No, złośliwie napisane, z przegięciami, więc na mój gust, przeciw-skutecznie. Wystawia się Autor na łatwe strzały jadąc w takim stylu po bandzie. Czepiam się w dobrej wierze, bo zwyczajnie uważam, że skuteczna jest tylko krytyka merytoryczna, a tu za dużo sosu propagandowego, w którym wszelkie meritum dawno utonęło. Chyba, że chodzi o skuteczność w stylu wyborczych chwytów, no ale publika TXT to raczej nie ten target ;)

Ano się wystawiłeś, jak powiedział Sergiusz. :)
W polityce zagranicznej rządu Kaczyńskiego najbardziej tragiczny był styl jej uprawiania (IMO) oraz to, że nie trzymaliśmy równowagi między UE i USA a na Rosję się obraziliśmy i już.
Czy to jednak oznacza, że cały kierunek polityki rządu rządu PIS był zły?
(A teraz pojadę trochę w stylu Twojego wpisu…)
Czy, żeby się teraz wystarczająco mocno od PIS odróżnić, mamy dołączyć do grona bezkrytycznych klakierów UE, czy mamy zaszczepić sobie “postępowy” antyamerykanizm? Mamy zgadzać się na wszystko, co sobie Putin umyśli?
Litości!

[edit] A Pan Prezydent? Poprzednia taktyka negacji wszystkiego, co rząd PO robi spowodowała, że mu opadło. Wykonuje teraz półobrót, bo ma nadzieję, że mu się podniesie. I tyle.

Akurat polityka zagraniczna Pisu była jedną z lepszych, a to że Fotyga stęka , czerwieni się i duka przed kamerą to jest ważne na akademii szkolnej.

PO jak na razie zmieniło tylko tyle, że chce gadać.
Jest więc to zmiana taktyczna a nie strategiczna.
Igła

Jedną z lepszych? To całe wstawanie z kolan było jednym wielkim nieporozumieniem, zrażanie do siebie wszystkich nie znaczy że zaczynają się z nami liczyć.

Mam takie wrażenie, żeś się uparł, żeby patrzeć na politykę zagraniczną PiSu przy pomocy googli lansowanych przez media. Łykasz te google jak pelikan, bez popicia, a w każdym razie zasuwasz kalkami medialnymi aż miło. Włącz “odśnieżanie” obrazu i przyjrzyj się ich polityce zagranicznej bez wstawiania na pierwszy plan obrazków typu p. Fotyga. Bicie propagandowej piany, zwłaszcza już dawno ubitej na sztywno, jest całkowicie a-skuteczne. Krytykuj fakty, konkrety, byle nie były to “fakty medialne”, bo to już wiemy i znamy i mamy powyżej dziurek od dawna ;)

Bardzo dziękuję że skończyło się na googlach a nie na “czipie wyborczej wszczepionym w mózgu”.

jakim mieczem wojujesz, od takiego giniesz ;)
spoko, bez obrazy! :)

Ja się nigdy nie obrażam :)

A jak Sikorski poleci, to kto będzie kolejnym chłopcem do bicia? Bartoszewski?

A LK ma dużo racji, priorytety polskiej polityki są jakie są i choćbyś się zesrał to takie będą. I Tusk i Kaczor i nawet Kwaśniewski to kumają.

^{[ost. Dług na śniadanie]}

Z tą brzytwą to całkiem niezłe porównanie.

W dużym uproszczeniu: tarcza, wciąganie Ukrainy do UE, możliwie najlepsza pozycja w UE, ostateczne załatwienie kwestii majątków poniemieckich, “sztama” z Litwą. Polską racją stanu jest możliwie najdłuższy okres pokoju w tym regionie, tak, byśmy mogli się odbić cywilizacyjnie.

pzdr

Poniedziałek to zły dzień – net mi wariuje. Szef zły pewnie. Ech.

^{[ost. Halo, jest tu kto?]}

Tarcza – jedyną formą naszego udziału w tej zabawie jest możliwość powiedzenia “nie” (i się kłócić o ewentualną kasę w szerokim tego słowa pojęciu).

No i o to właśnie chodzi. O to nie. A co chce Pan ustalać? Szczegóły techniczne. Obawiam się, że za ciency na to jesteśmy.

Wciąganie Ukrainy do UE – a jaki w tym przypadku jest nasz interes? Granice z Rosja są tam, gdzie są i przez wejście Ukrainy do UE ich odległość się nie zmieni.

Wprost przeciwnie – zbliżą się :) Ale za to granica UE się przesunie dalej od nas.

Nasze relacje gospodarcze z Ukraina będą takie, jakie są, tyle, że zostaną zniesione cła ochronne na granicy z UE, ale czy my na tym więcej zarobimy od innych członków Unii?

A jakie ma znaczenie, czy zarobimy więcej, niż inni? Zarobimy, plus napłynie tu tania siła robocza.

Z politycznego punktu widzenia korzyści też są wątpliwe – kilkadziesiąt milionów Ukraińców będzie trochę więcej znaczyć niż niecałe 40 mln Polaków. Przewodzić tej części Europy nie będziemy, bo Ukraina jest większa i z nią się będą liczyć zarówno Rosjanie jak i Zachód. I gospodarczo i militarnie.

Sama ilość obywateli nie przesądza o sile gospodarczej czy militarnej.

Ostatecznie załatwienie majątków poniemieckich – to sprawa w wymiarze prawno-administracyjnym, a nie strategicznym.

Jedno nie wyklucza drugiego.

Ponieważ nie mamy kasy to jest jak jest, a prawo i tak jest po naszej stronie. Zdaje się, że po zakończeniu II wojny światowej nie zawarto ostatecznego traktatu, ale to znowu kwestia dogadania się państw koalicji, my tu za bardzo nie mamy co gadać.

No i? Co nie zmienia faktu, że jest to dla nas ważna sprawa, którą trzeba załatwić.

Możliwie najlepsza pozycja w UE – to rzeczywiście jest priorytet, tylko zrobić to można w oparciu o gospodarkę, czyli znowu polityka wewnętrzna.

Nie tylko. Ale niech – pozycja gospodarcza następnie się przekłada na politykę zewnętrzną. Gdzie tu sprzeczność?

Możliwie najdłuższy pokój w tym regionie – czyżby Pan słyszał coś o ewentualnej wojnie między Ukrainą a Słowacją, albo Węgrami? Bo tylko tu możemy ewentualnie mieć cos do powiedzenia.

Nie chodzi o to, gdzie mamy coś do powiedzenia, tylko, co może nas dotknąć.
Wypracowanie odpowiedniej listy wymaga lat pracy i równie dalekosiężnej strategii.

Nie sądzę, że to wymaga lat pracy. Strategii rozpisanej na lata, na pewno tak.

A przy okazji, w regiony nadgraniczne, przy granicach z krajami niekoniecznie zaprzyjaźnionymi, inwestuje się (…) raczej ostrożnie ze względu na możliwość szybkiej utraty zainwestowanych środków.

Tylko cóż z tego wynika?

Byłbym wdzięczny, gdyby Pan przybliżył mi, czym jest polska racja stanu w Pańskim ujęciu. Jeśli w ogóle coś takiego istnieje.

pzdr

^{[ost. Halo, jest tu kto?]}

Oczywiście.

pzdr

^{[ost. Halo, jest tu kto?]}