Staram się nie bywać.

Na wielu nie byłam.

Ale na ten bardzo chciałam pójść, bo z kilku osób (trzech?) którym coś zawdzięczam z tamtego okresu mojego życia, On był jednym z nich.

W tamtych czasach i tamtym miejscu trudno było o spersonalizowane relacje.

A mnie Profesor rozpoznawał i z imienia się zwracał.

I na ulicy pierwszy kłaniał (co mnie do dzisiaj wzrusza).

Pamiętam Go tak dokładnie, że mogłabym odtworzyć to Baśka .

Napisałam z kolegą najlepszy najepszy referat na Jego zajęciach, w moim roczniku.

Do dziś żałuję, że nie wybrałam Go na promotora swojej pracy magisterskiej.

Ale zawsze już będę się cieszyć, że mogłam Go poznać.

Cokolwiek będą o Nim mówić. Kiedykolwiek.

Ech…