Panie Lorenco.
Ja im to po nazwisku pisałem.
Aż, mi sie odechciało.

Wolę z Ciapkiem pogadać.

Igła – Kozak wolny

Zgodzilbym się z Panskim komentarzem, wszakże sugerowalbym zamianę slowa “każdy” na “wielu” lub “bardzo wielu” :))

Pozdrawiam ekologicznie

widzę,żeś co nieco zbulwersowany.
Z tego wnioskuję,żeś młody i szczęśliwy,co nie jestem grzechem,wręcz odwrotnie.

Uważam za szczęście,teraz w tych czasach,nie spotkać się w codziennym obcowaniu z ludźmi na ewidentne przykłady fałszu i bezczelnej obłudy.To jest nagminne.To chleb powszedni nas,Polaków.

Nie staję się odkrywczy,twierdząc,że dzisiejszy sposób zachowania to cel,a ten uświęca środki.To jest trendy.To model,styl życia.

Przykre,smutne,lecz niestety prawdziwe!

Pozdrawiam

Mnie to “oko za oko” wcale by nie bulwersowało gdyby ludzie wyznający tę zasadę nie próbowali się maskować. Od początku do końca. Mnie mierzi to, co Pan napisał w notce. Tu (czyli wszędzie) niektórzy są polukrowani, życzenia składają najlepsze, opłatkiem się łamią, przebaczają po to, by w następnej sekudzie o wszystkim zapomnieć – wszak Rytuału dopełnili a Tradycji stało się zadość – i rzucić się gardeł przeciwników, tętnice rozszarpując.
Panie Lorenzo, tego nawet wilki nie robią! One nie wiedzą co to hipokryzja jest…

Chcialem się odnieść do jeszcze jednej kwestii. Nie jestem mianowicie pewny, iż hipokryzja i obluda jest cecha li tylko Polaków. Może je lepiej u nas widać, ze względu na nasze uwielbione zajecie polegające na wlażeniu butami do cudzego życia. I traktowania pewnych elementów moralno-etycznych w sposob zbyt ekatrawertyczny. Mamy to we krwi, że chcemy naszymi “pozytywnymi”\ cechami wręcz epatowac innych.

W kulturze Zachodu zalecana jest pewna wstrzemiężliwość. Spotykamy się w knajpach, pabach, ale bardzo rzadko w kogoś w domu, starając sie trzymać zasady “my home is my castle”, także w wersji mentalnej. Sytąd i może tej hipokryzji i obludy mniej widać. Poza tym nie wiedziec czemu protestanci sa jakby mniej reprezentatywni dla tego rodzaju ekscesów. Nie wiem, dlaczego.

Pozdrawiam

było mi dane poznać trochę protestantów;Szwedów,Norwegów,Duńczyków.Są inni,dużo mniej zakłamani,zawistni.Nie boją się prawdy w stosunku do siebie;przełożonych i kolegów.Tak ich odbieram,tak też poznałem
Pewnie,że generalizować się nie powinno.Porównywac warto.

Pozdrawiam

Nie ma za co przepraszać. Ja sie tylko przestraszylem, że Pani coś wbrew czy jakos tak…:))) Ale juz mnie Pani uspokoila.

Pozdrawiam

Protestanci rzeczywiście maja to do siebie, o czym Pan pisal. Rzecz generalnie w relacjach między wierzącym a Bogiem. W przypadku protestantów nie ma raczej miejsca na pośredników.

Gdy idzie o katolicyzm (także i prawoslawie), to pośredników, jak Pan wie, jest aż nadto. I wielu z nich daje przyklad taki, jaki daje. Trudno więc się dziwić, że część ludzi wierzących i do tych katolików sie zaliczających, przyklad bierze nie z tych, co trzeba.

Pozdrawiam

Pan strasznie naukowo przemówiłeś i ja w swojej prostocie tego nie zrozumiałem.
Ale nie to mnie irytuje ( bo ja łatwo irytujący się jestem )

Weź pan w swoim koncie popraw tak aby podpis był pod spodem a nie na wierzchu.

A tak w ogóle, to czołem.
Witam pana.

Igła – Kozak wolny

... pod kazdym wzgledem i pod wszystkimi tego slowa znaczeniami.

Tych kilkunastu entuzjastow probujacych trzymac fason i zachowujacych wysoki standard kultury, wymiany mysli etc. jest skutecznie zagluszanych polską odmianą swojskosci.

nie ma co wiecej pisac…

Jerry

To nie tylko o “Salon” chodzi. Bijatyka poglądowa odbywa się wszędzie.
Tak sobie myślę, że notka pana Lorenzo to tylko przyczynek do czegoś szerszego jest.
Ale ma Pan rację. “Zwalczać” to chyba nie jest chyba najszczęśliwsze słowo, bo właśnie bijatykę na “śmierć i życie” sugerujące. :)

W zwalczaniu poglądów akurat nie dopatruję się ani niczego dziwnego ani niewłaściwego. W Salonie osobiście starałam się zwalczać wiarę w kaczą nieomylność i rózne dziwne przekonania z tej wiary wynikające.
Ścieranie się różnych przekonań, często nawet bardzo gorące jest ok, nadaje smaczku każdej dyskusji.
Problemem Salonu jest to, że zbyt często dochodziło w nim do pospolitych pyskówek personalnych, które z dyskusją nie miały nic wspólnego.
A teraz nawet ten problem jest już nieaktualny. Tam już nic się nie dzieje.

No nie zgadzam się. Jeśli chodziłoby tylko o przedstawienie swoich poglądów, to nie ma mawy o zadnym sporze. O dyskusji zresztą też nie.
Argumenty adwersarza należy starać się zrozumieć, ale przede wszsytkim nalezy się starać aby on/a/ również zrozumiał nasze argumenty.

A co do ringu…widzisz w tym coś złego? Boks jest takim samym sportem jak każdy. Ma jasno okreslone reguły, na ringu równiez obowiązują zasady fair play.
I cała sztuka polega na przestrzeganiu tych zasad.

W wymienionej przez Panią kwestii mam odczucia dość ambiwalentne. Nie mieszalbym mianowicie rywalizacji sportowej z dyskusją czy wymianą poglądów dotyczących spraw np. politycznych.

Otóż moim zdaniem celem rywalizacji sportowej jest osiagnięcie niejako bezwzględnej dominacji nad przeciwnikiem czyli po prostu zwycięstwo. Osiąga się je przy pomocy wszelkich środków, stosując się do lub też mimo zasad tzw. fair play. Tak więc rywalizacja sportowa nie ma nic wspólnego z dyskusją czy wymianą poglądów. Rywalizacja sportowa przynosi także niekoniecznie pozytywne efekty dla zdrowia fizycznego i psychicznego zawodników – jako przykład weźmy wspomniany przez Panią boks. Rzadko natomiast rywalizacja sportowa prowadzi do konfliktu zbrojnego, chociaż i tu znane są wyjątki od reguly (tzw. wojna futbolowa).

W przypadku natomiast dyskusji czy wymiany poglądów między grupami adwersarzy reprezentujących przeciwstawne stanowiska idzie o znalezienie kompromisu, pozwalającego w dłuższej perspektywie czasowej współistnieć obok siebie różnym grupom. To współistnienie na płaszczyźnie wewnętrznej pozwala nam się obchodzić bez udzialu wojska i policji na dluższą metę w naszym życiu. Natomiast na plaszczyźnie międzynarodowej umożliwia nam ten kompromis zlapanie chwili oddechu między kolejnymi wojnami, jakie od setek czy tysięcy lat toczymy na naszej planecie z różnych zresztą, nie do końca niekiedy zrozumialych powodów.

Pozdrawiam serdecznie

Z przykrością muszę stwierdzić, że Waszej argumentacji przyświeca duch dyskusyjnej poprawności politycznej, co w rezultacie sprowadza się do tego, że klepiecie jak dewotka zdrowaśki.
Świat naprawdę stoi nad przepaścią, skoro kobiety wykazują większego ducha walki niż mężczyźni:)

Naprawdę odpowiadając na mój komentarz chodzi Wam tylko o osiągnięcie kompromisu? W każdej innej dyskusji również?
Ja wolałabym przekonać kogoś do swoich argumentów, ewentualnie dać się przekonać rozmówcy, bo to też ma swój niepowtarzalny urok. A nawet jesli w rezultacie każde z nas zostałoby przy swoim zdaniu, to jednak zostałyby zasiane jakieś wątpliowści, które mogłyby zaowocować zmianą zdania w przyszłości.

bardzo Pani agresywna po Świętach ;-)
Powiem tak:
pewnie, że chciałbym przekonać do moich racji, ale wielkich nadziei nie miewam.
Mam natomiast zwykle plan minimum: poinformować kogoś, że można myśleć inaczej i mieć z tego trochę phunu. Zarówno z tego, że się ma inne zdanie, jak i z tego, że się o tym poinformowało.
Przyznam także, bez bicia, że w sieci w prawdziwe dyskusje rzadko się wdaję, bo tutaj aż nazbyt często funkcjonalnym równoważnikiem rzeczowych argumentów jest: “A ja i tak wiem lepiej bo przeczytałem w książce (ponieważ to jedyna książka jaką przeczytałem, więc to musi być prawda), a ponadto ja jestem szczerym patriotą, a ty głosowałeś na PO (PiS, Konika Garbuska, Chanat Astrachański, Związek Męskich Feministów, czy cokolwiek)”.
I co wtedy? Mam wyjaśniać, że Konik Garbusek to jest pomyłka kulturowa (Rosjan) i translacyjna (Polaków) w jednym? Przecież to nie byłoby na temat. To nawet o Koniku Garbusku by nie było.

Spory w sieci są – moim nieskromnym zdaniem – niby sporami. W najlepszym razie to manifestowanie tych poglądów, które akurat chcemy zamanifestować (kieruje nami to odwieczne marzenie – żeby się SPODOBAĆ). W gorszym (i chyba częściej), nazywamy dyskusję brutalne odreagowywanie lęków i frustracji, które w przypadku napotkania krewkiego oponenta (często zresztą cierpiącego na podobne lęki i frustracje, ale nazywającego je inaczej) przeradza się w mało wyrafinowaną szermierkę na kiścienie.

No i jeszcze muszę dodać, że zdarzają się wyjątki.

Rany Boskie! Z nadmiaru emocji zmienilem Panu pleć. Może to już wplyw miazmatów rozsiewanych przez Damę Delilah:)))

Pozdrawiam i przepraszam raz jeszcze

Wiaderka i lopatki może mamy i te same, ale jesli idzie o sprawy podstawowe to nie ma zmiluj się. Co do atencji, z jaka ma Pani nas zamiar traktować, to jeszcze się okaże. Ale nie bede zdradzal fabuly:)))

Prosze sobie tylko wyobrazic w tej dyskusji pp. Igle, Jareckiego, Nadreferenta, Panią Ufkę, rozgrzaną do czerwoności Panią Magię. O Panu Nicponiu nawet nie chcę wspominać.

To będzie dyskusja o sprawach fundamentalnych!!! Walka bez obludy i hipokryzji (a jesli juz, to bedę one traktowane tak tylko przez strone przeciwną).

A wygrają oczywiście Niemcy, bo oni zawsze wygrywają w pilkę nożna. Ale co kobiety moga wiedzieć o pilce nożnej:)))

Pozdrawiam pelen niecierpliwości

A nie mówilem, że będzie interesująco:)))?

Pani Magio, jak to – co zrobię? Wypiję lyk wody i będziemy kontynuować.

Pozdrawiam pelen niecierpliwości

Nawet z Magią o seksie a Dellilah dam łopatkę do potrzymania coby wcześniej kogoś wczesnej wypełnionym wiaderkiem w łepek strzelić.

A właściwie to niby dlaczego nie o seksie tylko o tej tam jakiejś polityce.
Panie a kogo polityka obchodzi?

Igła – Kozak wolny

Jakbyśmy mieli… jakbyśmy mogli… jakbyśmy pogadali…
A kto wam Panowie broni mieć, móc i gadać? Nie tylko o termodynamice.
No do roboty, Chopy! :)

Tu o tzw. Grundfragen będzie chodzilo, a nie jakies tam wiaderka czy lopatki.

Panie Yayco, pozwoli Pan, że tytulem wprowadzenia rzucę jutro jakis tekst, ale bez glębszych przemysleń, aby Panu chleba nie zabierać. Potem nastapi drobne trzęsienie ziemi. Nastepnie Pan zamiesci swój esej, po którym rozpeta sie juz pieklo.

Potem wyjedziemy na urlop, by powrócić z nowymi silami i zabrać się do sprzatania po tej drobnej wojnie, jaka niewatpliwie wybuchnie w ramach spokojnej wymiany poglądów i poszukiwania kompromisu.

Pozdrawiam serdecznie

piękny to jest plan i do realizacji zdatny.
Dlatego privatissime Panu powiem, że ja będę pisał o lustracji. Nudne to strasznie, ale w ten sposób się wyłuska tych tam, no… o, już wiem: aktywistów, co to tak strasznie chcą dyskutować, że nic ich (nawet nuda i ferie świąteczne dla uczącej się młodzieży) nie powstrzymuje.

A ja protestuje!!!

Zaczalem robic dla Delili klip ze wspolnego koncertu Leningrad Cowboys i Choru Aleksandrowa, w czasie ktorego odspiewano i odtanczono utwor, ło matko! “Delilah”!
Niestety edytor wideo posypal mi sie w trakcie montazu.
A wszystko przez Delile, bo to jej wlasnie chcialem zrobic prezencik.

_{It`s good to be a (un)hater!}

czy ja jestem poważny?
Ja przecież nawet nie mogę napisać, że zdania są podzielone, bo Pańska opinia jawnie jest mniejszościowa. Ze mnie się moje dziecko śmieje, proszę Pana.
A relacje damsko męskie, to sprawa jest poważna, z tych najpoważniejszych.
Ja o tym nie śmiem pisać, bo zaraz bym popadł w różne anegdoty, a potem by to ktoś przeczytał, rozpoznał się w anegdocie i po mordzie mnie nabił. A dać się obić po mordzie kobiecie, to, dla szowinisty z mojego pokolenia, jednak trochę niehonor jest.
Bo o polityce to możemy wszyscy pisać co chcemy, podobnie o Bogu, Kościele, Rosji, Niemcach, mniejszościach narodowych, medycynie i budownictwie komunalnym. To i piszemy, bo to proste i każdy swoje wyobrażenie i rozum ma. I z zgodnie z zasadą kartezjańską, więcej niż ma nie łaknie.
A o poważnych sprawach płciowych, miłosnych i temuż podobnież, pisują tylko grafomańscy ekshibicjoniści i poeci pióra.

Ja bym Panu raczej tą drugą drogę polecał…

Ten “wesolkowaty staruszek po sześćdziesiatce” to ja! A Pan Yayco to mlody czlowiek, aczkolwiek pelen mądrości niezwyczajnej dla mężczyzny w tym wieku:)))

się Pan łaskawie z moich siwych skroni nie naśmiewaj, bo nieładnie to jest.
I nie licuje też.

Przeczytałem post tej pani. Nie przepadam za Kaczyńskimi. Ale tekst, zatytułowany jako wigilijna opowieść, jest niesmacznym antykaczystowskim paszkwilem, nie cofającym się przed używaniem ekskrementów. Nowa autorka, mieszająca podniosły tytuł z ekspozycją nienawiści i pogardy, sama się naraziła na to co ją spotkało.
Nie pochwalam ataków na tę panią ale nie pochwalam także podobnych tekstów tytułowanych jako wigilijna opowieść. Natomiast podzielam dezaprobatę dla hipoktyzji i wydaje mi się, że nigdy dość jej potępienia. Ale tutaj chyba ataki na autorkę były świadomie sprowokowane. Chciała chyba wywołać reakcje podobne do pańskich.