Wejdź do sklepu z zabawkami i kup prezent dziecku lat 3-6.

To oczywiście żadne zadanie nie jest. Od tego są takie sklepy, pękające w szwach od wszelkiego dobra. Zadanie następuje po dodaniu jednego warunku:

Niech prezent nie ma nic wspólnego z żadnym z filmów dla dzieci, zwłaszcza z niejakim Kubusiem produkcji Disneya.

Zdanie można trudnić, zastrzegając, że gift ma nie mieć nic wspólnego z żadnym z filmów, nie tylko dla dzieci. Bo przecież są np. samochodziki (kiedyś się mówiło resoraki) z serii “Piraci z Karaibów” (sic!).

Jeśli dodamy, że prezent dla dziewczynki nie może być różowy ani niebieski, a dla chłopca nie ma być samochodem ani uzbrojeniem, zadanie zbliży się do granic ekstremum.

Jednak serial Barbie został u mnie wykluczony po jednorazowym obejrzeniu odcinka. I przekonaniu się, jak to działa na czterolatkę.

Kwadrans nienawiści Orwella miał podobną skuteczność.

Jednak, choć to niezwykle trudne, daje się znaleźć puzzle z obrazkiem nie z filmu.
Jest możliwe, choć wymaga godzin poszukiwań, znalezienie kolorowanki z konturami misia i osła podobnych do niedźwiedzia i osła, a nie Puchatka i Kłapouchego. Choć np. nie znajdziesz nigdzie takich z oryginalnymi rysunkami Milne’go z książki.
Słyszałem, że Disney wykupił do nich prawa i blokuje. Nie wiem czy prawda, ale nie ma.

Ludzie chcą, mówisz…
Ludziom się mówi, czego mają chcieć, to i chcą tego.

Na wejściu do każdego działu zabawek jest wyeksponowane stanowisko z dużym napisem “reklama tv”, pomagającym wybrać zabawkę, której chce dziecko.

Co do wzajemnego napędzania się przemysłów — oczywista oczywistość.
Dowodem animowane filmy dla dzieci — Lego. I klocki lego Star Wars.
Anegdotką jest rzekoma klęska Disneya po filmie 101 Dalmatyńczyków. Gadżety i zabaski się nie sprzedawały ponoć. Za to lawinowo wzrósł popyt na żywe psy tej rasy :)

Pokazane przez Ciebie zabawki są rzeczywiście groteskowe, ale nie odbiegają od standardów. No, może ta zakonnica, odrobinkę...

Już nie zanudzam problemami rodzica.
Pozdro.