miło Panią widzieć. Nieco mi doskwiera brak kontaktu z Paninym zmysłem obserwacji.

Jakby tu powiedzieć: chyba jednak dobrze Pani zrozumiała. A i z czytaniem – jak widzę – nie jest najgorzej.

Nie wiem czy Pani zna jedną z anegdot o Janie Himilsbachu. Ale nawet jakby, to dla młodzieży, przypomnę.

Podobno na jakimś zjeździe literatów, czy coś, jakiś dowcipniś zakwaterował go razem z Putramentem.

Putrament, najeżony, a pan Jan podchodzi doń i swoim charakterystycznym szeptem zaznacza:

-Szefie, no to jak sie umawiamy? Lejem, do umywalki, czy nie?

I się na koniec połapałem, że dla wielu problemem może być pytanie, kto to był ten Putrament.

Ech, starość...