Miasto z kopalnią uranu. Kiedyś górnicy byli wysyłani na leczenie do Europy, teraz, po dekolonizacji, właściciele to nadal firmy europejskie, ale o górników nikt już nie dba.

Sklep. Można kupić mleko w proszku – holenderskie, serek topiony – francuski, puszki z warzywami, dżem, kawę – to wszystko też z Europy.
Sklep z tkaninami. Wzory – typowo afrykańskie. Import prosto z Holandii.

Ponoć kiedyś z Polski wysłano do Afryki zboże, bo tam głód, a u nas zbyt obficie obrodziło. Statek dopłynął do wybrzeża, wyładunek i transporter dalej by kosztowały, więc wrzucono ładunek do wody (słyszałam tę historię, ale jej nie weryfikowałam, nie wiem, na ile jest prawdziwa).

Cały czas Afryka jest traktowana jako miejsce zbytu dla europejskiego chłamu, przestarzałych technologii, których gdzie indziej by już nie kupiono, miejsce pozbywania się rzeczy zbędnych, no i tanie źródło surowców. Pomoc idzie, wielkie pieniądze etc, jak pisał Pan Lorenzo, ale nie dużo z niej wynika. Ba, dochodzi do tego, że władzom nie opłaca się podnosić stanu ekonomicznego państw, bo wtedy nie dostawałyby takich zapomóg, a przecież z nich żyją. Wielkie organizacje typu Unicef są, pokazują się, ale niewiele robią. Wysyłani są przedstawiciele Banków Światowych i innych tego typu instytucji bo wypada, piszą swoje raporty, które potem mało kogo obchodzą i niewiele z nich wynika. Europejczycy zarabiają na kontraktach na rozmaite projekty, z których, żeby nie było, rzeczywiście coś wynika – to studnia wymurowana, to szosa wyasfaltowana etc., ale generalnie ludziom cały czas jest źle. Wielkie pieniądze idą na walkę (promocja prezerwatyw) z AIDS, ale już w mniejszym stopniu na walkę z innymi równie, albo i bardziej powszechnymi chorobami, szpitali nadal mało, w fatalnym stanie i drogie.

I potem młodzian z Europy obrażony na zachodnią cywilizację albo człowiek zmęczony codziennym wyścigiem szczurów (przy czym niekoniecznie musi on być zblazowanym japiszonem, raczej nie jest) przyjeżdża w swoich wyciągniętych koszulkach z dredami na głowie i będzie pomagał tutejszej ludności. Kosztuje więcej, niż kosztowałoby zatrudnienie doświadczonego miejscowego, bo nawet jeśli nie dostaje pieniędzy, to trzeba mu zapewnić mieszkanie, jedzenie etc. (choć pewnie, jak napisała pani Magia, niesprawiedliwie uogólniam). I budzi to we mnie niesmak. Tak, przyznaje, to nieładne, niskie, wynika z mojego przewrażliwienia, z mojego problemu. Ale niesmak mam.

ps. nie chodzi o sam kolor skóry, ale to co za nim stoi i, nawet jeśli dla Ciebie nie ma on znaczenia, to dla innych, w biednych afrykańskich krajach, będzie miał. Bo jak jesteś biały, to znaczy, że jesteś z zewnątrz, masz samochód, masz pieniądze, masz lekarstwa, masz możliwości. I nawet jak będziesz tam mieszkał 30 lat, to ten kolor będzie Cię wyróżniał.

pozdrawiam