ja nawet rozumiem. Tylko tak się pechowo złożyło dla wszystkich po kolei moich autorytetów, że w pewnym momencie nimi być przestawały, po kolei, nieodmiennie z hukiem.

Zdrowiej jest nie bywać autorytetem dla mnie, jak tak się zastanowię i zamyślę o minionych czasach.

Jak to Pani Margola kiedyś zgrabnie, acz niecenzuralnie zrymowała: Ideał mam stały. Sram na piedestały. (pardą)

Odwzajemniam ukłon metodologiczny (w końcu chodziłam na wykłady do Krzysia Zamorskiego, więc mi wolno też)