzi.
Nawet wiedząc, że to namiastka.

Po prostu można do kogoś wirtualną gębę otworzyć, wylać z siebie trochę prawdziwych, lub zmyślonych emocji. Takie tam.

Gdyby chodziło o słowo, to publikowalibyśmy w wirtualnych gazetach, a nie spotykali się w takich miejscach jak to.

I żeby to powiedzieć do końca: poszukiwanie więzi, czy też jej namiastki wcale nie oznacza chęci do nawiązywania więzi w rzeczywistości pozasieciowej.

W każdym razie nie musu oznaczać.

A jeśli oznacza, to znaczy, że się komuś coś pomyliło i powinien się zastanowić

Pozdrawiam, rozmrażając zamrażalnik