I tak nic nie będę o Kaczorze.

Po co? Samo w sobie jest żenujące maglowanie na sto pierdziesiąt kantów o dupę stukniętych przez medyja. Gabon to, Gabon tamto, orzeszki pierdziamto, sramto i dupamto.

A wogóle to czemu u nas nie ma zamieszek, czytam w pojebanej gazeta.pl

No właśnie. Za spokojnie, co? A potem, gdy palanty w media kopane doczekają się zadym (no inna sprawa, że zaczyna się sezon ligowy, dojdzie słoneczna pogoda i sztachetobrań będzie w ciul), to oczywiście w studiu siądą ci sami i odprawią rytualne tańce i wyrzekną te same zaklęcia, jedynie składnią różniące się, zależnie od tego, w jakiej stacji występują. I pytania: skąd, jak, dlaczego. Zatroskane twarze, złożone w dup usteczka, zmarszone, zamyślone brwi, a w lewicowej blogosferze będzie, a Tusk jest gópi! Zresztą prawactwo zrobi to samo i będzie w ciul tych samych argumentów. O boshshshsh…

Wiem, chujowo brzmi mi powyższe zdanie, jednak już jakiś czas temu podjąłem decyzję, że to co czytacie, to przekaz prosto z narządu.

Żadnego cyzelowania, myślenia: aby wyglądało, ą, ę... Nie. Mówię do Ciebie.

I tak nie mam zbytniego nastroju ostatnio, a jeszcze Kaśka dupę mi truję, że zgubiła gdzieś poczucie własnej wartości. No bo jak, pracuje, pracuje, jest debeściarsko, wzięła fajny aparacik na raty, a tu znienacka wypowiedzenie? I pocieszenie ze strony szefowej, że może czerwiec- lipiec produkcja zostanie wznowiona.

A w ogóle to myślę sobie, czy nie zamienić TXT w spółdzielnie. W sensie nie TXT, jako firmę, ale Ciebie, nas, Was. Nie kumacie jeszcze, co.
No właśnie zastanawiam się, w jaki sposób możemy wspierać się wzajemnie. Kupować wytwory swojego umysłu i rąk, korzystać z usług. No bo niby czemu nie, co?
No weź sam pomyśl…

Dzisiejsze luźne, chaotyczne gadanie do siebie nawet ma zalety. Nie myślę, po prostu klepię sobie w klawiszki z nadzieją, że ktoś tam to zobaczy oleje ten cały Gabon i emerytki, które poszły na Tuska, bo akurat była okazja. No czemu nie, myślę sobie.

To już lepiej, niż te ich poniedziałki, gdy stadami chodzą po lekarzach tylko po to, by sobie pogadać. Lecę po bandzie, co?
To z ciekawości sprawdź sobie, jak wyglądają ranem kolejki do przychodni w tygodniu, a jak w poniedziałki.
Czy to nie jest tak, że takitaka jedno z drugim wyczerpują limity przyjęć u danego doktora? No właśnie.

Obejrzałem se “Dogmę” Kevina Smitha. No jak zwykle jazda bez trzymanki i oblecha połączona z absurdem do ełtej potęgi, ale w tym wszystkim jest jakiś sens.
Jak tak się temu przyjrzeć to jest to historia kobiety, która rozpaczliwie szuka zgubionej Wiary.
Można wzruszyć się, ale to już kwestia manipulacji reżysera i scenarzysty.

Dobra, kończę na razie, może coś tam skrobnę sobie potem.