to tylko zbieg okolicznośći, ale potrzebowałem jak raz przypomnieć sobie coś o alternacji. Jutro mi się przyda może.

Sięgnąłem więc do Bergera i Luckmana i mi się otworzyło na czymś takim, o:

Struktury uwiarygodnienia typowe dla nawrócenia religijnego są naśladowane przez świeckie instytucje alternacji. Najlepsze przykłady znajdujemy w sferze indoktrynacji i psychoterapii.

Bo to co Pani pisze o bezpieczeństwie, to oczywiście prawda.

Więcej powiem. To banał, jeżeli spojrzeć na to na zimno. Klinicznie.

Ale problemem nie jest bezpieczeństwo i to, jak je zapewnić.

Pytaniem, które warto zadać, jest pytanie o to, dlaczego ludzie z bezpieczeństwa rezygnują.

Można dopuścić, że mieliśmy tu do czynienia z alternacją (przypomnę dla porządku, że w uproszczeniu idzie tu o przyswajanie treści sprzecznych z utrwalonym społecznie obrazem świata, potocznie nazywanym osobowością), w której rolę struktury uwiarygadniaącej odegrał pewien zinstytucjonalizowany przekaz propagandowy.

Oczywiście to tylko hipoteza, ale nie sądzę, aby ją można było łatwo, bez przeprowadzenia prawdziwych, a nie mniemanych, czynności badawczych, potwierdzić albo obalić.

I jako żywo, nie ma to nic wspólnego z tą całą ekscytacją, o której Pani pisze

Pozdrowienia