tyle, ze jak sięgnę pamięcią, to przypominam sobie, że dziadkowie opowiadali mi swoje, zmyślone historyjki.

A tak naprawdę to zapadły mi w pamięci, te prawdziwe opowieści.

Np, jak dziadek schował się przed szwabskim, ostrzeliwującym go samolotem w kartoflisku, przykrywając jakąś porzuconą miednicą.
Albo jak jego i sołtysa, od sowietów chłopy za gorzałkę wykupiły.

Może dlatego jestem na jednych i na drugich do tej pory cięty?

Bo to były bajki prawdziwe, z dobrym zakończeniem a nie jakieś pierdoły, dalekich Grimmów i Andersenów.