Zainspirował mnie najpierw Marcin Kydryński i jego Sjesta,znaczy usłyszałem tam dwie piosenki nie tak dawno:

http://www.pilsner.pl/

I tydzień temu miałem już napisać, ale że byłem zmęczony zyciem i nie tylko i zasypiałem, to sobie myślę, napiszę za tydzień, nawet lepiej będzie pasować, bo ostatnia niedziela wakacji, smętnie będzie, jesiennie bardziej i w ogóle melancholijnie.
Tyle że Gretchen swoim tekstem:

http://tekstowisko.com/gretchen/56014.html

a raczej komentarzami, z wydatna pomoca pana Yayco zepsuli mi całą zabawę z bycia pierwszym, bo wkleili i napisali i o ,,Gloomy Sunday” i ,,Ostatniej niedzieli”.
Ale co tam, będę niepierwszy, ale tyż napiszę.

Więc zacznijmy od od smęcenia depresyjnego. Czyli co, ,,Gloomy sunday”.

To była Billie Holiady, eh, kto umie tak jak ona smęcić cudownie i melancholijnie?

Ale posłuchajmy też oryginału, nie będę pisał o okolicznościach powstania, kto wykonywał i tak dalej, bo myślę, że zainteresowani sobie znajdą.
Ale muzyczka niech gra.

A teraz posłuchajmy Diamandy Galas:

A teraz troszkę inna wersja, chyba nie tak przytłaczająca jak te trzy pierwsze:

No i pierwszy pan się pojawił, więc to dobra okazja, by przejść do drugiego klasyka z lat 30-tych.
Jak działa ta piosenka na mnie i jak ją uwielbiam, pisałem już u Gretchen, więc powtarzał się nie będę, ale posłuchać zawsze warto.
Nawet po raz kolejny, wiem, znacie na pamięć,ja tyż, ale to wciąga niesamowicie:
Proszę państwa, Mieczysław Fogg śpiewa, skomponował Jerzy Petersburski.

A teraz Jerzy Połomski

http://diver2.wrzuta.pl/audio/jJ86eUbVqx/jerzy_polomski_-_ta_ostatnia_ni...

To już nie to samo, co?
Ale cóż, trudno dorównać wersji klasycznej i kanonicznej.

Więc teraz, na zakończenie wersja taka inna zupełnie, ale taka, że da się ją polubić.

http://ironddz.wrzuta.pl/audio/Ade9z8byCo/quo_vadis-ta_ostatnia_niedziel...

To tyle.