Gdy znajdę chwilę, może odpowiem obszerniej. Męczące są jednak te Twoje parafrazy moich wypowiedzi. Wyjeżdżasz po raz trzeci z tym Piotrem i szatanem zarzucając mi nie branie pod uwagę kontekstu w odpowiedzi na mój komentarz zawierający m.in. taki fragment:

Kończysz w ten sposób:

Oczywiście mógę po raz kolejny podać link do Polis, gdzie w definicji satanizmu piszę:

Mogę oczywiście po raz kolejny przypomnieć wątek Lucyfera związany z językowym KONTEKSTEM, tym razem Wulgaty, czyli jak najbardziej tradycji łacińskiej, a nie mojżeszowej. Mógłbym powtórzyć prezentację stanowiska Kościoła w sprawie genezy zła przez eksperta Soboru Watykańskiego II, w której odnosi się on i do Księgi Rodzaju i do Nowego Testamentu. Mógłbym przypomnieć cały społeczny KONTEKST powstania apokaliptyki jako gatunku literackiego. Mógłbym w końcu przypomnieć komentarze, w których robię rozróżnienie między wizją objawienia się zła po raz pierwszy na stronach Biblii (Księga Rodzaju), a wystąpienia pod imieniem Szatana rozumianego jako upadły anioł, pierwotnie pełniący rolę Oskarżyciela, by stać się Przeciwnikiem.

Tylko po co, skoro czeka je kolejna parafraza?