Nawet strach za okno zerknąć.
Syf.

było kiedyś tak, że widziałem jak we mnie wjeżdża dużo większy samochód. Następnie walnęło mną o jedną barierę, potem w drugą i wepchnęło w ciężarówkę. Dobrze, że wszyscy jechali w tę samą stronę. Dobrze że barierki wytrzymały, bo to był most.

Wyszedłem z resztek samochodu, który uratował mi życie, wziąłem od gościa, którego tablica rejestracyjna wjechała mi w przednią szybę, papierosa (choć nie paliłem już wtedy). Następnie wyjąlem telefon komórkowy.

Potem poczułem ból. Po policzku spływała mi kropla krwi. Nie rozumiałem wtedy, że cudem ocalałem. W ogóle nic nie myślałem.

Ale wie Pan co? Z perspektywy uważam, że mi się opłacało.

Dziwactwo?

Pozdrawiam, życząc uśmiechu

życie jest cudem, czy ktoś chce czy nie, czy ktoś wierzy czy nie.

Takie mam twarde zdanie w tym temacie,ani na jote nie odstąpię.

nie raz, nie dwa w praktyce wytestowane, choc na żadne testy się człowiek nie pisał

I dobrze.

pozdrawiam

_{prezes,traktor,redaktor}

Dwa lata temu o tej porze roku, właśnie sobie uświadomiłam, że właściwie niemal dokładnie w tych dniach, zaczęła się nie tylko jesień...

Dwa lata temu o tej porze zapadłam się głęboko, za głęboko.

Wszystkie kości były całe zupełnie bez sensu.

Chodziłam jak automat. Myślałam jak automat. Niewiele jadłam.

Skowyczałam często.

I tylko zimno mi było cały czas tak strasznie…

Bardzo dobry ten Twój tekst.