Czyli uczę się od najlepszych. Mała glossa do pani Anny Kopeć.

Zawsze mnie zastanawia, dlaczego kobiety piszą takie teksty? Nie dziwią mnie smutni doktoranci we flanelowych koszulach, ale… no tak. Pewnie ona biedaczka też ma flanelową koszulę i pisze doktorat na IFUJ. Koszule notabene nie są złe, sama posiadam kilka, w tym ulubioną szarą w różyczki, nabytą za parę zeta w lumpeksie.

Ale nie miało być o haute couture, tylko o kobietach. Zaczynam więc. Boli mnie gardło, pieprzona pogoda dziś była…

Oczywiście. Mnie to w ogóle ojciec wychował, szkoła też sprzyjała rozwojowi męskich cech. I wiecie co? Bardzo to sobie chwalę.

Brutalna prawda jest taka, że świat urządzono pod facetów, zaczynając od żebra, kobieta ma być przytulnym kaloryferem i się nie wymądrzać. Jakby moje olejowe ustrojstwo, które tu obok stoi i grzeje, zaczęło nagle ględzić, że mam bałagan w domu, albo piszę pierdoły i to nie po angielsku co gorsza, to bym je odłączyła od prądu i tyle by tego było.

Zatem, jeśli kobieta chce mieć w życiu phun, to musi być albo idealnie kobiecą kobietą (to nie jest łatwe, te wszystkie cienie do powiek, futra, odmowy lekkim gestem przedramienia…), albo odwrotnie, pójść w kierunku takim, żeby stać się psychicznie facetem, do pewnego stopnia.

Osobiście preferuję tę ostatnią drogę. Lubię pić piwo, chodzić na mecze, jarać szlugi… ale wszak mężczyźni mi je ślą z dalekich stron, więc sami widzicie. Ma się ten urok i wdzięk przy okazji.

Poza tym jestem zaradna i wytrwała. Cicha też bywam, choć w to nikt tutaj zapewne nie uwierzy. Nie muszę walczyć o pozycję społeczną, moja pozycja jest tego rodzaju, że mam co chcę i się niczym nie przejmuję. I odwal się, Kopciu jeden, od mych egoistycznych pragnień i zachcianek.

Tak, wiem, będę beznadziejną żoną, a tym bardziej matką, jeśli będę. Moje dzieci będą pić piwo, jarać potajemnie skręty, wrzeszczeć na mnie, wagarować, jeździć do jakiejś futurystycznej wersji Jarocina, a potem pokończą dobre szkoły, najlepsze uniwersytety, wybiorą sobie fajne zawody i będą żyły tak, jak będą chciały. Wedle swoich egoistycznych pragnień i zachcianek.

Prababcia Karolina skończyła czteroklasową szkołę wiejską i wyruszyła szukać fortuny do Krakowa, w wieku lat szesnastu. Wychowała trzy córki, jedną z nich macie przyjemność czytać na TXT. Uwielbiała czytać książki, miała ponoć zajebiste poczucie humoru. Teksty takie, jak powyżej, kwitowała: siedź w kącie, przysrają cię.

Przepraszam, ale reszta tekstu jest nudna i zasadniczo nic nie wnosi do idei…

http://idzpodprad.salon24.pl/115578,byc-kobieta-byc-kobieta