Panie Andrzeju!
Pan mnie o język prosi? Prosty? No ładnie, wiadro wody na młyn tych, co to od podglądania mają jedno oko w kształcie dziurki od klucza ;)

A serio – język to narzędzie poznania. Dlatego tak walczę o prawo do mówienia własnym. Językiem można poznawać partnera/partnerkę, można nim próbować kawioru i miodu, na cyjanek to raczej bym uważała. Można go komuś pokazywać, mlaskać, oblizywać wargi. Jest też dla mnie narzędziem poznawania świata, mój dyskurs prywatny buduje. Werbalizuje myśli – te o “sic!” i te o gnozie, o granicach i o ich nieistnieniu. Każdy ma swój, więc każdy ma inne poznanie. A że metafory są jednym ze środków poznania, to już Wittgenstein i inni…
Metafory mają moc niezwykłą – bo mogą stwarzać realia społeczne. Jeśli ktoś mówi o “wojnie o media” i ta metafora zostaje przyjęta przez większość odbiorców, zaczyna się cała sekwencja działań – jest “wróg”, “zagrożenie bezpieczeństwa narodu”, są “obrońcy” itd. Samo przyjęcie takiej metafory stwarza podstawę do wnioskowania: istnieje nieprzyjaciel zewnętrzny, przeciw któremu trzeba zewrzeć szyki i dać mu odpór w obronie wartości, dla istnienia narodu najważniejszych. Metafora wykorzystująca pojęcie wojny(ze wszystkimi jego implikacjami) nie była jedyną możliwą. Ale jej użycie spowodowało eskalację działań. Postrzeganie zaistniałej sytuacji w kategoriach wojny spowodowało, że tak właśnie duża część ludzi problem widzi – wojna zaistniała. Metafora miała moc samospełniającej się przepowiedni.
Przykłady można mnożyć – sławetny “układ” jest jednym z nich, “IV Rzeczpospolita”, “prawdziwy Polak”.
Język j e s t narzędziem poznania – moim zdaniem najważniejszym. Dlatego uważnie przyglądam się nie tylko temu, c o mówią, ale j a k mówią do mnie różni ludzie.
Nawoływanie do prostoty? Proszę bardzo, ale trzeba uważać, żeby nie popaść w prostactwo. Uproszczenie może tak zmodyfikować pojęcie, że aż je zgwałcić.
Boję się tych, co uważają, że mają monopol na prawdę, bo ją posiedli. Zawsze wtedy pojawia mi się obraz biednej prawdy, siłą zawleczonej w krzaki i gwałconej.
Ale ona dumna jest – zgwałcić prawdę to jak zgwałcić kobietę – można ją zbezcześcić, ale nie posiąść.
Nie odbiegłam nazbyt daleko od tematu Pańskiej notki, mam nadzieję, jako że o języku rzecz była, prawda? ;)

Defendo