Odnosi się do Ciebie i Twojego tajemniczego rozmówcy.

Ja może nie będę wspominać o wczoraj, bo to niezbyt korzystne i bynajmniej nie z mojego punktu widzenia…

Tu mam dwie wersje do wyboru. Pierwsza brzmi: nie rozumiem i nie chcę rozumieć. Druga: rozumiem, ale to nie mój problem, nie jestem psychiatrą. Wybierz sobie co wolisz.

Wolne żarty. Ty naprawdę myślisz, że mi to jest niezbędne do życia? Halo, pomyliłeś mnie chyba z jakimś swoim sfrustrowanym kolegą, albo koleżanką.
Owszem, tracę coś cennego, ale po pierwsze, nie z własnej winy, po drugie, wpływ na tę sprawę mam ze-ro-wy. Dotrze do Ciebie wreszcie, że moje zachowanie, takie czy inne, naprawdę nie ma żadnego związku z bytem Tekstowiska?

Spadam jeść kotlety z karkówki, będzie to zajęcie stokroć bardziej produktywne.