Pan: – resztę zmilczę
bo mnie ciuciubabka nie interesuje. Za to ciekawość na temat abulii i jej diagnozy nie została zaspokojona.
Pan omijasz odpowiedź, bo
1 nie chcesz
2 nie możesz
3 nie umiesz odpowiedzieć
czy można odróznić abulię od mazgajstwa i po jakim czasie wytrawny specjalista może tego dokonać.

Odpowiadam: – Nie mam stosownej wiedzy, a co najistotniejsze nie jestem też klinicystą czy też psychoterapeutą. To, co wiem na ten temat jest pokłosiem studiów sprzed 100. bez mała lat i okazjonalnego ocierania się o literaturę tzw. fachową. A skoro tak, to wiedza moja na ten temat jest fragmentaryczna i niewystarczająca. Niemniej jednak spróbuję kilka zdań napisać.

Wydaje mi się, że samo zestawienie abulii, w jej klinicznym (nie filozoficzno – egzystencjalnym) znaczeniu z „mazgajstwem” jest zbyt dalece idącym skrótem myślowym. W psychiatrii występuje tzw. zespół apatyczno – abuliczny. Nie można nie zauważyć, że składa się z apatii i abulii, na ogół łączy się ze znacznym zmniejszeniem zainteresowań i obniżenia napędu psychoruchowego, co skutkuje znaczną redukcją lub brakiem aktywności złożonej. Zespół ten występuje w depresji endogennej, schizofrenii, endokrynopatiach, chorobach organicznych mózgu.

Apatia – stan zobojętnienia, obniżenia poziomu motywacji i słabszego reagowania na bodźce, często objaw chorób psychicznych lub somatycznych, zaburzeń nerwicowych lub reakcja na uraz psychiczny. Niekiedy apatia łączy się ze szczególnym typem konstytucjonalnym. Może być konsekwencją niedomogów np. tarczycy, przysadki, nadnerczy. Występuje w okresie rekonwalescencji po przebytych chorobach somatycznych i zakaźnych.

Abulia – niedomoga lub brak woli, uzewnętrznia się w obniżeniu lub braku zdolności do podejmowania decyzji i działania. Zwykle łączy się z obniżeniem napędu psychoruchowego. Abulia wyrażona w dużym stopniu nie pozwala chorym na wykonanie jakiejkolwiek czynności, choćby takiej jak powstanie z łóżka i ubranie się. Występuje w schizofrenii, przy uszkodzeniu płatów czołowych, w depresjach endogennych, nerwicowych, a także (UWAGA) w niektórych narkomaniach.

Po jakim czasie „wytrawny specjalista” będzie mógł postawić diagnozę? NIE WIEM. Wiem natomiast, że winna być konsekwencją badania w wielu aspektach (wywiad, katamneza…).

Mazgajstwo, powinien choćby intuicyjnie, z dużą dozą prawdopodobieństwa, nauczyciel umieć wychwycić. Nie kojarząc go z patologią, bo to nie ta sfera…

Pozdrawiam…