były 2 zrzuty broni na terenie Wołynia. ( Z pamięci )
Dwa.
I kilku oficerów-cichociemnych.

Ciekawe ile było sowieckich?
Nie licząc rajdowych oddziałów partyzanckich albo tych podległych sowietom, jak Zgrupowanie Muchy albo Maxa czy Satanowskiego.

tylko nie pamiętam, 2 albo 3.
Odnajdę te knigę, to upewnię.

był jeden zrzut w 1944r. oraz jako pomoc z zewnątrz 57-osobowa “kompania warszawska”. (t.2, str. 1072)

Madziarzy pomogli…
Samoobrona, polska policja pomocnicza,trochę Ukraińców, Czesi…poza tym…bryndza.
Exodus…

Tośmy się zgrali:)

Jak zwykłe mocne. Naiwność naszych władz w czasie wojny nie miała granic jak się okazuje.

Pozdrawiam

Myśli mam wiele… by jednak daleko nie szukać -weźmy leżące pod ręką słowo i zróbmy z nim coś.

Kto z tutaj obecnych zdolny jest do odrobiny poświęcenia i wykorzysta swoją znajomość języków obcych dla przetłumaczenia na obce języki blogu Dymitra ? Wszyscy zgodzimy się chyba co do oceny wartości jego pracy i poświęcenia?

A to nie było w jakimś artykule Smoleńskiego o akowcach?

wychodzi jasny przekaz.
Byliśmy, jesteśmy i będziemy zawalidrogą w tym miejscu na mapie gdzie nas rzuciło.

I prosty wniosek.
Skoro jesteśmy peryferiami Europy, jak stwierdza Staniszkisową, to powinniśmy siebie uznać za centrum a wokół zbudować własne peryferia.
Nawet w granicach UE.

Ja nie potrzebuję aby znowu wznoszono głupawe okrzyki, że Lwów czy Wilno to odwieczne polskie miasta.
Potrzebę mam zupełnie inną.
Taką, że mieszkańcy tych miast ( i krajów ) będą widzieli z nami wspólny interes a z drugiej strony nie zabraniał tam mówić czy czuć po polsku.

Ukraińcy to neofici niepodległości i chyba jeszcze sami w to nie wierzą.
Jeszcze zacznie się udowadnianie,że i Kraków i Wrocław założyli dawni Ukraińcy w drodze zznad Dniepru na Bałkany, takie tam.
O Lwowie pisaliśmy, najzabawniejsze jest to że nawet Stalinowi w mrocznym łbie się nie mieściło co by Lwów Polakom zabrać.Semper Fidelis pamiętacie? Ponoć Wandzia Wasilewska odradziła mu zostawianie Lwowa PRLowi.Po pijaku ciachnął granicę i taka dziwnie prosta tam jest.
No cóż, we Wrocławiu też pozacierano niemieckie ślady, choć teraz już się zmienia opcja.
No a Polska śmierdziała wszystkim dookoła to fakt.
Mam takiego linka (znajdę wkleję) do dokumentu gdzie Hitler w liście do …?(dziękuję wam synapsy za bezowocny wysiłek hehe) stwierdził że Polacy ze wszystkich narodów które Niemcy podbili są wyjątkowo inteligentni, zaradni etc i ubolewał że po drugiej stronie barykady, bo wyszedł by całkiem ciekawy mix – niemiecka organizacja plus polskie cechy, których się Adolf w Nas doszukał.
Dziwny jest ten świat…

Sił mało, praca ogromna, front szeroki. Po drodze moc oskarżeń o rewizjonizm, mściwość, agenturalność. Należałoby skupić siły na strategicznych kierunkach. Tu mam na myśli takie działania, dla których moralne racje byłyby niepodważalne. Po pierwsze, jest oczywistym prawem zmarłych do pogrzebu – władze ukraińskie odmawiają chrześcijańskiego pogrzebu kościom ofiar, praktycznie wszelkie ekshumacje są zablokowane. W tym temacie racja moralna i prawo międzynarodowe jest całkowicie po stronie rodzin ofiar. Dokumentacja fotograficzna i filmowa ekshumacji będzie bardziej wymowna niż tysiące stron opisu rzezi. Po drugie przywrócenie sprawiedliwości Ukraińcom ratującym ludzi w czasie tego ludobójstwa. Po trzecie zebranie środków i nakręcenie filmu fabularnego naprawdę wartościowego artystycznie, którego obejrzenie zastąpi dziesiątki godzin lekcyjnych, ale to musi być arcydzieło. Nie gniot, jak ostatnie filmy Wajdy. Reżyser Bohdan Poręba jest. potrzebna kasa. Kasa jest potrzebna w każdym przypadku, bo państwo polskie jest gotowe nie zrobić nic. To znaczy jest gotowe zignorować i przemilczeć wszystko. Trzeba się zdecydować, wybrać jakiś kierunek działań jako strategiczny i zespolić wysiłki na tym kierunku, że tak nazwę – “przełamania”. Przełamania zmowy milczenia. Sprawę blokowania sprawy pogrzebów można by doprowadzić do trybunału międzynarodowego…. Kresowianie są straszliwie podzieleni, ale mam nadzieję, że zjednoczenie sił dla wykonania konkretnego, realnego zadania jest możliwe.

Odnoszę wrażenie, że najbardziej efektywnym wyjściem byłoby dotarcie z wiedzą o zbrodniach OUN i UPA do Ukraińców. Oni niemal nic o tym nie wiedzą, tego się im prawie nie mówi. Jeśli wschodni Ukraińcy i Rosjanie podnoszą jakiś zarzut, to jest to “strzelanie w plecy Armii Czerwonej” i współpraca z Niemcami. Nacjonaliści bez trudu to odpierają. Walkę z ACz przedstawiają jako narodowowyzwoleńczą. Z drugim zarzutem jest trochę gorzej, ale mają na to Banderę w Sachsenchausen i jakieś tam potyczki z Niemcami, do tego wyolbrzymione przez ich propagandę.
Stąd dla części antyrosyjskich Ukraińców nacjonalizm może wydawać się formą patriotyzmu. Jednak mam wrażenie, że nawet u nich jest spory “popyt” na tę wiedzę. Na przykład zaskoczyło mnie opublikowanie na stronie internetowej “Nacjonalnego Aliansu” (nacjonalistyczna młodzieżówka) bardzo krytycznego wobec OUN i UPA artykułu Pawliwa. Wierzę, że normalni ludzie, nie szowiniści, po poznaniu prawdy od OUN-UPA się odwrócą.

Właściwie o to mi chodzi, wszystkie te trzy projekty, które przedstawiłem, to właśnie sposób na poszerzenie kręgu ludzi, którzy o problemie usłyszą.
Wszystkie trzy projekty oznaczają, że mieszkańcy Ukrainy zobaczą i (lub) usłyszą. Jak opowiadał uczestnik ekshumacji w Ostrówkach i Woli Ostrowieckiej, Ukrainiec, który przyjechał “pogapić się”, gdy zobaczył te stosy kości, płakał jak dziecko. A proszę sobie wyobrazić, co będzie, gdy na całym Wołyniu zaczną się takie “wykopki” ? Uczestnicy ekshumacji to byli ludzie starsi i ekshumowane szczatki były szczatkami ich rodzin. Okazało się, że nie byli w stanie podołać tej pracy, głównie z powodów emocjonalnych. Gyby nie pomoc żołnierzy pograniczników polskich i Ukraińców, nawet te 20 % kości nie byłoby ekshumowane. Brakowało tam rąk ludzi w pełni sił. Obecnie jest nieformalny zakaz ekshumacji. A zlokalizowane miejsca – doły smierci – są tam zlokalizowane, oznakowane i czekają... Ja osobiscie rozpocząłem papierkową wojnę z władzami i powołując się na obowiązujace w Polsce i na Ukrainie prawo pisałem pisma do wszelkich instytucji. Jaki jest efekt, kto ciekawy, może sobie przeczytać na stronie “Jednodniówka Narodowa” w temacie “Kto pomoze mi sformułować wniosek do konsula Ukrainy”, mam na myśli treść odpowiedzi od ambasadora, MSZ, IPN, ROPWiM, RPO, konsulów… Z racji zamieszczenia tych tekstów właśnie tam proszę nie wyciągać pochopnych wniosków co do moich przekonań politycznych, po prostu w tym czasie nie miałem ich gdzie zamieścić. Tylko Rzecznik Praw Obywatelskich mnie nie zbył. Wszyscy wiemy, jak postąpiły ze swoimi obywatelami władze – MSZ i ROPWiM w dniu 20 maja 2009 z okazji konferencji w Warszawie – zbojkotowały ich. GazWyb w dniu 21 maja piórem dyżurnego zakłamywacza podważyła sens hasła “Prawda nas wyzwoli” a relacjonując konferencję pochwaliły bojkotujacych urzędników nie wspominając ani słowem, że chodziło o prawo do pogrzebu ofiar… Władze mogą prowadzić taką grę, unikając otwartej odmowy, jednak przewlekłość w załatwianiu sprawy także można zaskarżyć.
Odnośnie Wajdy – ani przez moment nie brałem go pod uwagę.
W tym momencie najtańszy wariant “odrobiny zaangażowania” to egzekwowanie obowiązującego prawa do pogrzebów, Rzeczik praw obywatelskich odpowiednie wnioski do MSZ i ROPWiM wystosował, teraz trzeba pilnować, jak przebiegać będzie realizacja. Następnie zaskarżyć terminy, które są przwlekane w lata.
Śledzę dyskusje na forum w zaxid.net, wnioski są korzystne, właściwie żaden wpis postbanderowca nie pozostaje bez reakcji przeciwników wojującego nacjonalizmu.

W razie czego chetnie pomogę. Ja. A inni ?
Czytam ten blog i czasem rozgladam się wokół siebie zastanawiając się na kogo wokół mnie mogłabym liczyć, gdyby trzeba było znów cos zrobić dla kraju, z kim z moich znajomych, których widuje co dnia mogłabym robić konspirację? kto pomógłby, ale lepiej zeby wszystkiego nie wiedział? a komu lepiej niczego nie mówić?
To ciekawy eksperyment tak podzielić znajomych, na szczęscie, tylko dla zabawy i eksperymentu psychologicznego na samym sobie.

Myslę, że wiekszości Polaków w kraju zdaje się, że skoro mamy tę “wolną” ojczyznę to już nic nie muszą robić w sprawie zachowania polskiej kultury, języka, tradycji, granic (sic!) Wydaje się im/nam, że nic się nie zmieni, że granice są nienaruszalne … tak samo pewne granice mieli nasi przodkowie … i potem od nowa musieli o nie walczyć.
Mam nadzieje, że my bedziemy madrzejsi PRZED szkodą.
Kiedyś tu gdzie mieszkam byłabym w srodku Polski (pradziadkowie budowali Centralny Okręg Przemysłowy), teraz jest tu Polska C i tak “cholernie” blisko do granicy mimo, że jedzie się do niej dobrych kilka godzin.

Panie Wiesławie, z daleka jestem myslą z Panem i Pańskimi działaniami – nie mam korzeni wsród kresowian, ale nie umiem o nich zapomnieć.

Sergiuszu, co z tymi notkami, ta niekomentowalność ich wkurzająca jest w sumie, zresztą kiedyś już ci o tym pisałem.

Dymitrze,, tak sobie myślę, że w tym procesie mówienia i informowania o tym fragmencie historii masz swój duży udział.

Dzięki:)

starszych notek jest wyłączone ze względu na ochronę antyspamową, konieczną po otwarciu komentowania bez logowania. W nowszej wersji silnika każdy Autor będzie mógł włączać/wyłączać komentowanie dla dowolnej swojej notki samodzielnie.

Maszyna odblokowała komentowanie wszystkich notek.

Proszę się do mnie odezwać na pocztę wewnętrzną