Prezydent myślę sam nie wie co dobre, ale prze aby wykazać się inicjatywą taką wielką na arenie międzynarodowej. A Azja środkowa jak zauważyłeś niestety nie jest remedium na nasze odcięcie się od energetyki sowieckiej. Faktycznie to mrzonki i tak naprawdę nie tylko winę za to ponoszą sowieci a zapewniam, że w odpowiedniej chwili odezwałby się sam Saakaszwili. Sprytny z niego gracz.

Pozdrawiam

tam jest o wiele wazniejsza kwestia w związku z Wołyniem

“Pan prezydent uważa, że w imię dobrych stosunków z Ukrainą należy się samocenzurować w kwestii rzezi wołyńskiej. Natomiast rząd uważa, że jeśli Ukraina chce Polski jako kraju wprowadzającego ją do instytucji Zachodu, to powinna lepiej dbać o naszych inwestorów na swoim terenie. To samo, jeśli chodzi o Litwę. Strategiczne partnerstwo jak najbardziej – przypomnę choćby moją rolę w mediacji w Wilnie co do uzgodnienia mandatu negocjacyjnego na rozmowy Unia – Rosja. Ale jednocześnie domagamy się wypełnienia traktatu polsko-litewskiego w sprawie umowy o pisowni nazwisk czy w sprawie zwrotu ziemi na Wileńszczyźnie”

No no, Panie ministrze trzymam za słowo

_{prezes,traktor,redaktor}

jestem dyslektykiem, no i z powodu błedów zawsze może mnie Pan nie czytać. Zawsze to dobry powód aby odrzucić moje tezy….....

I właśnie mi o to chodzi. Gruzja rozgrywa naszego prezydenta i ma do tego prawo. Tyle czy aby nasi sobie zdają sprawe z tego jak się sprawy mają??????? Że jak MIGi mogą w 20 minut odciąc rury to po co inwestowąc kupe złotytch w ten region? Sam eks minster Woźniak z PiS powiedział że teraz żadne bank nie da kasy na rury bo ryzyko jest zbyt duze!!!??. Tyle czy nie mozna było przewidzieć że tak to będzie wyglądać? że w Gruzji mamy nadaktywnego militarystę? (nie mówie już starapiach z azji środkowiej)

Poza tym, że polska reprezentacja w strukturach zachodnich mało im pomogła?

.

Wg mojej opini Polska ma fundamentalny problem z trwałym zaangażowaniem – Polacy uważają że jak Kwaśniewski załatwił co trzeba to teraz już samo jakoś tam pójdzie. A to niestety tak nie jest. Nawet porządnej drogi na Ukraine nie ma. Plus do tego dochodzi to iż Polska może coś im pomóc o ile sama ma coś do powiedzenia w UE. A jak wiemy nasz Prezydent skutecznie blokuje a to Weimar a to partnerstwo z Francją. Dość powiedzić że dla Kijowa fakt że nasz Prezydent nie chce ratyfikować Traktatu z Lizbony był smutnym ciosem.

tego nie wiem,

wiem że jak się do niego maila napisze pod imieniem i nnazwiskiem to jest szansa że odpowie

w najgorszym wypadku ktoś z ministerstwa

znaczy tak słyszałem krażąc po necie

_{prezes,traktor,redaktor}

.

Słowa padły nie raz, nie dwa ruchy wykonano teraz za to należy zapłacić. Cóż mrzonka o niezależności energetycznej poszła w las, z drugiej strony na ile była możliwa to inna sprawa.
Czekają nas chyba teraz ciężkie czasu bez dwóch zdań...ktoś znów mlaśnie, coś powie, będzie wyższy niż mu się wydaje a my będziemy otwierać szeroko oczy ze zdumienia.

Pozdrawiam

Akurat uważam że ten ew narcyzm Kwaśniewskeigo uratował nas przed politykierstwem a`la konflikt Sikorski-Kaczyński. Cenie AK ale nie uważam go za cudotwórce – zzrobił tyle ile umiał, a to i tak było więcej niż jakikolwiek polski polityk po 1989 rok.

Kwaśniewski zaczał sprawę Ukrainy, teraz trzeba jakoś tą sprawę pociągnąć (bo AK już nie ma w polityce) i stale im pomagać. Między nami nie ma nawet dobrej drogi czy linii kolejowej!!!

Wątpię, bo choś prozachodni kierunek Juszczenki jest oczywisty, to Janukowycza i Tymoszenko (jak twierdzi Juszczenko) wcale nie. U nas w tej kwestii był konsensus jeśli chodzi o główne siły polityczne.

A wspominam o wcześniejszym okresie, bo choćby nie wiem jak optymistycznie oceniać okres od końca 2004 roku, wydaje mi się, że 3,5-letni okres to trochę za krótko na kategoryczne oceny, zwłaszcza że nie wiadomo, czy się nie zmieni.

Nie mam z nią NIC wspólnego. Nie studiowałem tego kierunku, nie mam z nim nic wspólnego zawodowo.

Wmawia mi Pani, że:

a) jestem politologiem (czy że uczę politologii – już nie wiem) dwa razy; b) kategorycznie twierdzę, iż Ukraina nie chce na Zachód; c) uważam, iż w Polsce od początku był konsensus w kwestii NATO.

Niby chętnie dowiedziałbym się co jeszcze twierdzę i kim jestem (tylko nie że politologiem, to już nudne), bo tak to trudno mi bronić stanowiska, skoro nie wiem jakiego, ale raczej szkoda czasu.

.

.

No wiesz, standardy się wyraźnie podwyższają, właściwie i niewłaściwe się wykrystalizowuje…

Wiadomo co jest comme il faut a co nie.

Albo się wyrabiasz, albo nie.

Pozdrawiam Cię

:)

Panie Woodya – przepraszam za wpis pozatopikowy…

Więc wyobraź sobie, że ja też się nie wyrabiam.
:)

I też mi jakaś notka po głowie chodzi.

Ale może też nie napiszę. Nie wiem czy mi się będzie chciało.
W końcu to mój czas. Bezcenny.

Dołączam się do przeprosin dla Autora…

Czy Pan się zamienił w kogoś innego? Albo z kimś innym?

“Ja też jestem dyslektykiem, co to za tłumaczenie w ogóle? Bez sensu.”

Przypomina Pan sobie moje pretensje do Pana Jerzego Maciejowskiego?

Wtedy to nie było bezsensowne tłumaczenie?

Hmmm…

Tłumaczenie się z literówek w tekstach publikowanych w necie dyslekcją jest zawsze bez sensu – w sensie: nieuprawnione. Nie przyjmuję takiego tłumaczenia. Co innego w pisanych na żywo komentarzach – tu dyslekcja usprawiedliwia literówki. Jednakowoż nic nigdy nie usprawiedliwia “literowek” w pisowni nicków innych osób. Od tego jest opcja copy&paste w komputerach.

Tylko, że ja dalej nie mam pewności, czego dotyczą Pani pytania?

Może tego, że zdanie “Ja też jestem dyslektykiem, co to za tłumaczenie w ogóle? Bez sensu.” wydało się Pani zaadresowane do Grzesia? To było do Autora, który powyżej dyslekcją uzasadnia literówki w swoim tekście.

Ufff.. ;-)

Pani mnie pyta, dlaczego pod tamtym Pani tekstem nie napisałem tego co teraz tutaj?
No to przypomnę, że z 2 powodów: po pierwsze dlatego, że rozmawialiśmy o tym na prywatnej poczcie (Ja z Panią), i o coś Panią prosiłem w związku z tamtą sprawą, a po drugie dla tej przyczyny, że tam chodziło nie tyle o dyslekcję i niewygody z niej wynikające, a o złą wolę, maskowaną dyslekcją. To zupełnie inna bajka, więc naprawdę nie rozumiem Pani zdziwienia tutaj. Choć chętnie posłucham o jego przyczynach.

jest Pani w mylnym błędzie. Nalegam na przypomnienie sobie treści naszej korespondencji. To wszystko. Raczej.

Dobranoc.