To bardzo trudne pytanie. Starałem się napisać na ten temat tyle, ile mogłem. “Impuls religijny” wiąże się z pewnym rodzajem wrażliwości, “otwarcia”. Jest to rodzaj przekonania nie płynącego ze strony intelektu lecz trywialnie można by je określić jako “płynące z serca”. Psychologicznie wygląda to tak, że przez pewien czas czujesz za czymś dużą tęsknotę, a w pewnym momencie, że została zaspokojona – a wciąż jesteś otwarty na sferę, której dotyczy. W tym przypadku sferę duchową.

Przy czym, ja w niej nie szukam bezpieczeństwa.

Pzdr.