Jakby to powiedzieć.
Ja w sumie nie czuję się tu stroną konfliktu.

Żadna z tych pań nie jest i nie była mi osobą w jakikolwiek sposób bliską, nie byłem z żadną z ich na jakiejkolwiek stopie przyjacielskiej, nigdy nie rozmawiałem z nimi poza blogami… Można powiedzieć, ze Gretchen skreśliła mnie z listy, na której nigdy nie byłem…

Wiesz, siedziałem razem z nią i Magią przy tym nieszczęsnym stole.
Jednak nie byłem tam, żeby z którąkolwiek z nich się spotkać. Przyczyna była inna, zupełnie inna. Przyczyną był pogrzeb człowieka, którego nie znałem, ale który był synem kogoś z kim mam różne kontakty od kilku lat i kogo lubię i będę lubił...

Dodatkowo te panie mają, jak rozumiem, pretensje, że ktoś inny rozmawiał na ich temat za ich plecami, ktoś inny oceniał je, w sumie nawet bez złośliwości żadnej… Dodatkowo to ocenianie było w zupełnie zamkniętym miejscu i dotyczyło tylko tego, czy panie do tego miejsca zaprosić...

Ale to było dawno dosyć.

A potem był ten stół, a potem sytuacja, gdy jedna z pań dostaje klucz do tego miejsca, gdzie to się działo od zupełnie kogoś pośredniego, nazwijmy go (bo to pan był) panem B. Tak na marginesie, to nie wiem, czym się ten pan kierował – pewnie miał swoje racje robiąc to co zrobił – nie moja to lecz jego bardziej chyba sprawa…

No i ta pani weszła tam używając cudzego klucza, dorwała się jakby na to nie patrzeć, do prywatnej korespondencji pomiędzy ludźmi w tym miejscu prywatnie się spotykających… I teraz ma pretensje, świat się zawalił niemalże, zbrodnia…
To trochę tak, jakbyś byłą moją znajomą i w jakiś sposób zdobyłabyś klucz do mojego domu, potem byś przyszła tam do mnie i podsłuchała rozmowy na swój temat pomiędzy ludźmi, których ja tam zaprosiłem, a potem przyszła do mnie z pretensjami, że o Tobie rozmawialiśmy… Wiem, że słyszenie takiej rozmowy może być przykre, ale bez przesady – ludzie ciągle rozmawiają pomiędzy sobą na temat innych. Samo w sobie jest to rzeczą jak najbardziej normalną... Jedni Cię lubią – inni nie i tyle.

I wiesz, ja się nie czuję ani kłamcą, ani hipokrytą, ani jakimś wirusem, ani kimkolwiek innym tego typu…

I to by było tyle…

pozdrawiam

Wiesz – u mnie własciwie każdy się może czuć jak u siebie.
Ja nie zabraniam nikomu tu pisać, nikogo stąd nie wyprosiłem i nigdy nie wyproszę...

Tak sobie, o tym myślałem ostatnio o tym wypraszaniu i tak sobie wymyśliłem, że blog ogólno-dostępny, to trochę takie publiczne miejsce jest a nie prywatne. Jak ktoś chce zajrzeć i coś napisać to niech pisze. Po to to jest w sumie stworzone i tyle…

Jak chcę, żeby jakieś miejsce było miejscem prywatnym, to po prostu zakładam zamek w drzwiach i wywieszam info, ze proszę nie wchodzić. W necie jest czymś takim zahasłowana strona. I jak mam ochotę, to kogoś w to miejsce zapraszam albo nie zapraszam.

Choć to nie zmienia faktu, że z ludźmi można gadać i u siebie w domu i gdziekolwiek indziej… Różnica oczywiście jest pomiędzy jednym i drugim miejscem, ale i tak najważniejsze co z rozmowy wyniknie. Choć jak jest spokojnie i prywatnie, to chyba jest o rozmowę trochę łatwiej…

pozdrawiam

PS – to tak trochę w podsumowaniu tego co napisałeś, a trochę tak, bo mi przyszło do głowy ;-)

wyczuwam tu lekki, a może nielekki sarkazm ;-)

Jak dla mnie nie ma to nic wspólnego z maluczkimi i ich żywieniem dziełem wielkich… Dla mnie nie ma na tym świecie ani wielkich ani maluczkich – jestem ja i są inni ludzie – niektórzy bliżsi, inni dalsi…

Poza tym nie kasuje i nie będę kasował żadnych komentarzy, bo to by było zakłamywanie rzeczywistości, znaczy udawanie, że czegoś nie ma jak to jest.

A wpisy trollowe są i będą cząstką świata blogowo-internetowego i stanowią tego świata integralną część. Ja na pewno nie mam też zamiaru z tym walczyć... Co więcej – jak dla mnie z każdym można pogadać, wystarczy mieć tylko odpowiednie podejście…

pozdrawiam