Że szczęścia więcej miał nieboszczyk niż inni…
Ano miał, fortuna na pstrym, prawda, koniu, czy jakoś tak.
Na ten przykład pięć osób dostało czterdzieści i cztery bańki. Okrągłe. Nawet minus podatek i na pięciu, to ho-ho. Moje czterdzieści baniek. Złodzieje, prawda.

Ale też nie ma się czemu dziwić, z drugiej mańki. Taki Hieronim Radziejowski na ten przykład, panie, prawda, Referencie, to też miał per saldo niezły fart. A nie wszyscy wtedy mieli.

Ukłony załączam

PS. Cieszę się niezmiernie mogąc przeczytać Referenta w tak szacownym, prawda, klubie (choć niektórzy zwą go bandą).

Czuję się zaszczycony, a z ciekawości sprawdziłem i z pewnym takim zaskoczeniem notuję, że pański nik na mojej prawej kolumnie (przezornie admini po prawicy ją umieścili), nie zmienił ubarwienia i nadal sugeruje komentatora wyłącznie. Spisek. Ewidentny.

Pozdrawiam i znikam do wieczora conajmniej

prawda, jak czarno-biała wersja historii.
Wszysko jest takie proste… tylko co zrobić z tym, ze ten caly Rakowski to akurat wystepowal w obronie braci Kowalczykow i byl przez lata redaktorem jednej z najlepszych gazet w PRL, ktora cala opozycja czytala, a w PZPR uchodzil za zgnilego liberala?

http://podcastsportowy.wordpress.com/

Przede wszystkim bardzo miło Pana widzieć/czytać.

Z tą prawdą to nie zawsze wiadomo jaka ona jest, ale w przypadku Rakowskiego zgadzam się z Pana wersją prawdy. Miał chłop szczęście. Może nie jakieś tam wyjątkowe szczęście, w końcu nie tylko dla niego, lecz również dla jego ideologicznych towarzyszy los okazał się bardzo łaskawy, ale mimo wszystko udało mu się.

Pozdrawiam

Jakże mi miło Panią widzieć! Niestety, najpierw będę miał do Pani prośbę, wobec której obecna sytuacja Rakowskiego zajmuje mnie mało. Otóż, nie dokończyliśmy swego czasu rozmowy i proszę o powrót do tej sprawy. Cały czas czekam na info. Zakończmy tamto, mam prośbę (może być tu). Proszę wybaczyć mi szczerość, ale ze szczerością jest jak z prawdą – jest konieczna i niekoninkturalna, a więc, proszę wybaczyć mi tę szczerość, ale wróćmy do sprawy z bloga Yassy.

Pozdrawiam,
referent

Chodzi, rzecz jasna, o: http://yassa.salon24.pl/93144,index.html.

I przepraszam, że nie odpowiedziałam od razu na blogu Yassy, najwyraźniej jakaś “siła wyższa” mi przeszkodziła.

Cały czas podtrzymuję to co Pana tak zaintrygowało. Jedyną moja przewiną jest to, że nie wyraziłam się jaśniej i nie wypunktowałam po nicku, kogo konkretnie mam na myśli. Z tego co pamiętam chodziło mi o jedną osobę, niejaką Erynię vel Magdę F., która sama będąc obrzydliwym donosicielem ( jak Pan zapewne wie wysmażyła donos na Osieckiego i wysłała jego zwierzchnikom) śmiała wyrażać swoje oburzenie. Donosicielstwem się brzydzę Panie Referencie, i nie ma znaczenia czy donosiciel nazywa się Maleszka, Ketman, Magda F. czy Erynia.

No, jednak nie zgodzę się, że nie ma różnicy między Ketmanem a Magdą F. Zakładam, że – po donosie Magdy F. – Jan Osiecki, w salonie24 znany lepiej pod frapującym i jakże prawdziwym pseudo: “dziennikarski stolik”, życia czy zawodu pozbawiony nie został. Ale zostawmy to, bo nie o to przecież chodzi, żebyśmy się zgadzali. Przyjmuję więc, że nie do mnie skierowała Pani swoje oburzenie małością i moralną mizerią lustratorów. Choć, proszę zauważyć, ja też swego czasu podpierdzieliłem Pomiot Zbiorowy. Zresztą z sukcesem :) Stąd nie czułem się pewnie :)

referent

nie mam serca do kierowców rzęcha zwanego PRL,

do ich spadkobierców również

a format notki interesujący, nawet przecinki brzmią inaczej:)

pozdrawiam

_{prezes,traktor,redaktor}

www.pomocdlarenaty.pl

widzę,że na siłę próbujesz ,co młodszym wodę z mózgu zrobić stosująć typową urawniłowkę.

Myślę także żeś zbyt szybki w ocenach.
Generalizowanie czynów,zasług i win świadczy trochę o zacietrzewieniu,odwecie i zemście.

Czym Cię tak skrzywdzono,że ze śmierci M.F.Rakowskiego próbujesz hucpę uczynić.

Ja też widzę różnicę między podpierdzieleniem, a zgłoszeniem naruszenia regulaminu administracji, w sytuacji, kiedy nie ma się wpływu na ostateczną decyzję. Ale nie każdy widzi, więc pozwoliłem sobie od razu przyznać się do nikczemności. Żeby nie marnować czasu.

Pani, Pani Delilah, zdaje się porównywać rzeczy nieporównywalne. Muszę już iść poza internet i nie rozwinę myśli, ale donoszenie tajnej policji politycznej i napisanie do przełożonej Osieckiego, że publicznie łazi po blogach i gada głupoty, to są dwie różne rzeczy. Tak jak panna młoda i młoda panna.

Pozdrawiam,
referent

A kto szanownego Pana odbierał? Też coś.

muszę iść. Inne obowiązki. Dziękuję za miłą wymianę zdań, choć spodziewałem się więcej głosów krytycznych.

referent

ależ niespodzianka…
to się Pan ostatnio zmultiplikował, zakładek mi braknie.:).

Tym niemniej serdecznie witam.
Mam tylko nadzieje że na nogach trampki chińskie, bo jeszcze się Pan doigrasz.
Mistrzów światłocienia łatwo wyprowadzić tu z równowagi:).
Choć poobserwować warsztat warto.

Może mniej, tych grzecznych, z ostrożności unikających wyrażenia zdania. Schodzących z linii ciosu.:)
I mniej tych, tradycyjne jednobrzmiących -pełniących rolę oburzonego chóru greckiego:).
A bardziej naszych spadkobierców Caravaggio.

Tak się jakoś dziwnie składa, że malując portret np. takiego Rakowskiego( lub jego partyjnych towarzyszy) potrafią posłużyć się całą paletą. Tudzież podretuszować to i owo .
A już przy konterfekcie np. takiego Kaczyńskiego (lub jego partyjnych towarzyszy), nagle gama barw się wyczerpuje.:).
Jakby się nie starali(piękny rusycyzm) ciągle wychodzi im płaski, obleśny karzeł z obrzydliwym pryszczem na nosie.

Jeśli zaś chodzi o MFR, to mocno ideowy był on wówczas, gdy wprost z pastwiska dostał się z objęcia prześlicznej wiolo… wiolo…, pardon, skrzypaczki z wielkiego miasta.
Z jego perspektywy awans niewyobrażalny. Potwierdzający tylko słuszność zmian i dalekowzroczność linii partii.
A później, to był już tylko aparatczykiem pragmatykiem. W granicach partyjnego rozsądku- oczywiście. I z niezłym węchem.
Pamięta Pan „Fryzury Mieczysława F. Rakowskiego” ?

Mówią, że partyjny liberał.
Tak, przy Olszowskim i Siwaku to i liberał.
Tyle, że partyjny:) Ideologiczne miazmaty nie wietrzeją tak szybko.

A że w pookragło-stołowej Polsce wiodło mu się niezgorzej?
Cóż, to właściwie jej cichy i taktownie skryty symbol.
Symbol miękkiego lądowania i łagodnej transformacji. Przeflancowania tego co najlepsze z wczoraj na dziś:)

Już bardziej ciekawe jest liczne ideowe potomstwo MFR, z łóż najprzeróżniejszych.
Ciągle jeszcze cieszące się świetnym samopoczuciem. Czasami robiące w autorytetach. Nie dające tak łatwo za wygraną.

A chłopa szkoda i troszeczkę żal.
Choć żal ten przypomina odrobinę odejście ojca alkoholika.
Co to kawał drania był, spieniał niemiłosiernie, szkód narobił, lecz jednak kawałek życia to razem spędziliśmy.
Niech mu ziemia lekką będzie.

Pozdrawiam serdecznie

Yassa jak zwykle celnie wypunktował.

Zenku, czy jesteś pewien, że którykolwiek z wymienionych przez Ciebie panów nadawałby się do tego przedsięwzięcia? Bo ja jestem przekonanana, że żaden.

I z żadnym bym nie poszła.

Aczkolwiek z całkiem odmiennych powodów.

Może dlatego, że dotyczy człowieka, który dopiero co umarł...

www.pomocdlarenaty.pl

Przeceniasz mnie:)
Przyznaję, że zdążyłam zaskarbić sobie “życzliwość” kilku osób, lecz to grono nie jest jakoś szczególnie liczne. Co prawda ostatnimi czasy usilnie pracuję nad jego powiększeniem i kto wie…

Z całą pewnością wszyscy, którzy zinterpretują moją wypowiedź inaczej niż jako wyraz braku chęci do wzięcia udziału restrukturyzacji koni, mogą liczyć na tak gwałtowna erupcję życzliwości z mojej strony, że odechce im się wszelkich interpretacji. Ale to chyba dość oczywiste w przypadku osoby złej i złośliwej:)

To dobrze, ze szuka Pan zrozumienia i szacunku dla MFR. Kiedy juz Pan znajdzie, oczekuje ze napisze cos o tym?
A co do budowy peronu ( a nawet niech bedzie ze dworca), w porownaniu do tzw. przeksztalcen wlasnosciowych, to to jest tak jakby dorsza za 8 zlociszy do afery FOZZ porownywac.
Nie ta skala prosze Pana.
No, chyba ze to wlasnie chodzi o “gust, smak i szeroka perspektywe“?

Pozdrawiam.

w głószy i nie mogę uczestniczyć w dyskusji, prawda, bo siedzę w głószy. Ale intencje mam dobre i w sercu nazbierało mi się tyle serdeczności, że kórwica i hójówka (pardą) mnie bierze, rze jestem na przymósowym milczeniu w tej głószy.

Referentowa do mnie muwi (omawiam): “Baranie, nie kompromituj mnie, mojej rodziny i miasta, gdzie się urodziłeś. Całe technikum zawodowe ci kibicuje, żebyś dobrze na txt wypadł, a kierowca Klimek nawet powiesił sobie za siedzeniem służbowego żuka makatkę z napisem: ‘referent king size’; ćwoku nietemperowany, pilnuj się”. Koham moją referentową i uwielbiam, kiedy pisze bez błędów ortograficznych; bardzo ją za to szanuję. No, ale dobrze, rozgadałem się, a tszeba odpowiedzieć na poważne pytania.

Panie Yasso, wszystko jest tak, jak sobie wyobrarzałem, a momentami jeszcze lepiej; dokładnie inaczej nisz Pan opisywał. Ludzie są otwarci, pszyjęli mnie, prawda, dobże, mam wrarzenie, rze myślą to, co ja, tylko jeszcze boją się do tego pżyznać przed znajomymi. Prawda… Ale ja, Panie Yasso, jestem jak ten monsón, czy inny el nińjo, i siłą argómentów ich przekonam, rze warto mówić prawdę, pszynajmniej w internecie, bo internet jest fri ese berd, i komusza psiamać morze nam tu skoczyć na pukiel. I – ówarzaj Pan- zrobię to sam, jednoosobową osobą własną. Taki jestem kozak (Igła pszepraszam, ale zdaje się odpuściłeś jórz kozaczenie, jesteś dystyngowanym adminem, wienc przejmę od ciebie ten zaszczytny tytół chonorowego nicdobrego).

Jak jusz wspominałem, bardzo szanóję (i kocham, ale to na marginesie, bo dziś nie na temat) moją referentową, ale nie tylko ją, bo równierz Pana Zenka. Pana Zenka szanuję, że miał odwagę pżyznać się, powiedzieć wprost – tak, rozumiem toważysza Rakowskiego i możecie mnie całować w dópę (pardą). Powiem szczeże, rze dla mnie taka postawa jest dip perfektli komilfo. Jusz wiem, kim jest Pan Zenek, rozumiem, co twierdzi, a czemu pszeczy. I to jest dobre, albo git – jak mawiają moi koledzy. Podobnie w pewnym sensie szanuję toważysza Jaruzelskiego, bo on równierz stawia sprawę prosto. “Stżelaliśmy do ludzi, sadzaliśmy ich do więzienia, kradliśmy nagrabione – ale to było, moje robaczki, dla was, w trosce o wasze bezpieczeństwo i ja bynajmniej się tego nie wypieram. Podziękujcie mi tó ładnie i będzie dżezi”. Ja jego za to szanuję, bo za nikogo jopjegomać jenerał się nie howa, mówi tak-tak, tak-nie, a nawet – tak. Rzałóję, rze nie głosi swoich prawd z kryminałó, ale, prawda, nie morzna mieć wszystkiego. Zawsze pozostaje pewien niedosyt, jak – powiedzmy – zgaga po klopsach (pardą).

Tak doszedłem do refleksji osobistej, ktura będzie dwóczłonowa w pónktach arabskich.

Pónkt pierwszy. Referenci potszebują, rzeby szófladkować i bódować systematyzacje. Kiedy widzę katolika od razu dopisują w rubryce – pierdyknąć domiar, sprawdzić czy w podaniu nie ma literuwek. Pszychodzi homoseksualista – koniecznie opracować ustawę o prawach człowieka i na cito zanieść do kierownika. Na fotelu usiadł toważysz, robię adnotację komuch i rysóję dwie stszałki: jedna w lewo – nieinteligentny, dróga w prawo – bystszacha. Referenci po prostu tak mają, lóbią jasne sytuacje.

Pónkt drógi. W związku z powyrzszym, krytycznie odnoszę się do komentarza Pana Sajonary. Panie Sajonara, zwracam się do Pana, Pan nie morze być do połowy w ciąrzy (proszę wybaczyć mi to poruwnanie). Albo Pan jest, albo Pana nie ma. Jeśli czuje Pan podziw dla tych, któży się “załapali” i uwarza rze grunt to jest mieć łep na gumce i radzić sobie w rzyciu, to daż bur, jak mawiają wędkaże, ale nie powtażaj mi Pan tego więcej publicznie, bo ja takiego taniego cwaniactwa nie znoszę. Pszyszlismy tu porozmawiać jak pszytomni ludzie, a Pan takimi wstawkami obrarza moją inteligencję. No naprawdę, rze tesz ja muszę Panu tłómaczyć, na czym powinno polegać rzycie suwnicowej ze stoczni. Proszę Pana, sównicowa ze stoczni powinna raz w roku pojechać na wczasy do bółgarii, mieć trujkę dzieci, dwóch męrzów, raz się rozwieść, posłać najstaraszego syna na stódia i być z niego dumna. Powinna tesz w niedzielę chodzić do kościoła albo supermarketu, w kościele się modlić, w supermarkecie kupić mikrofalę (tak jak Wildstein). Sównicowa nie powinna być bita i szantarzowana przez tajną policję polityczną, nie powinna mieć podsłóchuw w telefonach, nie powinno się jej wyżucać z pracy, jeśli nie zsunęła kszywo parostatka z sównicy. Panie Sajonara, czy Pan tak mało wie, rze ja mószę Panu tłómaczyć, na czym polega kszywda sównicowej! Daj Pan spokuj.

Od własnego dobrego serca powiem Panu jeszcze, rze ja dopiero się rozkrencam, i jeśli po drodze się nie rozpadnę, to nie takie jak te napiszę jeszcze dyrdymały. A najbardziej bawi mnie to, rze nie ma Pan na to wpływó, morze Pan najwyrzej nie czytać, ale jak widzę będzie Pan pszychodził, prawda, i czytał, bo lubi Pan spontanicznie wtrącić wśród inteligentnych ludzi komentaż od czapy. Zresztą nie ma pewności, czy kiedyś coś tu do Pana jeszcze nie skrobnę, więc ciekawość Pana zerzre.

Lecę, bo ściemnia się, a na drogach nie ma niestety latarni; jeszcze mnie jakiś wściekły pies pohwyci. Tszymajcie się nowi przyjaciele.

referent

No po prostu słów mi brak. Może to i dobrze, bo gdybym użyła własciwiych miałabym pewnie przechlapane u Pani Referentowej.

Komentarz miodzio! Uśmiałam się do łez:)

A w nawiązaniu do naszej rozmowy o donosach pozwolę sobie zapoznać Pana z popełnionym dziś przeze mnie komentarzem:

http://osiecki.salon24.pl/101521,index.html#comment_1464738

Zabrakło mi co prawda Pańskiej finezji i być może nie doczekam się odpowiedzi, ale akurat nie o odpowiedź mi chodziło.

Pozdrawiam

Nie.
Primo, to na poważnie.
Ty serio, to i ja — tak samo.
Secundo — dotyczy człowieka, który żyje i nadal jest najwybitniejszym nadredaktorem (czyli redaktorem naczelnym).
W ostatnim półwieczu równie wybitnym człowiekiem — instytucją w tej kategorii w polskim dziennikarstwie był właśnie Rakowski.

Wytłumaczyłem się dostatecznie?

?

Mam wrażenie, że mamy (jako społeczenstwo, czy może nawet górnolotnie polece: naród) problem ze sprawiedliwością. O dokładniej – z jej wymierzaniem. I bardzo łatwo przekonać nas, że domaganie sie sprawieliwości to jest niskopobudkowy rewanżyzm i zwyczajna mściwość.
Nie jestem ekspertem – ale zawsze mnie zastanawialo to, że po IIWS hitlerowscy kolaboranci, po przekonwertowaniu sie na bolszewickich kolabornatów, chodzili sobie spokojnie po ulicach. Ze kaci akowskiego podziemia z lat 40 i 50 z dumnie uniesionym czolem spacerowali po Warszawie. A Ci, którzy jeszcze parę lat wcześniej nie wahali się zaryzykować życia, by zastrzelić jakąś nazistowską świnię lub hitlerowskiego sługusa czy choćby szmelcownika, złamani unikali dokonania sprawiedliwości na ubeckich bandytach. Aby było jasne – nie potępiam ani nie oceniam nikogo, po prostu nie rozumiem tej zmiany…

Podziwiałem akcję przeciw Eichmannowi. I smutno skonstatowałem, że w polskim wykonaniu takie wydarzenie nie byloby możliwe…

Pozdrawiam Pana.

Tego pewni byc nie mozemy. Ot chocby, jak to z Dirlewangerem bylo?

Pozd.

Jeszcze jedno – w zakresie doprecyzowania. Rozwalić pod płotem albo powiesić na latarni, to można w naturalnym i spontanicznym odruchu sprawiedliwości, w zawierusze zmian. Tak moim zdaniem oczywiście. Pod to podciągam choćby śmierć Ceausescu. Choc kto wie, jaki w tym udział był Securitate.
Potem – to znaczy jak na nasze podwórko – dzisiaj, nawet największej świni należy się proces. Przede wszystkim dlatego, że my nie chcemy być jak te świnie.

I jeszcze jedno – czas naczęściej zaciera ślady po ranach. Tępi ostrza. Także ostrza sprawiedliwości. Nie chcemy sobie przypominać, przeżywać na nowo, machamy ręką... Czas jest naczęściej łaskawy właśnie dla katów…

To jest tak, jakbys mnie zapytal: Czy gdyby morderca Twojej rodziny zostal skazany na iles tam lat w zawieszeniu, to co bys zrobil? Scigalbys go?
Odpowiedz wydaje mi sie oczywista, prawda?

To dlaczego kiedy np. Jaruzelski wychodzi z budynku sadu, ludzie nie chwyca go i nie obwiesza na latarni?
Moze dlatego, ze malo jest takich ktorzy widza zbrodniarza, a wiekszosc widzi tylko starszego pana?
Moze dlatego, ze wiedza, ze w ich wypadku tzw. sprawiedliwosc zadzialalaby szybko i z cala swoja surowoscia?
A moze w koncu dlatego, ze poczucie wspolnoty jest tak slabe, to jeden z drugim mysla sobie: “przeciez mi ten Jaruzelski nic nie zrobil“. Ktos im wytlumaczyl, ze jednak zrobil?

A wracajac do powojennych czasow. Kto jak kto, ale Polacy naprawde mieli nikle mozliwosci dochodzenia sprawiedliwosci tak jakby sie nalezalo. I nie pisze tu o PRL-u.

Mam nadzieję, ze wyjdziesz z tej aortograficznej maniery, bo ciężko się sylabizuje mi wyrazy.

Pan nie morze być do połowy w ciąrzy (proszę wybaczyć mi to poruwnanie). Mogę jednak być w ciąży urojonej, pozamacicznej, więc świat dla mnie nie jest taki zero-jedynkowy jak wynika z twojej oceny. Pomieszałeś czasy i przestrzenie i wyszło ci, ze A jest dobre, a B złe.

Proszę Pana, sównicowa ze stoczni powinna raz w roku pojechać na wczasy do bółgarii, mieć trujkę dzieci, dwóch męrzów, raz się rozwieść, posłać najstaraszego syna na stódia i być z niego dumna. Powinna tesz w niedzielę chodzić do kościoła albo supermarketu, w kościele się modlić, w supermarkecie kupić mikrofalę (tak jak Wildstein). Sównicowa nie powinna być bita i szantarzowana przez tajną policję polityczną, nie powinna mieć podsłóchuw w telefonach, nie powinno się jej wyżucać z pracy, jeśli nie zsunęła kszywo parostatka z sównicy. Panie Sajonara, czy Pan tak mało wie, rze ja mószę Panu tłómaczyć, na czym polega kszywda sównicowej!

Jakby to wszystko dotknęło suwnicowej to pewnie bym przyklasnął, ale gdy suwnicowa została politykiem to dla mnie już nie jest to takie jednoznaczne. Suwnicowa – polityk przegrała i nie ma tu kwestii szczęścia, bo i tak miała go niemało skoro pan o niej pamięta. Iluż jest anonimowych co los mieli podobny lub gorszy i nikt się o nich nie upomni, nikt łez nie wylewa, ze nie mogą jeździć do Bułgarii.

Za to mogę się zgodzić, że mimo upływu lat można by zrobić pewne rozliczenia. Czas wieszania minął, ale przywileje należałoby poodbierać, bo to kurestwo jest, ze oprawca upasiony się śmieje z tych, który wcześniej gnębił.

jak Jaruzelski kopnie w kalendarz… że o Michniku nie wspomnę, bo przedsmak już był ...

A nawet, gdyby była…

Pamiętam sprzed kilku lat artykuły o tym, jak w eReFeNie za sprawą Dietera Schenka (jak sobie teraz wyszukałem) sąd wszczął sprawę o rehabilitację polskich pocztowców z Gdańska 1939. Ich rozstrzelanie było wykonaniem wyroku sądowego III Rzeszy, wyroku przez 50 lat nie podważanego.

Prawnik ów tłumaczył wówczas, że jego środowisko oparło się solidnej denazyfikacji – ze względu na zwartą strukturę społeczną, dziedziczność itp cechy zamkniętej korporacji zawodowej. W dodatku prawnicy potrafili się wykpić, że Hitler to nie oni, że zbrodnie to tylko mundurowi i uzbrojeni, a oni, sól ziemi, są niewątpliwie koniecznie potrzebni do budowania państwa prawa, więc bić ich nie należy. (Ostrzegam lojalnie, czytałem to niemal pół życia wstecz, nie pamiętam już co z powyższej argumentacji sobie sam dopisałem, ale sens był taki).

Dość, że wówczas prawnik – rewizjonista wykładał w polskiej prasie, że stare pokolenia prawników – nazioli (i ich bezpośrednich nepotów) się wykruszyły i jest szansa na sprawiedliwość dla ofiar nazistowskich zbrodni sądowych. Pocztowcy dla przykładu najpierw.

Jak donosi wikipedia, udało się.

Ale sędziowie, którzy w 39 wydali zbrodnicze wyroki dożyli swych lat w dostatku i szacunku.

Ktoś wspomniał o wyłapywaniu nazistów przez Simona Wiesenthala. Tak. Ale on i chłopcy-mosadowcy byli z zewnątrz. Niemcom denazyfikacę załatwili okupanci, a instytut Gaucka ossim zrobili wessi. Nie liczmy, że u nas się to zrobi od środka, samo z siebie. Raczej przyjdzie poczekać pół wieku.

PS. Nie znam się na prawie zupełnie, ale jakoś tak wydaje mi się, że niemiecka rewizja była znacznie lepiej przygotowana niż zarzuty o kierowanie zbrojną bandą wytoczone Jaruzelowi.

wybacz, ale ja nie zwykłem zabawiać się trupami. a poza tym to mnie przeceniasz i, tak BTW, to mógłbyś przytoczyć jakieś próbki mojego “kontrowersyjnego poczucia humoru”?

moje odczucie jest takie jak napisałem – Bulzacki robi sobie jaja z pogrzebu. jego wilcze prawo.

A ja mam wrażenie, że Referent pisze śmiertelnie poważnie. Bez żadnych jaj

Jaja to sobie robią wszyscy partyjni towarzysze, tego akurat nie dostrzegasz?

Chyba powinien Pan już iść.

——————————————————————
referent – wolny kozak, ale dokładny

Właśnie.

To Docencie tylko wybrany przypadek, że pierwsza moja notka tu na TXT dotyczy tow.Rakowskiego i przemyślnie ohydnie ortograficznych błędów jakich Ty i towarzysz Rakowski się dopuściliście obaj, ale z jakże innych pozycji światopoglądowych ;-)
Tekst bardzo przypadł mi do góstu ;-)
Wiesz Docencie w tamtych odległych czasach ten Rakowski miał całkiem,całkiem znośny wizerunek jak na moje postrzeganie tamtej rzeczywistości.
Pozdrawiam