Kiedy już skończę robić zakupy, sprzątać, piec, gotować i ubierać choinkę;

gdy w końcu zmęczona, ale też zadowolona, zacznę składać w Wigilijny Wieczór najlepsze życzenia swoim bliskim, zajadać się ilomaś-tam-potrawami i otwierać pakunki z prezentami;

kiedy spojrzę na pusty talerz, zostawiany tradycyjnie dla wędrowca-obcego-nieobecnego – pomyślę sobie o pewnej piosence i o pewnym ogłoszeniu końca wojny sprzed kilku tygodni.

Kolejnej wojny. Tak samo głupiej i okrutnej, jak inna, toczona gdzieś na krańcach świata, której zakończenie ogłoszono ponad 40 lat temu.

Wtedy zanucę sobie piosenkę Johna Lennona i Yoko Ono, która powstała w odpowiedzi na zakończenie tamtej durnej wojny. Tamtego ludobójstwa i złodziejstwa..
Piosenki, która zupełnie nie straciła na aktualności przez 40 ostatnich lat.
I chyba jeszcze długo nie straci…

Radosnych Świąt Bożego Narodzenia.
Wszystkim.
Wojna się skończyła…
Kolejna.
Radosnych Świąt Bożego Narodzenia.
Wojna się skończyła…
Podobno.

ps. Wpis okolicznościowy.
Świąteczno-noworoczny.
Niemożliwy do umieszczenia gdziekolwiek w formie komentarza, mimo moich najszczerszych chęci.