Tobie podoba się się wykonanie Mai Kleszcz a ja uważam to za żenadę. Ta panna musi sobie pomagać dziwacznym, pełnym symbolicznych podtekstów, image, żeby poradzić sobie głosowo z dość prostą piosenką. No tak to już bywa, kiedy głosu – nawet do tak prostych zadań – nie staje. Panienka Kleszcz się męczy i stąd może to wrażenie “zaangażowania und dramatyzmu”. :)
Dla Sonii Bohosiewicz ta piosenka to banał, głosowo. Dlatego nie są jej potrzebne, odwracające uwagę publiczności, akcesoria. :)

Demarczyk i Przybylska i tak są poza ich zasięgiem.

Dyjak to rozpacz, no ale zgodnie ze starożytnym “porzekadłem pszczół”:
Śpiewać każdy może
Stoję przy mikrofonie
Niech mnie kto wygoni…

Zupełnie jak, w przypadku panienki Kleszczówny.

i ciężko jest zrobić coś co będzie równie dobre. Zresztą tak samo jest w przypadku utworów Toma Waitsa. Są nieprzerabialne (chyba tylko The Ramones udało się tchnąć coś fajnego w piosenkę Toma).

Mimo to wszystkie wersje “Rebeki” są wartościowe, bo mają w sobie wiele z wrażliwości wykonawców. Maja i Dyjak – super. Reszta jak z akademii, ale też miło się słucha.

i tak złamałem słowo, miało być przecież tylko 300, więc wszystko możliwe.

Mój powrót nie da nic, jeśli nie zacznie tu pisać jakieś minimum 10 osób, inaczej miejsce będzie martwe jednak.

Z tą lewicową wrażliwością to czy ja wiem, ale “niezbyt dogmatyczne podejście do świata” bardzo mnie ujęło, choć mój stary druh yassa gdyby to przeczytał, to zaraz by mi jakiś dogmatyzm jednak wytknął:)

Co do muzyki, widzę, że znowu konsensus w sprawie pani Ewy Demarczyk.

Ciekawe, czy ktoś ośmieli się tenże konsensus zakwestionować?

:)

Jak na razie minęły ze dwa, a może 3 miesiące gdy pisały tu 3 osoby i mimo to nie jest to miejsce martwe, choć jest tu dosyć spokojnie, żeby nie powiedzieć pusto. Jeśli teraz pojawiły się teksty dodatkowych 2, czy trzech autorów, to jest to niebywałe ożywienie, więc jest bardzo pozytywnie.

Jak się chce psa uderzyć, to kij się znajdzie, więc jak Pański druh będzie chciał zarzucić Panu dogmatyzm, to pewnie da radę. Tylko po co szukać tego kija?

Pozdrawiam

“P.S. Wpis był jednorazowym wybrykiem i zwieńczeniem zwieńczenia mojej blogowej (anty)kariery. Znikam, acz oczywiście na ewentualne komentarze odpowiem.”

Tfu! – na psa urok!
Tożeś mnie Pan ucieszył...
Ja mam zamiar tu się zagnieździć, nie kryję – dzięki obecności tu takich jak Pan…. a Pan zwiewa?
.....................
live and let die

choć na pewno “Burbon mnie wypełnia” i jeszcze jeden utwór całkiem lubiłem posłuchać.

O to w sumie lubię:

http://www.youtube.com/watch?v=3oXlQomN45A

A chwilę miałem czas na słuchanie jak Kazik pieśni Weila i Brechta śpiewa, chyba lepszy klimat miały, np. “Kobieta żołnierza”.

No i germański rodowód:)

“Skutecznie, ale strasznie powoli, no.”

Primo – dlaczego każda próba zalogowania się (na różne sposoby) kończy się pytaniem: “Zapomniałeś hasła?”
Secundo – jak tu się wstawia fotki do tekstu?
Próbowałem na wiele sposobów za każdym razem tekst został kompletnie zdewastowany.

Podziwiam cierpliwość, jakom również bardzo cierpliwy, o.

Pozdrowienia

.....................
live and let die

:-(((((((((

.....................
live and let die

Przepisy nieczynne :-((((((((((((
....................
live and let die

Rzekłeś:

Nie, nie zgadzamy się, bo postawiłam wykonanie Demarczyk i Przybylskiej na jednym poziomie. Różnica polega na akcentowaniu innych emocji u obu wokalistek, stąd różnice interpretacyjne. Technicznie (głosowo) obie panie nie odbiegały od siebie. Różnice wynikały z temperamentu obu pań. Demarczyk był bardziej niepokorna, ognista. Przybylska była w swoich interpretacjach bardziej spolegliwa, łagodna.

Wszystko jest “wprost przeciwnie”. I może tak właśnie ma być. :)

jeszcze żyję:), sam się sobie dziwię w sumie, no:)

E tam od razu hibernować, tylko udzielać się w realu, nie w necie, no.

na razie nieskutecznie zajmuję się szukaniem pracy.

nemo 49 napisał kiedyś cos na Tekstowisku, ale ci, co pierwszy salon pamiętają (Serg, Magia,Jotesz,Jerzy Maciejowski chyba też) pewnie go kojarzą.
Dziś na jego blogu pojawiła się informacja od rodziny, że nemo 49 zmarł kilka dni temu:

http://modlitwazaby.salon24.pl/

Zawsze miał coś sensownego do powiedzenia, choć się nie rozpisywał długo, no i podobała mi się jego odwaga bycia na salonie w kontrze do bardzo tam oczywistych poglądów (w dyskusjach szczególnie a propos Stanu Wojennego to wychodziło czy II WŚ)

Panie Nemo 49, szkoda, że już pana komentarzy nie poczytam.