Po pierwsze, brytfanka jest zawiedziona.
Po drugie, pomidory schną w oczach.
Po trzecie, ilustracja wygląda, jakby była głodna.

Sądzę, że wnioski nasuwają się same.

Pozdrawiam ostrożnie

po pierwsze, na brytfankę nic nie poradzę. Ja używam kamionkowych naczyń, a czasem szkła żaroodpornego. Ale mam, za to, oryginalną konewkę z GSu. A może nawet z PZGSu, nie pamiętam. Tylko nie wiem, po co, bo na roślinność mam uczulenie.

Po drugie, przyznam,że w sezonie jadam raczej na surowo, tylko dla zdrowotności oliwą pokropione. Upiekę sobie jak smak zaczną tracić i zapach.

Po trzecie, wiem, że Pan ma świeży materiał porównawczy, ale moim zdaniem ilustracja wygląda jakby pokazywała język i się obśmiewała. Nie wyklucza się, że w cichości także olewa złowrogi ustrój, dając tym wyraz.

Ponadto pragnę zaznaczyć, że mnie w niemowlęctwie karmiono metodą tradycyjną, co do dziś mam we wdzięcznej pamięci

Pozdrawiam intensywnie

ciekawe czy trafię: taki chwilowy dystans też ma swoje plusy prawda?

awatary śledzę – pilnie dodam, miałem nawet zaczepić ale nie miałem okazji:)

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

trochę może ma, ale niewiele tych plusów.

Zarobiony jestem i zagoniony.

W weekend, dla przykładu przesuwałem całe wakacje o tydzień, bo wskutek zbiegu muszę wyjechać wcześniej (a ściślej – Dziecko musi wcześniej powrócić).

To nie takie proste, jak się jest mną i ma się, od ponad pół roku, porezerwowane hotele po całej Europie.

Więc zasadniczo to ja tych plusów tak za bardzo nie widzę, choć to wcale nie znaczy, że ich nie ma.

Głupieję tylko.

Pozdrawiam szczerze, korzystając ze swobodniejszego wieczora

PS. Wykryłem plus, proszę bardzo: za trzy i pół tygodnia wyjeżdżam na urlop.

oglądał Pan kiedyś Monka?

Jak tak to napiszę tylko: no.

Jak nie to cóż, warto:)

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

już nie chciałem tam u Pana Merlota pisać, bo znowu w emoticony by popadł, ale niechże Panią ręka Boska broni od picia tej politury!

Toż to jedynie do bejcowania desek się nadaje, a nie dla człowieka o naturalnej żołądkowej kompleksji.

Faktem jest, że u mnie na Grochowie, wprawione faceci i politurę, i glikol chłodniczy i nawet rozpuszczalnik piją. Nawyknięci są. Ale żeby delikatna kobieta?

Pieczone pomidory to w zasadzie każde wino przyjmą. W wersji pana Merlota, to by mi najbardziej jakiś grzeczny Gewürztraminer z Alzacji pasował. Półwytrawny.

Ale jakby, wedle sugestii co tam padła, sera ostrego, koziego, albo owczego dodać (czy choćby takiego typu kaszkawał) to już idzie pić czerwone do tego i to nawet mocno garbnikowe. Ja bym tak zrobił.

Gdybym coś wiedział o dobrym (i tanim) różowym, to bym Pani polecił różowe, bo to w upał jest przyjemnie pić takie.

Wszystko można pod pieczonego pomidora pić.
Ale nie rycyne, kurde

Pozdrawiam serdecznie

właśnie lojalnie Panią Roy ostrzegłem pod brytfanką.

PS. Terapię antyemotikonową odbyłem przykładnie i teraz jestem emocjonalny inaczej. Zimna stal tungstenowa, powiedziałbym. Zobaczymy jak długo wytrzymam.

Pozdrawiam, dziękując za zapoznanie się z wersją.

tym dla mnie Lisi Pysk. Mam dwie strony, istotne dla mnie, których Safari nie lubi, no i Lisa hoduję tylko dla tych dwóch. W ujęciu ogryzkowym, rzecz jasna.

Pozdrowienia od Leoparda dla pańskiej Visty

a ja nie wybieram się zmieniać systemu, choć wybieram się wkrótce zmieniać komputer.

Poza ty brakuje mi kilku funkcji, które ułatwiają życie.

Ale nie używam też tej śmiesznej pandy, co we warszawskim zoo na drzewie siedzi. Zupełnie nie rozumiem, dlaczego jej imię zdobi lisi ryj. Może Pan wie?

Opery też nie używam, a jakbym miał otworzyć coś w gołym IE to bym umarł chyba ze strachu.

To tyle na temat tajemnic domo mea

Pozdrawiam z czasowego zesłania do XP

jak by Pan podstawił jakiegoś awatara w umówione miejsce między Grochowem, a Ochotą, to z czystej chęci poznania pańskiej opinii wypożyczyłbym Panu na tydzień małego, nowego ogryzka, skonfigurowanego pod blogerskie potrzeby.

Moje stosunki z ogryzkami, choć bardzo emocjonalne, są również poniekąd służbowe, więc mogę to Panu zaproponować bez specjalnych turbacji.

i życzę dobrej nocy.

Moje dwie kartki z (quasi) historycznej książki na dziś, to opis polowania Atalanty i Meleagra na dzika z Kalidonu. Trochę mi Panią Magię ta Atalanta przypomina.

Robert Graves, Herkules z mojej załogi

Arthura Wellesleya.

Powinienem o wikingach, ale mi się dziś już nic nie chce. Zwłaszcza z tego co muszę i powinienem.

Dobranoc Panie Merlocie

że te pop upy z przeglądarek mi nie działają, mam jakiegoś free pop up stopper się to zwie i nawet działa

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

ależ tak mam:)

choć nie do końca mu ufam, temu guzikowi:)

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

.

żeby podsumować Safari:

ma mnóstwo zalet, w tym (IMO) najbardziej ergonomiczny interfejs ze wszystkich i jedną sporą wadę – pozostawiona otwartą zaczyna *cieknąć. Im dłużej otwarta, tym bardziej cieknie. Po całym dniu bycia otwartą potrafi zżerać (na ogryzku) nawet i 150 MB rozumu na biegu jałowym. Podobno u państwa pecetowstwa jest tak samo.

*cieknie bo ma memory leaks

Teraz wyszła beta 4.0 i wygląda na to, że coś poprawili.

Pozdrawiam hydraulicznie

.

chyba coś niewyraźnie napisałem.

Ja nie korzystam z czystego IE i faktycznie go nie widuję.
Ale to czego używam korzysta z silnika IE, ino że jego traktuje z wyrozumialą ostrożnością. Jak ulubionego przygłupka.

Pozdrawiam

a fakt, przeoczyłem, mea culpa

zastanawiam się własnie po co mi kolejna przeglądarka…

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

.

.

Zugspitze to był, a nie jakiś tam Matterhorn, co to ja nawet nie wiem (prawdopodobnie) gdzie on jest.

Jest w kantonie Wallis – blisko masywu Monte Rosa. Od strony szwajcarskiej jest Zermatt, od włoskiej Cervinia w dolinie Aosty. Na mapie najszybciej znaleźć w głównej grani alpejskiej oddzielającej właśnie Aostę od doliny Rodanu.

A o samym Matterhornie można poczytać w tym miejscu: http://www.zermatt.ch/e/matterhorn/

a przyjrzeć się mu w tym: http://bergbahnen.zermatt.ch/e/web-cam/

ja tylko żartowałem. A ściślej – nieudolnie usiłowałem.

Przepraszam i pozdrawiam

Ale nic nie szkodzi popatrzeć na Króla ;-)

Od dawna marzę aby na niego wleźć ale potrzeba do tego dobrego przygotowania, dobrego przewodnika no i trochę wolnej gotówki – i musi być naprawdę “wolna” bo inaczej szanowna małżonka nawet słyszeć nie będzie chciała…

jakbym był młodszym to też może bym i chciał wleźć. Lubię z wysoka się rozglądnąć (może to dla wzrostu mojego mikrego, nie wiem).

Ale wyszło mi, że w tym roku będę w Szwajcarii coś ze trzy godziny, a i to tylko wtedy, jeśli mi się zechce zatankować.

Więc chyba tym razem nici z wycieczek. A żal…

Pozdrawiam

to w ogólności i szczególności trudne jest zadanie, jakie sobie Pan narzucił czy może przyjął. zasadniczo uważam ze Ci, którzy piszą, a do czytania sie przymierzają, raczej na aluzyjną krytykę są ślepi a priori, a na krytykę wprost są ślepi z wyboru. w tym obszarze zasoby więc stracone są bez względu na to ile ich Pan nie zainwestuje.
druga grupa, tych co do których zdaniem Pana jest nadzieja, jest jak myślę dość wrażliwa. a to z powodu mocnej krytyczności względem własnych dokonań. są absolutnie odporni na pochwały, natomiast umiejętnie wynajdują szpile i informacje o własnych niedociągnięciach. nawet łagodna krytyka powoduje mocne zwątpienie w zdolność podnoszenia własnych kwalifikacji literackich czy dyskusyjnych. nie zazdroszczę więc Panu oraz paru innym osobom na tym forum – profesorskie zacięcie poprawiania jakości dyskusji (co uważam za jeden z największych plusów tekstowiska) ma gdzieś w tle perspektywę szklanej wieży lub opini złośliwca pustelnika. nie odnoszę się oczywiście do tego, gdzie Pan przechowuje takie opinie i czy w ogóle przechowuje. mam po prostu wrażenie, ze to trudne być musi i czasem męczące…

ja bym moze powiedzial, ze miejsce styku tych dwóch grup jest plynne, natomiast w zasadzie nie ma problemów z klasyfikacja.

gdzies we mgle poczatku txt, a trafilem tu faktycznie gdzies wlasnie na samym poczatku, rzucil mi sie w oczy fakt, ze grupa, ze tak powiem, powaznych, nie odcina sie od grupy” hasajacej”, a pod tym hasaniem mam takze na mysli hasanie intelektualne…

i to jest dosc spora grupa (znaczy tych powaznych). Pan Yayco oczywisice się w niej mieści.

a czy jest to cos wyjatkowego, to zobaczymy za rok. przede wszystkim: czy sie zobaczymy. ;-)

Samochodom zarejestrowanym na stałe w Polsce wystarczy jednolita umowa ubezpieczenia OC komunikacyjnego. Ochrona ubezpieczeniowa z tego tytułu obok Polski obejmie także 25 państw poszerzonej Unii a także Chorwację, Islandię, Norwegię i Szwajcarię.

Może gdyby Pan już zaraz na początku napisał, żebym nie czytał, to by się ten szczwany manewr udał?

Tak czy inaczej nie wziąlem na siebie roli mentora, więcej nawet, stanowczo jest mi ona obca. I nie należy mi się. Nawet kaduczym prawem.

To że znam się na paru sprawach nie czyni mnie lepszym od tych, którzy się znają na innych. Przyznam zresztą, że prawie o tych paru rzeczach, na których się znam, nie wspominam. Bo nudne.

Dowiaduję się na _TXT_więcej, niż sam mówię. Od dawna nie miałem takiej łatwości w wyrabianiu sobie własnego zdania, jak mam teraz.

To że czasem zwracam uwagę na jałowość dyskusji dla samej dyskusji? Tak zwracam, ale nikt nie może mi chyba zarzucić, że uznaję jedne tematy za ważne a inne za błahe. Nie ma tematów błahych.

Są natomiast takie, które mnie nie interesują. I są takie, które zostały kiepsko zaprezentowane.

No i nie ma dobrej dyskusji, jeśli dyskutanci, miast prezentować poglądy, obrażają się nawzajem.

A ja jestem mężczyzna luksusowy. Lubię rzeczy dobrej jakości.

A Panu, Panie Merlocie, po raz kolejny, muszę zwrócić uwagę, że nikt taki jak pan yayco nie istnieje. Został wymyślony, jak mi sie dziś wydaje, tak naprawdę na potrzeby TXT mimo, że pojawił się w sieci nieco wcześniej. Można rzec, że antycypował. Czy cóś.

Nie ma potrzeby, aby tworzyć nowe instytucje. Proszę tego unikać. Materia społeczna ma cudowną zdolność do samoukładania się, jak należy.

Pozdrawiam

“Do zawarcia ubezpieczenia obowiązani są posiadacze pojazdów wjeżdżający na terytorium państw należących do Systemu Zielonej Karty, przy czym pojazdy wyposażone w polskie tablice rejestracyjne i ubezpieczone w zakresie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych mogą poruszać się na terytorium Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Szwajcarii bez konieczności posiadania ubezpieczenia Zielonej Karty.”

http://www.pzmtu.pl/produkty/ZK.html

Aha, na samochody na tablicach EU na granicach to nawet ie chcą patrzeć. Jak chciałem dać paszport jakiemuś pogranicznikowi to się na mnie obraził, że mu głowę zawracam ;-)

No i winietki na autostradach – problem bo są na rok ale o tym z pewnością Pan wie.

pozdrawiam

mnie to w ogóle nikt nie chciał nigdy zatrzymywać. Z wyjątkiem Austriaków i Czechów.

Kiedyś przejechałem szmat europy, a z paszportu (bo to czasy były przedunijne) wynikało, że granicę przekroczyłem dwa razy, wjeżdżając do Austrii. Raz wjeżdżałem z Niemiec, a drugi raz z Liechtensteinu.

A bagażnik otwierałem na granicy raz jeden w życiu. Była to granica czesko- słowacka.

Pozdrawiam, dziękując też za link

PS To jest kwestia wiarygodności, którą mam na twarzy wypisaną (co widać na zdjęciach powyżej). W zeszłym roku dałem żonie pojechać kawałek, to ją wylegitymowali we Włoszech, korzystając z korka przy bramce opłat na autostradzie. Już nie chce jeździć moim samochodem, bo ją to zdeprymowało

Widać mamy identyczne doświadczenia z tymi granicami, choć z tym Liechtensteinem to mnie Pan zastrzelił ale może nie powinienem się dziwić bo to przecie jasne, że Austriacy to zwyczajnie upodobanie mają w takich kontrolach.

Ale może dziwie się dlatego, że w Liechtensteinie to się byłem …. zgubiłem…

Może nie tyle sam się zgubiłem co zgubiłem Liechtenstein – przejechałem jakiś most i nie było Liechtensteinu tylko Szwajcaria. Nie było jak zauważyć kurcze…

Widać z Austrią to by nie dało się NIE zauważyć ...

Tylko Pan jechał ze zlej strony i dlatego Pan przeoczył, bo Austriacy pilnowali strefy Schengen. Czy cóś.

I na pewno bardzo zadowoleni z tego byli, że mają co pilnować. Dobrzy są w tym ale nic już o tym gadać nie będę bo wyjdzie, żem uprzedzony, a nie dalej jak pojutrze korzystać będę z ich gościny w drodze nad Adriatyk.

A co do Liechtensteinu to jechałem od Monachium do kantonu Ticino no i zjechałem z autostrady aby to szczególne państwo zwiedzić ale jak wjechałem, to zaraz wyjechałem i się za dużo nie napatrzyłem bo do Księcia Pana to mi się nie chciało na górę wjeżdżać.

pozdrawiam

Pan Merlot również napomknął, iż do tego wina nie każdy potrafi się przemóc, ale Pan tak sugestywnie opisał doznania smakowe, że choć zaintrygowana na razie się powstrzymam

pozdrawiam

Do tego wina nie można mieć stosunku obojętnego. Jakkolwiek by to nie brzmiało.

Mój stosunek jest taki, że przy gyrosowej imprezie (takiej z prawdziwym kręciołem, z którego się odkrawa po troszku) retsina jest jak najbardziej OK. Od czwartej butelki. Pierwsze trzy jakoś trzeba zmęczyć.

Do panamerlotowych pomidorków pasowałaby mi wielce umiarkowanie.

Jeśli już o tanich winach mowa, to zalecam wstąpić w drodze przez Niemcy do mekki polskich gastarbeiterów, czyli sklepu Aldi oraz zakupić tam jakiekolwiek niemieckie wino w cenie do dwóch €. Zaświadczam niniejszym, że każde z nich będzie źródłem przyjemnego zaskoczenia. A wybór jest przyzwoity. Inne godne polecenia, to portugalski sikacz, czyli vinho verde. Jeden rodzaj, nie można się pomylić. Droższe wina są, jak na swoją cenę, przeciętne, ale tanizna doprawdy warta spróbowania. Wiemy, dlaczego tanie wina są dobre.

Aha, do pomidorków jakiegoś Rieslinga bym zapodał.

Swoją drogą, chciałbym takie wino móc kupić za sześć złotych w Polsce. Nawet z plastikową imitacją korka.

proszę wybaczyć, ale moje tegoroczne wakacje odbywać się będą głównie w Katalonii i we Włoszech, z krótką wizytacją Prowansji i jeziora Bodeńskiego.

Aczkolwiek jestem skłonny do eksperymentów, to jednak piwnice Aldiego tym razem ominę.

Ale dobrze wiedzieć, swoją drogą

Pozdrawiam, konotując w pamięci

Dzisiaj polędwica.
I przyjaciółka z harcerstwa niewidziana od 20 lat. Z Helwecji była zjechała.
Mieszam na kuchni parowej (garnek w garnku)

Czuwaj!

niepokoić to się zacząłem jak przeczytałem, iż program, który rozłożyłem na trzy lata robi Pan za jednym zamachem.

A robiłem go tak:

1. Katalonia, Langwedocja – sezon pierwszy (termin sezon okazuje się przydatny nie tylko przy serialach),

2. Szwajcaria (Wallis), Prowansja – sezon drugi,

3. Szwajcaria (Ticino), Włochy (Toskania) sezon trzeci.

Jak Pan widzi prawie jak u Pana w tym roku, z tym tylko, że dodatkowo zaliczyłem jeszcze Langwedocję, którą to przedkładam nad przereklamowaną Prowansję. (choć trzeba przyznać, że tamtejsze wina nie cieszą się wielką renomą, choć ostatnio miały się poprawić – o czym nic mi nie wiadomo).

pozdrawiam trochę także zaniepokojony

no trochę tak wyszło. Z przypadku i dążenia do zgniłego kompromisu.

Kobiety moje, domowe, od dawna do Francji ciągną, mimo, iż ja uporczywie powtarzałem, że już byłem. Raz.

Języka nie posiadam a od ichniego wina głowa mnie boli. Ale chciały do tej Francji strasznie, więc wymyśliłem żeby, dla niepoznaki, przez Francję przejechać.

Więc najpierw do Katalonii, gdzie człowiek nieco słońca przyjmie do starego organizmu i smacznego napije się wina.

Następnie, na króciutko do Prowansji (ot tyle, żeby obejżeć sobie Orange, Avignon i Carpentras). Po tej traumie na tydzień do Włoch, bo zamiłowany jestem do tamtejszej kuchni i wina. A potem, wracając, jeszcze te sterowce sobie oglądnę i już. W sumie trochę ponad trzy tygodnie urlopu.

Pańskie zestawy wydają się spokojniejsze i bardziej przyjazne dla człowieka. Ja to bym sobie jedynie Toskanię odpuścil, bo przereklamowana, moim zdaniem. Ale ja się nie znam, prawdopodobnie, bo Italii używam głownie do czytania książek na plaży i jedzenia prostych dań. Chętnie,żeby na świeżym powietrzu.

Jak się moje lingwistycznie uzdolnione Dziecko sprawdzi, to w przyszłym roku będzie więcej Francji. Obawiam się tego i będę stawiał opór, ale wbrew temu co Leon Petrażycki twierdził: siła przed prawem. Więc wielkich nadziei nie mam.

Pozdrawiam

domowym nie opierać bo warto tam jechać.

Oczywiście trzeba unikać takiej Riwiery jak ognia bo to, poza kilkoma szpanerskimi bulwarami, wyłącznie zabetonowane, zaasfaltowane, pełne bloków wybrzeże. Trzeba w ogóle unikać francuskich kurortów zarówno tych nadmorskich jak i tych górskich.

Ale poza nimi…

Proszę, o ile czas pozwoli wpaść do Arles, a jak przyjdzie ochota na kąpiel w morzu to, pojechać do miejscowości Stes-Maries-de-la-Mer.

Jest wprawdzie trochę skomercjalizowane, a woda w morzu nie jest kryształowa (to delta Rodanu, a ten niesie ze sobą różne rzeczy – tylko proszę się nie martwić – nie jest zanieczyszczona tylko nie tak przeźroczysta jak na Lazurowym Wybrzeżu ).

To serce bardzo ciekawego regionu – Camargue – krainy bagien, flamingów i pasących się wolno białych koni. Brzmi trochę kiczowato i tak po części jest ale jest inaczej niż gdzie indziej. No i można obejrzeć corridę – nie taką dla turystów tylko dla miejscowych z obdzieraniem zabitego byka ze skóry na miejscu, więc to widowisko tylko dla ludzi o mocnych nerwach.

http://www.rfi.fr/actupl/articles/090/article_1387.asp
http://www.parc-camargue.fr/English/index.php?callback=loadcpage&page_id...

Poleciłbym Panu także wizytę na Pont du Gard koło Nimes ale zrobili z tego w 2000 r. nowy Disneyland i wszystko zepsuli. Ja miałem okazję być w roku 1999 – jeszcze przed “zagospodarowaniem”, gdy rzeka była jeszcze dzika, nie było betonowego parkingu i centrum konferencyjnego, nie wycięto drzew, a parkowało się na łące i widok akweduktu wieczorną porą był jednym z najpiękniejszych widoków jakie miałem okazję widzieć.

http://www.pontdugard.fr/

A poza tym, we Francji polecam tę część francuskiej Katalonii, która rozłożyła się u stóp Pirenejów. To Rousslion – kraina Katarów i malarzy. Region przynależy do Francji dopiero od Traktatu Pirenejskiego (poł XVII w.) więc to Francja – ale nie tak do końca. To północna Katalonia – część hrabstwa Barcelony, później królestwa Aragonii i królestwa Majorki.

Są tam takie miejsca jak te:

http://www.payscathare.org/3-6588-History.php
http://stmartinducanigou.org/
http://www.payscathare.org/3-6581-History.php
http://www.collioure.com/

Co do Toskanii to, rzeczywiście trzeba znaleźć odpowiednie miejsce na przykład czynną winnicę:

http://www.castiglionchio.it/dove.asp

15 km od Florencji – już w granicach Chianti co chyba mówi samo za siebie ;-)

Można przyjmować miejscowe produkty do organizmu nie ruszając się z miejsca, choć ruszać się jest zdecydowanie warto.

A jeśli ma się ochotę nad morze to w najbardziej dziki rejon Toskanii – na samym jej południu. W okolice tego parku:

http://www.parco-maremma.it/

pozdrawiam wakacyjnie

przeczytałem metatwórczość i pomyślałem o…o … coś się kończy, kolejne rozstanie:)
A tu nie:)

Przez blogowanie nabyłem niezmiernie przydatnej umiejętności, błyskawicznego czytania.
Czytam nick i bez pudła znam treść( no z małymi wyjątkami).

Nie ma się co oszukiwać, spora część twórczości blogerskiej nadaje się tak do czytania, jak organy starego [email protected] do przeszczepu.
A z pisaniem…o,to jest już zupełnie inna sprawa:)

dobranoc Panu

ja z rzadka coś alkoholowego zażywam ale postanowiłam to zmienić (dla przyjemności właśnie) i dlatego skrzętnie notuję co do czego, wdzięczna wręcz jestem za podpowiedzi

Pozdrawiam

Dostałem maila od Jaggera, że nie jest zachwycony pańską refleksją;-)

Ciekawe, kto jeszcze nas czyta…

czy Pan jest przeciwny przeszczepom?

No ta bene, do tej pory miałem wrażenie, że tylko Pan Lorenzo się z Panem Yassą ganiali po różnych blogach, grając w berka kucanego. Jak widzę Pan się przyłączył. To dobrze. Kucanie jest dobre dla stawów.

Pozdrawiam Pana też

ale to wstawanie! Z kuca?

Uklony wielokrotne dla potwierdzenia kondycji i sprawności (prosze nie mylic ze sklonami)

na kuca nie należy siadać, proszę Pana, bo to jest niehumanitarne względem niedużego zwierzęcia.

Co jest takiego w kurduplach, że wszyscy się z nas śmieją? Nieładnie. Przykro.

Pozostaję w ukłonie (bo coś mnie chrupało i nie mogę zarepetować)

obrazek ładny, ale skoro Pan odpowiedzi udzielił, to znaczy, że nieprawdziwy.

Ładnie to tak starszego człowieka denerwować?

Pozdrawiam zastanawiając się

niech Pan przez chwilę pomyśli: jeśli wystarczylo powtórne zalogowanie się, to jak niby ja to mogłem zrobić?

Proszę się zastanowić starannie, bo widzę, że znów opada Pana skłonność do węszenia spisków i przypisywania mi działań, które nawet mi do głowy nie przychodzą.

I żeby było to wyraźnie powiedziane: ja nie mam z tym nic wspólnego.

Pozdrawiam zalecając gorącą herbatę, albo spacer