po pierwsze, Wesołych Świąt!

po drugie, ple ple i ble ble w żaden sposób nie zagrażają poważnemu pisaniu. W czasach w których zapoznawał Pan nas z sylwetkami śląskich noblistów, inni (w tym i ja) twórczo rozwijali ple ple, przygotowując grunt pod wprowadzenie ble ble. Nie przeszkodziło to nam w czytaniu i komentowaniu pańskich notek i dość jednoznacznym wyrażaniu aplauzu.

Postanowił Pan pożegnać się z nami kilkadziesiąt godzin po ponownym otwarciu TXT, w czasie kiedy Tekstowicze ciągle jeszcze witają się w najlepsze. I jak sądzę, cieszą się z tych spotkań, w tym ze spotkania z Panem.

Do niczego Pana nie namawiam, postąpi Pan jak zechce – ale proszę, niech Pan nie zwala winy na ekspansję moich ulubionych form literackich, w tym, w szczególności ble-ble.

Serdeczności, Panie Adamie!
Moja zgryzliwość, acz zamierzona, ma charakter przyjacielski, proszę o tym pamiętać...

merlot

Kto tu jest “elitą” a kto “społeczeństwem”? – że tak nieudolnie zapytam.

Panie Podróżny,

ja jeszcze w sprawie gwiazdek. W Pana wypadku, jeśli oceniam Pana decyzję krytycznie (znowu bez przesady, ale jednak), to muszę dać jedną gwiazdkę. C’nie? Proszę więc to przyjąć za najwyższy wyraz uznania. Tę jedną a nie pięć. Chyba że wolałby Pan pięć! Nie wiem z której strony do Pana podejść; jak ustawić skalę.

Przebierańcy – mówi Pan? Zgodzę się.
Ja też jestem tylko “społeczeństwo” i to takie, dla którego “tańce na lodzie z elitarnymi kretynami” są już tylko oznaką pukania w dno. Od spodu.
Panu Podróżnemu wydaje się, być może , że miarą zaangażowania jest “sarkofażna” (jest takie słowo?) powaga a nie żadne “ble-ble, ple-ple”. No cóż, Laskowiki razem ze Smoleniami i Kaczmarskimi mogli mieć inne zdanie na ten temat…

Ja nie zamierzam akceptować bądź nie akceptować Pańskich decyzji. Z bardzo prostej przyczyny – te decyzje są Pana decyzjami i ja, co najwyżej, mogę je przyjąć do wiadomości.

Nie widzę też tu nikogo, kto zaliczałby Pana do jakiejś kategorii (vide: społeczeństwo – elita). Mój pierwszy komentarz pod Pana notką był skierowany do Pana Referenta i nie miał żadnych podtekstów, szczególnie ad personam.

Rozumiem, że Polska to jest taki kraj, że większość jego obywateli potrafi wszystko zrobić samemu, a przynajmniej tak uważa. sam zamontuje okna, wyszpachluje, pomaluje, wymieni sedes, naprawi elektrykę itp. Potem okazuje się, że okna założone odwrotnie i klamki sa na zewnątrz, spod farby wyłażą zacieki, które jak się przypatrzeć przypominają szkic Matejki do “Bitwy pod Grunwaldem” a o sedesie po prostu aż przykro wspominać.

Piszę to, by uzmysłowić Panu, pański błąd. W blogosferze tez istnieje specjalizacja. Na przykład od obrażania się i odchodzenia z portalu, to jestem. Nie po to szkoliłem się latami, by mi to amatorzy ( nie posiadający odpowiednich certyfikatów ) odchodzili jakoś tak sami z siebie.

Dlatego zwracam się do Pana z uprzejmą prośba o przemyślenie swojego pomysłu/decyzji.
Serdecznie pozdrawiam

Wspólny blog I & J

patos

przecież jeszcze na dobre nikt tu nie zaczął pisać. a co nie jest tym ple ple? bogoojczyźniane teksty o zbawianiu ojczyzny? pseudointelektualne wywody?

kaman

bogoojczyźniane szyderstwo?

“Bardzo długie pożegnanie”...
Po sprawdzeniu okazało się, że “A Very Long Engagement” to “Bardzo długie zaręczymy”, ale i tak mi jakoś pasuje.

Po kolejnym sprawdzeniu znalazło się i “Długie pożegnanie”. Brak mu tylko “bardzo”...

Przed wyborami czytałem sobie program PO z 2007 roku i nawet zacząłem go omawiać, na salonie24. Nie szło mi, bo reakcja znikoma i nie merytoryczna. Natomiast teraz po powstaniu z martwych tekstowiska zamierzam przenieść się z tym omówieniem tutaj. Będzie wesoło, bo ten program jest fascynujący!

Niech Pan do nas zagląda, nawet jeśli nie ma Pan ochoty pisać.

Pozdrawiam poświątecznie

z całością, w tym z Pana programowym wystąpieniem: “Gdzie jest tekst Natalii Julii Nowak?”. Ciężka sprawa. W tej sytuacji uważam, że dobrze Pan robi. Nie ma co popuszczać. Nie miałem racji, wzywając Pana do spokoju i cierpliwości. Wycofuję tę nietrafną radę. Czołem!

a ja tu widzę ręczne sterowanie. ole.

Inaczej pisać sie nie da jak tylko ręcznie, ole.
Adam M.

życzę powodzenia
Adam M.