witaj w klubie.
Zaczynałem bardzo podobnie, chociaż miałem ściągę – amerykański podręcznik “zrób to sam”. Potem mi jeden pierwszoligowy żurnalista go ukradł. Ale wtedy już byłem gościu i sobie radziłem.

To jest absolutnie dzika radocha wyciągać z pieca własny chleb…

smacznego:)
Dawno nie jadłem takiego chleba nie ze sklepu, w ogóle rzadko kiedy jadłem.
Zazdroszczem umiejętności, nawet jak początkowych

pzdr

jedząc u znajomych chleb domowego wypieku. Zapytałem, co i jak.
Oto, co usłyszałem:

Bierzesz kartkę z przepisem. Wrzucasz do michy składniki. Lejesz ileś tam wody. Wstawiasz do tej oto maszynki. Na klawiaturze wybierasz program wraz z opcjami. Maszynka sama miesza, wyrabia tyle, ile trzeba, podgrzewa, czeka aż urośnie, a następnie piecze. Jak skończy to zapiszczy.
Wersja dla jeszcze bardziej leniwych – można kupić gotowe mieszanki w odpowiednich proporcjach. Wtedy pieczenie chleba zaczyna przypominać pranie w pralce automatycznej albo zmywanie garów w zmywarce. Nie interesowałem się tym wcześniej, więc byłem zaskoczony mnogością tych maszynek w sklepach…

Odarte z magii i niepewności? Może. Takie współczesne po prostu.
Ale chlebek zły nie był.

Może nie na tyle dobry, bym sam piekł, ale smak i zapach zapamiętałem.

...dziękuję za odzew! Chleb ciągle jemy, choć już ostatni bochenek, z tych pierwszych – eksperymentalnych.

Igło – ja wiem, jak się wyrabia chleb, bo pamiętam jeszcze moją wsiową babcię z czasów, gdy robiła to raz w tygodniu w piecu chlebowym. Bochny były ogromne! Pamiętam też jakiś dawny rosyjski film, gdzie matka instruowała córkę, jak długo należy wyrabiać ciasto. Parałem się też dawnymi czasy ciastem drożdżowym, gdy po powrocie z Włoch zacząłem wypiekać pizze a było to w czasach, gdy we Wrocławiu jeszcze nie otwarto żadnej pizzerii! Dlatego udało mi się bez problemu uratować to pierwsze lejące się ciasto mej Naj. Pizze przestałem wyrabiać, gdy okazało się że moja Naj i dwie córy już samodzielnie to potrafią. Trafił się znakomity pretekst, kiedy to Naj nieopatrznie skrytykowała mą pizzę przy znajomych, bo akurat za wielka wyrosła. Smaczna była i tak, choć wyglądała jak jaki placek rabarbarowy. Zawsze ciasto wyrabiałem na oko, więc raz się wypuczyło…

Naczytałem się o maszynach cudnych wszystkorobiących samodzielnie ale pod informacjami o nich, na forum, było wiele pytań co robić, bo chleb był niesmaczny albo nie urósł albo szlag coś trafił. Będę się więc parał ręcznym miesieniem ciasta, co może być dobrą zaprawą siłową.
:)
Pewnie będę też dążył do własnych receptur, bo oczywiście gotowe mieszanki to dyshonor. A dodatków smakowych można wymyślać wiele i próbować efektu. Może mi się to znudzi a może nie… Na razie mogę Wam zdradzić drobiazg, który kiedyś gdzieś wyczytałem w przepisie a dziś nigdzie go nie spotykam. Do ciasta drożdżowego na pizzę zawsze wcieram na tarce troszkę gałki muszkatołowej.

Smacznego!

Przepisy własnoręczne i rady bywalców ciągle oczekiwane. Maszyny precz! Gotowe mieszanki won!
:)

http://www.bogutynmlyn.pl/

na stronie browar.biz tez jest trochę przepisów i zdjęć, tylko chyba trza się zalogować co by poczytać. Link:

http://www.browar.biz/forum/showthread.php?t=45662

Na zdrowie.

Jak już to forum piwowarskie nie browarniane. :))

Polecam stronę www.browamator.pl lub www.browar.biz tam jest wszystko a także ludzie, którzy służą radą i pomocą.

A w skrócie, trzeba kupić słód jęczmienny, ześrutować go, zatrzeć w wodzie o odpowiedniej temp. i w odpowiednim czasie, odfiltrować, wysłodzić resztki cukru z młóta.

Otrzymaną brzeczkę gotować ok 1h z chmielem, poczym ostudzić, zadać drożdżami i czekać tydzień.

Po tygodniu zlewamy do szklanego balona w celu wyklarowania się, drożdżaki opadają na dno piwo się klaruje. Ta tzw fermentacja cicha trwa 2 tyg.

Następnie rozlewamy do butelek wraz z jakimś środkiem refermentującym np. cukier, kapslujemy i w chłodne ciemne miejsce.

Po miesiącu mozna otwierać.

Warto poczekać 3msc wtedy nabiera optymalnego smaku. Niektóre piwa mocne jak Porter, Tripel, Dubbel nabierają najlepszych cech po ok. roku.

—-

więcej informacji na podanych stronach, czytać, czytać i tam zadawać pytania. :)

Jeżeli ktoś lubi stać przy garnkach uwarzenie własnego piwka nie będzie stanowić problemu.

Ja dziś warzę Grodziskie. Ktoś jeszcze pamięta to polskie piwo? Jedyny nasz wkład do światowego piwowarstwa.

Wreszcie udalo mi się naklonić córke do zdradzenia tajemnicy. Oto należy wziąć 450 g mąki razowej (pszennej), może być tez orkiszowa; lyzeczkę sody; lyżeczkę soli i 450 ml maslanki.

Trzeba wyrobić ciasto (cokolwiek by to oznaczalo), uksztaltować w okrągly bochenek, którego wierzch należy ponacinać w ksztalt krzyża.

Piec ok. 35 min. w temp. 220 stopni C.

Jadam ten chleb bez niczego, najwyżej z maslem. Trochę się ciężko kroi, ale smak za to!

Pozdrawiam serdecznie

Wiem, bo ją kupuję razem z mąką i potem czekam, łasząc się, by upiekła chlebuś.

Pozdrawiam serdecznie

...tylko uściślałem, gdyż serwatka pojawia się w przepisach, zastępując zakwas żytni. Moja Mama do diś, jak jej się zanadto skwasi mleko zsiadłw, to robi z niego ciast racuchowe. Stąd moje dopytywanie, bo maślanka u nas bywa w sprzedaży dość gęsta, nie taka, jaka zostawała z tłuczenia śmietany na masło. Czy taką gęstą, śmietanowatą maślankę córka używa do ciasta chlebowego, czy może trochę ją rozrzedza?

Kupiłem dziś w przecenie śliczną książkę Piotra Kowalskiego “Opowieść o chlebie, czyli nasz powszedni” – Receptury stare i nowe opracował Julian Piotrowski. Wydało wydawnictwo IKON, roku nie podało… Receptury różnych chlebów na końcowych 30-tu stronach. Z książką “Chleb” wydaną świeżo przez Świat Książki mam niezły zaczątek biblioteczki początkującego piekarza…
:)

Dopiero rano okaże się jaki chleb tym razem wyszaedł. Już jestem mądrzejszy niż za pierwszym razem. Kupiłem mąkę orkiszową, mąkę chlebową pszenną 1100 oraz mąkę pszenną 650. Ni cholery nie wiem, co znaczą te liczby, ale co się doczytałe, że dla chlebów muszą być wyższe od 450 czy 500.

No i tym razem smarowałem wierzch kilkukrotnie wodą, poczynając od zera a kończąc na upieczonych bochenkach. Ręce muszą zapamiętać wyrabianie tak, by w przyszłości nie myśleć, tylko po prostu robić szybko i sprawnie…

ps. rano się okazało, że chleb był dobry, choć moja Naj zastanawiała się, czy ten pierwszy nie był lepszy. Był inny. Ten drugi jest z innej mąki a właściwie mieszanki mąk chlebowych. Może ktoś wie, co znaczą liczby na mąkach???
:)

teraz tylko który jest z czego i jak smakował. A potem receptury i wojna z zawodowymi piekarzami. To znaczy oni pójdą z nami na wojnę.

Pozdrawiam przełykając ślinę

...były jednorodne, czyli mąka, woda, drożdże oraz garstki nasion dyni, słonecznika i czarnuszki. Ta ostatnia też na wierzchu…

Drugie w masie również były jednorodne, ale na skórce jeden ze słonecznikiem, drugi z czarnuszką a trzeci z kminkiem.

W trzeci piątek zaplanowałem chleby cebulowo-czosnkowe. Myślę, że dopiero od dziesiątego wypieku będę mógł się poczuć pewniej. Na razie uczę się na błędach i sukcesach.
:)
Smacznego!

Dostałem masę dobrych rad, które wykorzystam w trzecim rzucie, przynajmniej częściowo…
:)

Ja dopiero dziś się dowiedziałem o tych ziemniakach, dodawanych, by chleb się nie kruszył przy krojeniu. Skórki nie lukrowałem, tylko smarowałem pędzelkiem z wodą. Ten lukrowy pobłysk to wina marnego aparatu raczej…
:)

Pieczenie chleba stało się już przyzwyczajeniem. Przestałem też fotografować kolejne wypieki, bo wyszedłem już ze stadium piekarniczego narcyzmu. Zaczynam za to gromadzić obserwacje praktyczne.

Chleb zawsze wychodzi! Czy ciasto było lejące i klejące, czy elastyczne i odchodzące od dłoni, to wypiek wychodził co najmniej dobry! Czy soli za mało, czy za dużo. Czy temperatura 200 czy 240.

Własne chleby wolno się starzeją. Dziś jadłem chleb cebulowy sprzed 9 dni i był zupełnie smaczny. Widocznie te polepszacze pogarszają chleby kupne…

Smacznego
:)

zadanie dla Jotesza juz mamy:)
Przywieźć chleb domowej roboty.

pzdr

Ostatecznie zwyciężył chleb, który piecze moja Naj, wedle tego pierwotnego i łatwego przepisu:

Każdemu powinien się udać, bo nie jest wyrabiany, tylko wymieszany w garnku drewnianą łyżką. Dodatki wedle smaku, uznania i fantazji.

Smacznego!