Remont na kilka sposobów,jako:

-próba charakteru
-element strategii
-badanie cierpliwości
-analiza kosztów i ewidentnych strat

i tak dalej

pozdrawiam

_{prezes,traktor,redaktor}

a ja myślałem, że chodzi o rzeczywistośc blogową i netową:)
Eh, uzalezniony żem już, a tu normalny remont, acz że sieć odciąła, to i wpływ na Jotesza zycie netowe ma.
Pozdrówka i szybkiego i w miarę bezbolesnego przetrzymania remontów.W sumie nie lubię bardzo czasu jak się co w domu remontuje.

pzdr

Ostatnia warstwa lakieru Domalux Strong na podłodze schnie już czwartą dobę! Na baniaku była informacja, że użytkować można po 48 godzinach. Remont zakrzepł w oczekiwaniu na pieprzną suchość...
:)

nie tylko moje pokoje nadają się do remontu…

TXT też mogłoby się odświeżyć. Dla mnie jest przynajmniej okazja, by odpocząć. Zastanawiam się, czy pisząc o sobie też nie robię jakichś wycieczek personalnych? Pewnie najbezpieczniej nie pisać!

Zdrowie na budowie
:)

...mam zamiar pomalować pokój komputerowy, by wreszcie podłączyć domowy sprzęt, bo w pracy to krótkie doskoki tylko możliwe…

Pani Gretchen – ja to mam wzloty i upadki w odbiorze TXT, ale nie odpuszczam, bo po wstępnych wpłatach czuję się cząstkowym udziałowcem. Dopóki mnie właściciele nie pozbawią tej odrobiny poczucia współwłasności czy współudziału. Ale jak na raczej PiSolubnych są wystarczająco tolerancyjni i elastyczni, by się czuć w miarę wygodnie a nawet przyjaźnie.

Są co prawda momenty dziwnych spięć, demonstracyjnych odejść i innych spektakli, które i na mnie oddziaływują, ale to pewnie normalne życiowe objawy. W porównaniu z innym blogowiskami to TXT jest dla mnie najbardziej przyjazne. I tak trzymać. Co nie znaczy, że można udoskonalać, remontować, bo brak zmian to cofanie się.

Pozdrowienia i powodzenia oraz zdrowie na budowie
:)

Rozumiem, że to dramatyczne pytanie jest odpowiedzią na mój wpis w Pani notce. Jeśli tak, to odpowiadam pospiesznie, że NIC Z TEGO! Po prostu wszedłem, przeczytałem, potem przestudiowałem profil i doszedłem do wniosku, który zapisałem grzecznie. To było coś jak przywitanie i zarazem pożegnanie. Zdarza się i nie powinno być powodem do obrazy. Zdeklarowana siedemnastoletnia słuchaczka RM jest kimś tak bardzo odległym od tego, do czego jestem przyzwyczajony, że założyłem niemożność wzajemnego komunikowania się.

Jeśli natomiast “Powtarzam: I CO Z TEGO?!” jest reakcją na nieistotną rzeczywiście wiadomość, że pomaluję pokój komputerowy, to mogę tylko zauważyć, że nie zauważyłem przed wspomnianym powtarzaniem żadnego pierwotnego zareagowania oraz, że Z TEGO JEST TO, że pokój będzie pomalowany…

Pozdrowienia i powodzenia
:)

Po ponad dwumiesięcznym remoncie własnie ślicznie uprzątnąłem pozostałości i jest cacy. Tylko nie jest cacy z pisaniem do TXT. Odechciało mi się! Wiem, że to może przejdzie, już tak bywało, w blogowaniu panuje sinusoida zniechęcenie-entuzjazm, i tak dalej. Wszystko to znam i parę razy przeżyłem.

Wchodzę do TXT, miło mi, że żyje, chętnie czytam moich ulubieńców-klasyków, bywa, że się zmogę i skomentuję. Ale niewiele ponad to. Się odechciało…

Nawet myśli jakieś o marnowaniu czasu, puszczaniu pary w gwizdek, bezproduktywnym blablaniu, mnie nachodzą. Ciekawe, czy jest na to lek?
:)

Chyba politykom…
:)

Spóźnione, ale niemniej szczere gratulacje z okazji zakończenia remotnu.

I cieszę się, że on Pana nie wykończył:-)

Pozdrawiam serdecznie. Oraz Pańskie hosty!

to całkiem zdrowy objaw. A admiratorzy jak lubią to poczekają. Tym ceikawiej będzie:-))

Pozdrawiam niestety deszczowo

do poczytania:-)

impreza u Mada się rozkręca,
hip hopowe klimaty u Gretchen (fakt że teksty ponure).

Zajrzyj tam.

pzdr

jesteś miłym duszkiem tego zbiorowiska. Ponuro mi się zrobiło, bo moje uśmiechy zmieniono na uśmieszki z zamiennymi przymiotnikami dziecinny/pogardliwy. Nie spodobało mi się to, bo nie cierpię gdy wmawia mi się uczucia, których nie ma we mnie. I rzeczywiście remont stał się permanentny, bo zawsze można jeszcze znaleźć jakąś rzecz do poprawienia…

: ))

Na ogół hip hop lubię, choć nie jestem bezkrytyczna.

Chciałam Panu powiedzieć jedynie, że tu się toczą też całkiem poboczne rozmowy, ale za to całkiem w życzliwej atmosferze się odbywające.

Choć widzi Pan, sieciowe relacje to jest bardziej pstry kuń niż to jest w życiu.

Nie trzeba się przywiązywać.

Trzeba mieć dystans.

Bo miło jest kiedy jest miło, ale bardziej dotkliwe jest to, co niemiłe.

Staram się to zrozumieć – dlaczego tak jest.

Dlaczego wystarcza jedno zdanie, by kogoś na inną orbitę wystrzelić, jedna uwaga dotycząca uśmiechu i już.

Dlaczego jest tak, że tysiąc napisanych zdań nie ma szans wobec jednego słowa?

Być może użytego w kontekście, którego czytelnik nie rozumie?

Dlaczego reakcja jest taka niesprawiedliwa?

Tak rozmyślając myślę, że to jest dziwna przestrzeń, a żby w niej być trzeba mieć osobistą potrzebę, jasno okreslony cel.

Choć można z tego wszystkiego zrezygnować.

I pójść sobie.

Dlatego z rzadka piszę, choć nie ukrywam, że czytuję. Choć gdyby nie remont, to i tak bym sobie jakąś wymówkę na niepisanie znalazł.

Dlaczego?

Większość wypowiadających się na ostatnie gorące tematy wie lepiej. I ma kategoryczne jedynie słuszne zdanie. Dyskusja wykluczona. Całkowita polaryzacja. Białe-czarne.

Czy ktokolwiek z PT Dyskutantów (nie tylko na TXT) wypowiadających się na temat prof. Wolszczana zmienił po dyskusji swoje stanowisko choćby o milimetr? Nie zauważyłem nigdzie tekstów w rodzaju “No jednak to szuja. Przekonałeś mnie”. Albo “Zrozumiałem, że przez odmowę podpisania jakiegoś świstka mógł przekreślić swoją karierę”. Albo cokolwiek innego, co wskazywałoby na ewolucję poglądów lub co najmniej na przyjęcie do wiadomości czyjegoś odmiennego stanowiska.

Osobiście w ogóle nie wypowiadałem się na ten temat, bo
a) mało kogo (w zasadzie nikogo) nie obchodzi moje zdanie wypowiadane na dodatek anonimowo – pod nickiem
b) wszyscy już wiedzą, co o tym sądzić. Jedni, że świnia i kapuś, inni, że wielkim Polakiem jest i współpraca była koniecznością lub nieszkodliwym epizodem.
c) sam nie wiem, co na ten temat sądzić. Znam paru naukowców i naukawców i mniej więcej wiem, jak to wtedy wyglądało. Czy trzeba było podpisać albo co kosztowało niepodpisanie.
I gdybym to wszystko spisał, wraz z moimi własnymi doświadczeniami po niepodpisaniu, czy to spowodowałoby jakiekolwiek przemyślenia u przekonanych?. Nie sądzę. No to po kiego grzybasa mam o tym pisać? Skoro swoje wiem ^{(ironia – dla niewtajemniczonych)}
Lepiej już skrobnąć notkę o Fajnym Ryśku. Albo pomalować korytarz i podłączyć przewody w puszce, bo cóś nie styka.

Kto nam zrobił takie kuku, że nie możemy rozmawiać? Ja wiem. Inni też wiedzą, tyle, że co innego ode mnie.

No dobrze, kompletnie nie na temat, mam nadzieję, że Gospodarz wybaczy, ale w końcu dzisiaj niedziela, można pędzle zostawić w słoiczkach z wodą.

myślę, że nie masz racji.

Np. ja w mnóstwie spraw akurat słucham obu stron i różnych opinii i uwzględniam zdanie przeciwne do mojego, może trudno by ci było mnie przekonać, że Goethe to czołowy romantyk niemiecki albo że nauczyciel pracuje tylko 18 godzin i zarabia mnóstwo kasy, ale w sprawie Wolszczana i wielu innych da się.

Bio po prostu nie znam się na tym.

Zresztą były przykłady na TXT dyskusji, gdzie ktoś kogoś przekonywał lub ktoś się wycofywał z czegoś co było za mocne czy przepraszał.

Więc nie wiem, czy wszyscy wiedzą lepiej.

pzdr

zanim remont wykończy mnie,więc na początek nawiążę do pewnej rozmowy, którą zajmuje się prokuratura. Rozmowy o tym “czy zna pan generała Krupę”, bo tak właśnie wyglądała. Społeczeństwo, w mojej osobie, dziwiło się, że pierwsza osoba w państwie może zadawać tak namaszczone idiotyzmem pytania i notować z jeszcze większym namaszczeniem odpowiedzi “zapisać, że przyznał, że zna generała Krupę”...

I to by było na tyle generała Krupy oraz na tyle do rymu.

ps. Żeby wpakować do spiżarki lodówkę musiałem odkręcić jej drzwiczki, próg i nadproże, co zweryfikowało mój szacunek dla wytwórców sprzętu AGD. To banda ćwoków, którzy tam, gdzie można sprawę załatwić jedną śrubką, pakują ich trzy! Włoska robota, cholera…

to jeszcze się zanussi nazywała, ta lodówka:)

pzdr

lodówka jest firmy Indesit! Kupiona w Saturnie z naruszeniem przepisów jak sądzę, bo w komplecie nie było instrukcji w języku polskim!!! Po tych cholernych śrubkach nabrałem podejrzeń, że mogła być montowana w Afryce…

włoska tylko z nazwy, made in Lodz

:)

_{prezes,traktor,redaktor}

To ze mnie wylazł rasista! Podejrzewałem jakichś ciemnych Murzynów z Afryki a to zwykli polscy idioci – montażyści mi zgotowali ten los…i

a tam od razu zwylki, SZKOLENI!

_{prezes,traktor,redaktor}

blisko byłem:-) A myślałem, że żarty sobie stroję.

Pozdrawiam nieco oniemiały

o szczytach bezrozumnego tworzenia rzeczy materialnych dużo moga powiedzieć Francuzi, tzn. ichni spece od motoryzacji. Kto wymieniał kiedyś żarówkę w renówce to wie :))

_{prezes,traktor,redaktor}

samżeś kowalem swogo samochodowego losu,

przynzam szczerze ze myslałem że jakims niemieckim smigasz, a tu taka niespodzianka

pozdrawiam marząc o japończyku :)

_{prezes,traktor,redaktor}

jeżdżę ich wytworem i jakoś dotąd nie znienawidziłem narodu Woltera i markiza de Sade…
:)

to mój peugeot, ze względu na liczne drobne otarcia, przygniotki i inne drobiazgi, świadczące o intensywnym ruchu kołowym we Wrocławiu. Jednak nie przeżył pod moją ręką żadnego poważniejszego zdarzenia i oby nic takiego nigdy nie nastąpiło…

Pozdrowienia i szerokiej drogi