Proszę wybaczyć, lecz od kilku dni mam wybitnie kontestacyjne nastawienie wobec ludzi w ogóle, a Tekstowiczan w szczególności.

Doceniam pańską ofiarność w zakresie słuchania tudzież czytania, niestety nie mogę jej przyjąć, ponieważ absolutnie nie czuję potrzeby publicznego wywnętrzania się.

Wolę dialog od monologu, drogi Panie Lorenzo, a już publikacja monologów własnego autorstwa to dla mnie jakaś ekshibicjonistyczna przesada.

A do dialogu potrzebny jest dyskutant.

I to są właśnie schody…..