skoro u nas wszyscy wiedzą o kogo chodzi.

Dla osłody scenka sprzed lat wielu, ktorej byłem świadkiem.

Rzecz dzieje się na poddaszu Teatru Starego, gdzie były pokoje gościnne dla aktorów spoza Krakowa. W jednej z tych mansard (nota bene był z niej niesamowity widok na dachy Starego Miasta, szczególnie w zimie) mieszkali (niestety już nieżyjący oboje, podobnie jak i trzeci bohater tej scenki) Krysia Chmielewska i Adam Romanowski.

Akurat byli w trakcie gorącej sprzeczki, gdy do drzwi rozległo się pukanie, a następnie ukazała się w nich głowa świeżo zagnieżdżonego w Starym Zdzisława Maklakiewicza zwanego Maklakiem.

Nieco speszony, by rozładować sytuację, zapytał podczas krótkiej chwili nagle zapadłej ciszy:

- Macie może sól?

- Nie!!! – odwarknęli wspólnie Krysia z Adamem.

Drzwi się zamknęły. Po kilku minutach – a sprzeczka trwała nadal – znowu rozległo się pukanie, a zaraz potem w drzwiach ukazał się w pełnej krasie Maklak z papierową torebką w ręce.

- Mówiliście, że nie macie soli, to ja wam przyniosłem – oświadczył i postawił torebkę na stole, a potem dołoźył jeszcze wyciągniętą zza pazuchy butelczynę czegoś mocniejszego.

Pozdrawiam Cię Maxie serdecznie