forever and ever.

Jak wystawiłam w gimnazjum pierwszą sztukę, to polonistka po obejrzeniu tego w klasie zawołała jeszcze równoległą klasę (ciasno się zrobiło) oraz wicedyrektorkę. Ta, po odegraniu ponownym całości i wysłuchaniu nieudolnych argumentów na rzecz naszej wizji, orzekła surowo:

No tak, ale Grzegorzewski to to nie jest!

I co ja mogę?

pozdrawiam synkretycznie