Jak najbardziej słusznie :)

Co prawda wyszłam na jakąś histeryczną sierotę, ale będę się trzymać swojej wersji.

Już kiedy zanosiłyśmy się śmiechem z powodu tego papierosa (zdążyłam Pino uprzedzić, że tak mi się zdarza jakieś 10 minut przed), zakrzyknęłam: a spróbuj o tym napisać!

I po tym błysku w oczach widziałam, że napisze.

Ileż to ważkich spraw życiowych można omówić na mroźnym spacerze od Nowego Światu po koniec Krakowskiego Przedmieścia!