To ja usunąłem, bo to było do Pana Podróżnego osobiście, którego nick pisze się z dużej litery, a dopiero potem do reszty prawicy.
To po pierwsze. I masz pan u mnie żółtą kartkę

Po drugie, czy są jakieś czopki na uspokojenie?
Bo ja w farmacji nie robiłem?

pozwoli Pani, że zadam nieco prowokacyjne pytanie: dlaczego zakłada Pani, że staniemy się podrzędnym “euroregionem”, ewentualnie “landem”. Nie mogę sobie przypomnieć (ale mogę się mylić), by w Republice Federalnej Niemiec, którykolwiek z landów byl uważany za podrzędny, podobnie w Austrii czy Szwajcarii.

A czy sądzi Pani, że aktualnie jesteśmy na równym poziomie rozwojowym z resztą krajów unijnych, a tym samym mamy realne równe prawa w podejmowaniu decyzji?

Do Pani ewentualnych odpowiedzi będę mógł się odnieść z powodów komunikacyjnych dopiero za 1,5 do 2 godzin. Przepraszam w imieniu władz miasta, które korzystając z letniej aury skomasowało remonty ulic:-)) Co do mojego stanu ducha w tej kwestii wypowiadać się nie będę. Za bardzo szanuję Panią i pozostałych Konfederatów. Choć konieczność remontów rozumiem.

Pozdrawiam serdecznie

Mam taka propozycję, spróbujmy popolemizować na zadany temat, acz dozwolone będą i modyfikacje. Proponuję, aby przyjęla Pani pozycję eurosceptyczki (Panie maja pierwszeństwo), ja spróbuje przedstawić racje dotyczące wzmocnienia roli EU i formy, w jakiej owo wzmocnienie będzie najbardziej efektywne.

Od razu zacznę. Wiemy oboje, że chcemy aby bylo lepiej, tzn. Polska się liczyla w świecie, albo przynajmniej w Europie. Jednakże by liczyć się w świecie, trzeba aby się z nami liczono w Europie. Silna Europa to jest cel. Jak go osiagnąć? Jaka może być forma owej sily, by świat się z nia liczyl? Czy niezależne calkowicie od siebie państwa narodowe są w stanie ten cel osiągnąć (pomijam ze zrozumialych względów mocarstwa, z których na naszym kontynencie jest tylko jedno. Chyba że UE też potraktujemy jako zalążek takiego mocarstwa.)

Otóż zgadzam się z Pani stwierdzeniem, że już (a wlaściwie od dość dawna, tak z kilkaset lat, ale oczywiście z różnych powodów, które zostawmy na razie na boku) jesteśmy krajem podrzędnym. Powodem politycznej podrzędności naszego kraju jest jego slabość gospodarcza. W jaki sposób osiagnąc, we w miarę szybkim czasie, znaczący postęp w tej dziedzinie, będąc krajem regulująym swoje relacje jedynie w formie umów bilateralnych? Przemiana EWG ( wczesniej jeszcze Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali) w Unie Europejską byl procesem, który mial na celu wzmocnienie Europy.

Jakie są zagrożenia dla naszego kraju w przypadku prowadzenia polityki jedynie na plaszczyźnie dotychczasowej Unii, a jakie, gdy Unia stanie się ewentualnie federacją prowadzącą wspólna polityke międzykontynentalną, gospodarcza etc.? Jakie naprawdę realne zagrożenia pojawią się dla naszej kultury, historii, gdy bedziemy funkcjonować w federacji, a jakie, gdy pozostaniemy tu, gdzie jesteśmy?

Wiemy oczywiście, że aktualna forma wspólistnienia prędzej czy później się skończy. Jakie będą tego konsekwencje dla Polski, gdy Unia postanie w takiej formie, w jakiej jest aktualnie?

Pozdrawiam serdecznie licząc, że Pani nie znudzilem.

PS. mam nadzieję, że Gospodarz blogu nie będzie mial nic przeciw tej dyskusji.

@Igła – z tym usuwaniem mojego komentarza, to jakaś żenada. Pan masz u mnie kartkę czerwoną – za brak humoru i nabzdyczenie. Panu też przydałyby się czopki – tym razem przeciwgorączkowe. Polecam specyfiki w czopkach, ponieważ kontakt z własnymi dolnymi partiamii pomaga wielu osobom w odnalezieniu kontaktu z rzeczywistością.
A – jeszcze jedno – pisownia pseudonimu z małej litery była oczywistą pomyłką a nie zamierzonym aktem dyskredytacji. Dziękuję za uwagę – błąd poprawiłem.

@Magia – nie widzę powodu, żeby kryteria wyboru najlepszej ścieżki rozwoju sprowadzały się do Pani kompleksów wobec krajów sąsiednich. Jeśli nie potrafi pani odnaleźć innej perspektywy oglądu rzeczywistości niż upokorzenie/supremacja, to odsyłam do poradni psychologicznej. Mając tak wąski kąt widzenia jest się właściwie ślepym. Pani montuje zamki w drzwiach, co by się ktoś obcy do domu nie włamał, ale umyka Pani, że cały teren będzie za chwilę zalany przez powódź i te wszystkie zabiegi są zupełnie bez sensu, bo teraz trzeba budować tratwy. Nie widzi Pani tego? Pani się boi Niemców, ale nie widzi Pani tego, że świat się szykuje na wielkie konflikty surowcowe i że te nasze lęki przed Niemcami są teraz po prostu dziwaczne? Że się wszyscy wokół w głowę pukają widząc te nasze epileptyczne ataki? Proszę się obudzić i zacząć pracować nad kształtowaniem unijnej polityki a nie nad zaprzeczaniem jej!

@Wszyscy – Nie mogę pojąć skąd w niektórych taki optymizm, że my sobie sami bez tej Unii świetnie poradzimy. Obecnie mamy jako-taki wzrost ponieważ startujemy z niskiego pułapu, ponieważ otwarto przed nami rynki zbytu i pracy oraz ponieważ dostajemy wielkie dotacje i napływają do nas wielkie inwestycje. Tymczasem siła nabywcza samych Polaków jest wciąż żenująco niska a ludzie dostają kredyty, jedynie dlatego, ponieważ banki ich udzielają mając niskie kryteria – dlatego, że obniżono je po naszym wejściu do Unii. Wcześniej dostać z banku kredyt to był nie lada wyczyn. Banki mają zaufanie do wzrostu Polski w Unii a nie poza Unią. Tak więc gdyby z jakiegoś powodu przyszło nam np od przyszłego roku znaleźć się poza Unią, to moglibyśmy się mocno zdziwić. I wymachiwanie szabelką i tupanie nóżkami, że Naród sobie poradzi, że handel z USA nas uratuje, że polski chłop to potęga mnie nie wzrusza. Takie zaklinanie rzeczywistości jest po prostu żałosne.

.

Trolla żegnam.

Ja popieram liberalną politykę i wcale nie podoba mi się nadmierna supremacja socjaldemokratów w Unii. Ale – powtarzam – nie w negacji UE widzę drogę, lecz w jej umacnianiu i poprawianiu.

Natomiast w wielu sprawach dzięki Bogu, że nas UE ogranicza, bo inaczej moi drodzy rodacy zamieniliby w syf tę nędzną resztkę dawnej świetności, która nam do dzisiaj została (vide sprawa Rospudy).

ośmiogodzinna absencja wszystkich Komentatorów, jak również Autora, na tym wątku, byłaby ze wszech miar wskazana.

Co niniejszym czynię, pozdrawiając burzowo

jest Pan naprawdę uroczy w uporczywym manifestowaniu tego, że nic Pan nie rozumie.

Poza wszystkim, czy Pan zauważył, że TXT już trochę trwało zanim Pan przyszedł?

Nie podoba się Panu tutejszy styl? OK, nie ma obowiązku. Ale co Pan oferuje, żeby nas zmienić?

Niewiele, moim zdaniem.

PS Proszę się nie fatygować z odpowiadaniem. Ja nie przeczytam, a innych to zajmie mniej, niż mój dekanter.

Szanowny.
Ja pana bardzo przepraszam.
Mam wrażenie, że zaniedbałem, i pana, i pańskie naczynie, którego nazwa jest niestety, dla mnie zbyt trudna do zapamiętania.

Niestety też, nad czym ubolewam, skupiłem się na sprawach i ludziach na które nie mam żadnego wpływu a nawet niewiele się na nich znam, jak np na Tarczy.

Czas mi wrócić na ziemię i zająć się sprawami dla ludzi.
Wliczając w to kobiety, rzecz jasna.
:)

Jest Pan rewelacyjny. A swoją drogą, to jestem ciekawy ile czasu będzie wisiała moja odpowiedź, którą zamierzam przygotować. Liczę na monitorowanie tego wątku przez Trola.

Pozdrawiam z rozbawieniem

.

Molier zawsze przechodzi. Dyndały nie kasuję. A Pana – Panie JM zapraszam. Umieram z ciekawości.

Prawda jak politycznie?

Pozdrawiam Pana jako i Pan mnie pozdrawia…

Dziekuję za poważny komentarz – przynajmniej Pan się napracował a nie tylko zgrywa mądralę.

Teraz jest już późno, więc nie będę się rozpisywał, ale obiecuję merytoryczną polemikę. Tymczasem na zachętę...

Piszesz Pan:

No to ja powiem, że trzeba mieć bujną wyobraźnię lub złą wolę, żeby wypisywać takie banialuki. Stocznie nie musiały brać 5 mld zł pożyczki celowej z unijnej kasy. Stocznie nie musiały polegać na ojcu Rydzyku ani na pisowskich ambicjach. Miały czas i możliwości, żeby się zreformować, sprywatyzować, zrestrukturyzować i co tam jeszcze trzeba było zrobić. Ale nasze Stocznie całe lata wisiały na dwóch sznurkach – jeden trzymały związki zawodowe a drugi – politycy: raz postkomunistycznej lewicy a raz narodowo-socjalistycznej, endeckiej prawicy. I nikt nie chciał puścić. Tak, Panie Jerzy – teraz to bardzo boli – bo to musi boleć!!! Bo to proszę Pana tu jest ten socjalizm, którego Pan tyle w UE widzi! Tam też jest – nie przeczę, ale tu jest go po pachy. Nie wierzy Pan? Zapraszam do PKP!

A w sprawie bilansu dotacja-składka to już całkiem Pan pojechał po bandzie. Dziwię się – nie czytał Pan tego?:

http://gospodarka.gazeta.pl/gospodarka/1,67430,5405375,Unia_oplaca_nam_s...

I co Pan teraz powie – że GW kłamie, że źle policzyli?

Unia ma dla nas dwa wymiary: ogólny i narodowy.

Ogólny jest równoległy do globalizacji. Tylko silne organizmy gospodarcze mogą się w globalizacyjnej gospodarce rozwijać równolegle z dominujacymi gigantami – Ameryką przede wszystkim. Dlatego Unia, tworząca taki organizm jest oczywistą odpowiedzią na wyzwanie. Jednoczące się państwa tworzą dostatecznie wielki system, który będzie odporny na ekonomiczną agresję zarówno państw surowcowych jak i mocarstw.

Narodowy wynika z naszej sytuacji geopolitycznej. Leżymy w środku, pomiędzy integrującym sie WNP i UE. Niebawem nie będzie państw narodowych w Europie. Będą albo zintegrowane z Rosją, na wschodnich pryncypiach, dokładniej czeczeńskich albo z Europą, na zachodnich.

Eurosceptycy uważają, że czeczeński model, w którym dwa stulecia tkwiliśmy, jest dla nas lepszy.

Chyba boli. W przeciwnym wypadku byz zauważył sofistykę, jaką sie posługujesz.
Zestawienie utraty niepodległości z niczym niekontrolowaną uniokracją nie tylko jest bezmyślne ale i nieuczciwe.

Odpowiedź nie na temat.

W Traktacie, którego istnienie zresztą przeczy Twojej tezie o niekontrolowanym unijnym dyktacie, nie ma odpowiedzi. To wyłącznie procedury.

Też Traktatu zatem nie czytałeś.

Udawanie nie ma sensu. Zawsze wychodzi sprzeczność.

Sam już giniesz w tym, co piszesz. Zaczynasz przy tym tracic nad soba panowanie.

Wulgaryzmy nie zastąpią argumentacji a mówienie do mnie przez “wy” odbieram jako bardzo swoisty nawyk.

Powtarzam, chcesz Polsce zafundować alternatywę Unii, czyli WNP. Gdybyś to robił świadomie, można by to uznać za racjonalne działanie. Moralnie naganne ale jednak. Ponieważ jednak to robisz nieświadomie, jest znacznie gorzej.

Szanowny Panie,

Spraw jest dużo, ale tak na wstępie to proszę Pana o unikanie pewnej formuły polemicznej, która sprowadza się do tego, że np. na moją tezę, że lodówka jest pusta Pan odpowiada, że nie mówi się lodówka, tylko chłodziarka. Zbyt często atakuje Pan w sposób podważający jakiś nieistotny szczegół wypowiedzi, który nie ma nic do rzeczy. Zrobił Pan to np. w przypadku pomocy dla stoczni.

Ma Pan np. rację – pomocy udzieliła tym razem nie Unia, ale nasz rząd – niemniej jednak była to pożyczka celowa publicznych pieniędzy i jako taka ZOBOWIĄZYWAŁA stocznie do określonych działań, których nie wykonano. Unia słusznie zauważyła, że tak udzielonej pożyczki nie można “darować”, bo okaże się to wówczas pomocą publiczną udzielaną arbitralnie wyselekcjonowanym zakładom, która w sposób nieuprawniony podnosi ich konkurencyjność wobec firm europejskich, które nie korzystają z takich publicznych dotacji. Panu wydaje się to krzywdzące, ale proszę się zastanowić: czy gdyby np. Wielka Brytania w takim socjalistycznym stylu zaczęła sponsorować swoje stocznie, uznając, że musi ponownie stać się morską potęgą, to czy nasi stoczniowcy nie jeździliby co chwila do Brukseli, żeby protestować przeciwko takiej nieuczciwej konkurencji Anglików?

Proszę ponadto zauważyć, że rząd mógł tym łatwiej wspierać finansowo nasze stocznie, bo ubytek pieniędzy w publicznej kasie kompensowały właśnie unijne dotacje, NA KTÓRYCH JEDNAK WPROST KORZYSTAMY A NIE TRACIMY, BO WIĘCEJ UNIA NAM PŁACI NIŻ MY PŁACIMY DO UNII.

Warto tu zauważyć, że gdyby rząd był roztropniejszy, to zamiast dawać stoczniowcom kasę do ręki, którą przejedli bez sensu, należało raczej zaproponować stoczniom jakiś program produkcyjny – chociażby dwóch gazowców do przewozu LNG. Przetarg możnaby było tak ustawić, żeby wygrał Gdańsk czy Szczecin i zamiast problemu mielibyśmy za te same pieniądze zatrudnienie w stoczniach i dwa statki. Ale tak to się robi na Zachodzie. A u nas to się najpierw wyrzuca kasę lekką ręką w błoto a potem gardłuje na cały głos, że nas Niemcy oszukali.

To tyle o stoczniach.

Był Pan też łaskaw zauważyć, że sposób finansowania Unii Europejskiej to głupota – zaliczki za uczestnictwo trzeba płacić zawsze a dotatcję może się dostanie a może nie…

Widzi Pan – dokładnie tak samo zaczynają na to patrzeć np. Niemcy, którzy coraz częściej nie rozumieją, dlaczego mają finansować polskie bezhołowie. Ale ja Pana rozumiem – zasada solidarności jest zbyt socjalistyczna, żeby się pod nią podpisać. Zapewne byłoby dużo lepiej, żeby takie biedne kraje jak Polska czy Rumunia na zawsze zostały zasobnikiem taniej siły roboczej i węgla drzewnego. No bo jeśli nie potrafią wybudować sobie autostrad mając na to unijne pieniądze, to czego nie wybudują tych pieniędzy nie posiadając?

I tak dalej i tym podobne. Na temat różnych koncepcji “europrezydenta” toczy się w Unii debata publiczna i nie można jej zarzucać braku polotu. Oto próbka:

http://www.bertelsmann-stiftung.de/bst/de/media/xcms_bst_dms_24096_24097...

Oczywiście, Uniosceptycy (używając pańskiej terminologii) mogą sobie odrzucać całą koncepcję “europrezydenta” tak, jak odrzucają koncepcję samej Unii, ale to jest puste biadolenie, gdyż sami niczego w zamian nie proponują. Pan np co chwila mówi, że Unia jest źle zaprojektowana, ale gdzie są Pańskie pomysły na jej lepszą konstrukcję i gdzie jest pomysł na urzeczywistnienie tych pomysłów?

Pan piszesz, że wśród Europejczyków nie ma woli walki, że tu już dawne konflikty nie wrócą. A ja jednak sądzę, że woli walki nie ma, bo jest nadal względny dobrobyt. Ale jak ceny energii skoczą pod sufit i przestanie ludziom starczać na papu, to zaraz wróg się znajdzie i wola walki powróci. Myśli Pan, że dlaczego Ruscy wolą gadać z każdym państwem osobno a nie z bytem unijnym? Ano dlatego, że osobno każdy płaci większą cenę i ma gorsze warunki niż gdyby kupujący się połączyli. Dlatego, że osobno można wygrywać jednego przez drugiego, że można stosować politykę “dziel i rządź”. Dlatego Ruscy się tak bardzo tej Unii boją i cały czas grają na jej osłabianie. Dlatego współpraca pomaga a nacjonalistyczne zaślepienie sąsiadów nigdy Polsce nie wychodziło na zdrowie. Piszę to także dlatego, że napisał Pan, że zjednoczonej Unii również wojny grożą. Zgadzam się – z Iranem lub Koreą, ale nie wewnętrzne. Tymczasem Europie podzielonej grożą wojny pomiędzy jej narodami – prędzej czy później okazja do konfliktu się nadarzy.

Pisze Pan: “gdzie Ruscy czy Niemcy dostaną porównywalne wyroby za porównywalną cenę?”

Czemu Pan pyta – przecież Pan zna odpowiedź: w Chinach, w Indiach, w Brazylii…

Ma Pan świetne mniemanie o Polakach – zupełnie inne niż moje. Może i potrafimy się napracować, ale inni są sprytniejsi i potrafią swoje lepiej sprzedać. Kiedy u nas z mozołem podejmuje się decyzje, Chińczycy zdążyli już otworzyć projekt, zbudować fabrykę, zalać wyrobem pół świata i zainwestować zarobione pieniądze. Tymczasem Polak wciąż myśli…

Panie – ja mam taką pracę, że ja znam kilkaset firm przemysłowych w Polsce. Proszę Pana – dobrych, sensownie zarządzanych firm średniej wielkości jest raptem kilkadziesiąt. Dużych – kilka. I Pan to nazywa konkurencją dla potęg światowych?

Tutaj badylarze dopiero się dorobili pierwszych pieniędzy i wyleźli z garaży. Większość przedsiąbiorstw mieści się wciąż na przydomowej działce. Dawne socjalistyczne molochy upadły, bo nie robiły tego co trzeba, robiły nie tak jak trzeba i nie tam gdzie trzeba. Polska to jest ciągle biedny wiejski kraj na dorobku i proszę się przestać miotać jak wesz na kożuchu, bo praktyka życia pokazuje, że Unia lepiej lub gorzej, ale radziła sobie z problemami i dopiero absorpcja nowych krajów spowodowała pojawienie się nowych napięć, które wymagają rozwiązania.

Ma rację Stary, który nazwał nasz status “czeczeńskim” – bo Polska to nie Szwajcaria, Lichtenstein, Andorra, Monaco czy nawet nie Norwegia (no bo jakie inne kraje spoza Unii miał Pan na myśli?). Nie mamy takich jak one uwarunkowań, nie jesteśmy spadkobiercami arystokratycznych fortun domów Europy, nie jesteśmy jej bankierami ani jej kasynem i nie mamy ropy naftowej, zwanej czasem płynnym złotem. Więc proszę się nie nadymać pustym patriotyzmem, bo to jest szkodliwe – ciśnienie na mózg wali. W naszej sytuacji poza Unią znajdziemy tylko łapy niedźwiedzia.

Bardzo Panu współczuję, ale ten model tak ma, że jak znajdzie jakiś smaczek, to punktuje. Panu może się to nie podobać, bo to utrudnia argumentację, ale tak już jest, że jak się nada komunikat, to odbiorca robi z nim co chce. A jak może dowalić bo Pan się podłożył, to pewnie przywali. Cóż robić.

Pan się zastanawia czy taki czy inny kraj powinien czy nie wspomagać swoje przedsiębiorstwa. A dla mnie nie ma znaczenia kto kogo chce finansować z nieswoich pieniędzy. Przecież ja wskazałem na potencjalną stratę grożącą nam w wyniku działania unii, a nie powiedziałem, iż dotowanie jakiegokolwiek przedsięwzięcia jest słuszne. Pan mi zarzucał czepianie się nieistotnych szczegółów… A jak nazwać tę argumentację, którą Pan tu zaprezentował? :) Jeśli chodzi o pracowników jakiegokolwiek zakładu, to mogą sobie jeździć dokąd chcą i protestować przeciwko czemu chcą, tylko niech robią to za swoje pieniądze. A co do Brytyjczyków, to dopłacają do wszystkiego dzięki przewartościowaniu funta względem wszystkich walut, dzięki czemu Pan się składa na mój dobrobyt i ja się z tego cieszę. Nie muszą do niczego dopłacać wprost, a nikomu na świecie nie przychodzi do głowy protestować. Na tym polega problem z księżycowymi kursami walut z giełdy w Londynie.

Chyba Pan strzelił sobie pięknego samobója. Proszę nie oczekiwać ode mnie, że przepuszczę taką okazję. Otóż napisał Pan właśnie, że rząd mógł niekorzystnie rozdysponować pieniądze podatników, przez to, że wstąpiliśmy do unii. Czy można lepiej wypowiedzieć się przeciwko unii niż Pan to uczynił? To jest dopiero smaczek!

Pan się zastanawia jak oszukać uniokratów i nawet podaje sposób stosowany przez innych graczy w tej piaskownicy. A ja mówię, że sam pomysł by się zajmować finansowaniem prywatnego biznesu jest absurdalny i szkodliwy. Pański tekst nie mówi jak naprawić unię (czego robić nie należy), tylko jak wykorzystywać dziury w zasadach jej funkcjonowania. Moim zdaniem lepiej ten system wyrzucić do kosza niż cieszyć się, że się nabrało tego, czy innego, komisarza. Dla mnie to powód do płaczu, że trzeba oszukiwać jakichś d…w z Brukseli, zamiast dbać o warunki uczciwej konkurencji.

Zupełnie mnie Pan nie rozumie. Solidarność, jest pięknym hasłem i piękną ideą. Tyle tylko, że nie da się tej idei realizować pod przymusem. Z solidarnością jest tak jak z każdym działaniem moralnym. Nie ma wartości jeśli nie wynika z wewnętrznego przekonania. Natomiast jeśli wynika z przymusu, to staje się swoją karykaturą.

Jak nie dostaną unijnych pieniędzy, to będą musiały zacząć myśleć jak lepiej gospodarować, a nie jak zadowolić uniokratów. Wyjdzie im to tylko na zdrowie.

Tylko po co tworzyć nowy stołek? Niech sobie ludzie dyskutują, jak nie mają nic lepszego do roboty. Nadal nie jest to argument za powołaniem takiego kwiatka do kożucha, który będzie podatnika kosztował tylko 1zł 37gr dziennie.

Nie wiem czy mam napisać to drukowanymi literami czy wytłuścić, ale pomysł jak stworzyć wspólny organizm europejski jest opublikowany w sieci, a przygotowuję go do publikacji na tekstowisku. To, że nie chce się Panu poszukać, to nie znaczy, że nie ma. To znaczy, że jest Pan, podobnie jak ja, leniwy.

To znaczy, że wierzy Pan, że tylko silna centralna władza będzie w stanie zapanować nad burzeniem się ciemnego ludu? Tak jak unia nie pomaga spacyfikować muzułmanów we Francji, tak samo zawiedzie gdy dojdzie do konfliktu Czesko – Niemieckiego. Główni gracze mają tu sprawdzone wzorce, a Monachium to piękne miasto. Pańska wiara w skuteczność unii w każdej sprawie jest piękna, ale jakże naiwna. Na problemy niezależne od istnienia unii nic ona nie poradzi, a pozostałe znikną, gdy zniknie unia.

Pewnie, dlatego że z unią jest się trudniej porozumieć. Czyż nie?

A ktoś im broni się dogadać? Do tego nie trzeba unii, tylko wyobraźni politycznej i jaj we właściwym miejscu…

Co ma piernik do wiatraka?

Znów to zaklinanie rzeczywistości. Powinien Pan dodać „niech się tak stanie, bo ja tak chcę.” To jest zwykłe chciejstwo. A unia rozpadnie się jeszcze za życia naszego pokolenia.

A jak unia już zapanuje, to tak zwani kibice nagle zaczną pałać do innych niby kibiców miłością? Powód do wojny zawsze się znajdzie, a artykułowanie aspiracji narodowych będzie w unii utrudnione. Czarno to widzę.

Po pierwsze pytam o Rosjan nie o Rusinów. Po drugie jeśli rzeczywiście tamte produkty są od polskich lepsze, to czemu kupują nasze? Wygrywamy ceną?

Jakby unia nie narzucała Polakowi ograniczeń, to już dawno by działał. A co do skuteczności działania w Chinach, to może porozmawiamy o kosztach społecznych, wynaradawianiu Tybetu i innych niemiłych drobiazgach, które zajmują głowy jakichś durni nie potrafiących docenić skuteczności rządu w Pekinie.

A zna Pan firmę dobrze zarządzaną w Wielkiej Brytanii? Bo tu ich nie ma. Więc o naszych jestem spokojny. Dadzą sobie radę. Nie sądzę, aby Brytyjczycy specjalnie odbiegali od średniej zachodnioeuropejskiej.

A parę linijek wyżej pisze Pan, że Polak nic nie robi tylko myśli, a tu proszę, już po paru linijkach dorobił się pieniędzy. Sam Pan widzi jak płynna jest to materia i jak trudno o sensowną argumentację. A Pan nie tylko chce przekonać siebie, ale jeszcze coś mnie wmówić. Wolne żarty.

Islandia jest poza unią i ma bogate zasoby lodu i lawy. A co do położenia geopolitycznego, to powinien Pan pamiętać, że gdyby nie fatalne położenie Związku Sowieckiego pomiędzy polską a Chinami, to miałby wszelkie szanse na zostanie mocarstwem…

W naszym położeniu znajdziemy to czego będziemy szukać. Jeśli Pan widzi tylko zarękawki brukselskie lub łapy niedźwiedzie, to nie może Pan uwierzyć, że można znaleźć coś innego. Ale ten kaganiec, czy lepiej te końskie okulary sam Pan sobie najpierw założył, a potem marudzi Pan, że nic nie widać. Zdejmij Pan je!

O Pańskim patriotyzmie już się wypowiadałem, więc pominę tę kwestię milczeniem, natomiast mam wrażenie, że czytaliśmy różne komentarze pana Starego. Albo jeden z nas ma kłopoty ze zrozumieniem tekstu… :)