-

w Warszawie.
Ostatnio na Jelonkach przeszedłem trzy razy przez takie estetyczne kraty aby wejść do podobnego, zwykłego, bidnego mieszkania na 8ym pietrze.

Guantanamo to przy tym szczyt architektoniczno/więziennego postępu.
End otwartej architektury.

Dla Warszawiaków, jak na moje oko, ze 2 pokolenia jeszcze trza, aby docenić czym jest przyjazne miasto.
Bo aby zrozumieć, to ze trzy.
Pokolenia.
Jak na razie mają nieprzyjazne więzienie.

Pozdrawiam rybno-sardonicznie.

Czyżby krata była tym czymś, co łamie twoje dobre, kurwa (pardą) samopoczucie?

Nie koniecznie estetyczne?

Te miasto jest jednym wielkim Guantanamo klatek & krat.
W imieniu prawa

I jakie to ma znaczenie co jest w klatce za kratą?

I to jest ta różnica.
Tyle, że nie w mojej głowie.
W naszych.
Ty widzisz jedno, ja drugie.

Nie przekroczę kraty.
Dopóki, dopóty ją ustawiają.

Nie muszę jej widzieć.
Ja ją czuje.

nie omieszkam tam zawitać przy pierwszej nadażającej się okazji
po ile kargulena?
:)

Nie ma to jak sklep w którym sprzedawca wie co sprzedaje :)

może być i rybny…

przypomniał mi się taki jeden rybny w Amsterdamie, w środku muzyka klasyczna gra a sledź kosztuje tyle, że można za to gdzie indziej kolację zjeść...

ale jaki to sledz…

http://podcastsportowy.wordpress.com/

ględzisz jak dziad trollowy i tyle.

Z tego co ja widzę i czuję, to jest wątek o pasji, która wprowadza w świat dobre wibracje, bo ludzie lubią mieć do czynienia z takimi, co robią swoje z pasją, na przykład prowadzą dobrze zaopatrzony sklep rybny, w którym można poczuć zapach morza a nie dezodorantu kasjerki.

A Ty o jakichś kratach i klatkach, jak jakiś maniak?

mam zamiar.

co prawda, to prawda.

Takie zamówienia jak to od Karczmarza mogą odchudzić portfel w momencie.

Ale jak chcesz wyjść z patroszonym pstrągiem, albo filetem z karpia, różnica ze średnią marketową jest niewielka.

ten kawałek jest o rybach, o sklepie, o Karolu, ale nie o kratach.
Mam wrażenie, ze się kompletnie nie rozumiemy. Ja widzę wolność, różnorodność, poezję, ludzką skalę – a wy kraty.

W marketach nie ma krat.

I co, jest fajniej?

na razie widzę,że się Delilah sama zbanowała, czego, pardą, nie bardzo rozumiem.

obiecuję Ci solennie, że o wrednym obliczu Warszawy też napiszę i dostarczę obrazków.

Bo jest o czym pisać.

A po co pisać o wrednym obliczu dowolnego miejsca? Proponuję przypomnieć sobie taką piosenkę „Always look at the bright side of life”. Ciemne strony zostawmy malkontentom.

Pozdrawiam

Zachwyty pozostawiam na boku, żeby Pana przy sobocie nie drażnić.

Mimo, że Pan Karol sprzedaje robaczane świństwo to rybki wyglądają zachęcająco.

Obśmiałam się jak norka czytając komentarze pod tym tekstem. W szczególności oddać należy sprawiedliwość Panu Igle, który w sposób dla siebie wyłącznie charakterystyczny, podniósł nastrój rozmowy dając innym możliwość spontanicznych reakcji, które to z kolei reakcje wywołały we mnie tę norkę.

Ciekawe jakby to wyszło gdyby zagrać w skojarzenia ustalając ścieżkę: ryba – krata.

Pyszne pod każdym względem (z wyłączeniem robactwa).

te kraty to wkurzające trochę są. Kiedyś się z Buca nabijalam, że mieszka w exclusiv osiedlu na Ursynowie i ja zawsze muszę się cieciowi w budce zaklinać, że nie zamierzam kraść wodorostów (bo tam stawy mają i w ogóle pururu), ani demolować instalacji dla burżuazyjnych dziecek przeznaczonych, tylko ot, wpadam odwiedzić przyjaciólkę z upper-middle class.

A trauma życia to pewien ślyczny bialoblękitny blok, który do mojego Wrzeciona pasuje niczym pięść do nosa. Zbudowali go, zrównawszy wprzódy górkie, z której se w dzieciństwie zjeżdżalam na saneczkach zimą. A jesienią astry na niej kwitly i w ogóle byl to cudny kawalek ugoru.

I jeszcze bezczele okroili kawalek Jordanka, tudzież otoczyli się tak wymyślnym plotem, że do przychodni rejonowej trzeba teraz dymać kawal naokolo.

Wolę Kraków.

interview.

Że się tak wyrażę...

merlocie, weź ty napisz jeszczo cuś o Warszawie kiedyś, może byc nawet o tych wrednych obliczach, bo ja po prawie 4 dniach spędzonych w warszawie we wrześniu jako tako chociaż ulice kojarzę:)

pzdr

Grochów obsługuje inny bloger. Możesz wystąpić z petycją pod tym adresem.

Aczkolwiek przypuszczam, że wątpię, cytując klasyka…

Poprawiłem.

zdaje się, że ona też poprawiła.

Wszyscy poprawiają, co to będzie, co to będzie;-)

poprawność :)

a ta zabawa w “maszynę” to trochę infantylna jest

____________________________________________________________________
Fotografować to znaczy wstrzymać oddech, uruchamiając wszystkie nasze zdolności w obliczu ulotnej rzeczywistości.
Henri Cartier – Bresson

zła nie zła, ale śmieszna – owszem

_____________________________________________________________________
Fotografować to znaczy wstrzymać oddech, uruchamiając wszystkie nasze zdolności w obliczu ulotnej rzeczywistości.
Henri Cartier – Bresson