Dziennikarze poczytnych dzienników maja to do siebie, że pisują tak, jak im publiczność (bo nie dusza – oni jej nie mają) zagra. By jednak – w ich mniemaniu – nie utracić proporcji, bo jednak to oni piszą, a publika czyta, muszą od czasu do czasu podkreślić, czym się od owej publiki różnią in plus. Najlepiej na blogu, bo to niby “rzecz prywatna”, a nie poletko uprawiane za pieniądze, czyli jednak na zlecenie szefa. Glównie szefa marketingu gazety.

W sumie biedni ludzie.