To samo co z każdą inną dużą rodziną. Następuje wymiana pokoleń, a ona nadal funkcjonuje – lepiej lub gorzej, ale funkcjonuje.

Bałbym się natomiast gwałtownego rozrostu TxT. Nie wszystkim muszą się podobać zasady czy reguły, które się powoli same ucierają dzięki chęci pogadania Konfederatów. Możecie mnie za to zabić, ale to, co się na TxT wyprawia jest jednak formą elitarnej “rozrywki”. Kto chce się tu zadomowić musi się jednak wykazać znajomością pewnych form zachowania, umiejętności dyskursu, także wiedzą.

Część z tych, którzy odeszli, jednak tu zagląda, co można zauważyć po śladach, jakie zostawiają (wystarczy wejśc do “Konfederatów”). Czasami nawet nadal dyskutują, i to w formie, jaka tu jest do zaakceptowania. I dobrze.

Jeśli idzie o gospodarkę, to każdy z nas ma jakieś doświadczenia, i to niekiedy wieloletnie. Trudno tę wiedzę sprzedać w kilku zdaniach, tak samo jak trudno jest wymagać, by wszyscy byli wiedzący w tych kwestiach. Panowie Dymitr i Podróżny wiedzą wystarczająco dużo w swoich tematach i dzięki im za to, że chcą się tą wiedzą podzielić. Jak ja mam z nimi dyskutować o szczegółach, skoro niejednokrotnie dopiero od nich się o pewnych rzeczach dowiaduję? Chwała im za to, a ja jak będe w złym humorze, to się mogę ewentualnie tylko literówek czepiać. I tyle:-)

Inna rzeczą natomiast jest, co ja mam zrobić z przekazywanymi przez nich (i nie tylko przez nich) informacjami. Moją zasadą jest – myśleć o tym i zastanawiać się, jak owe informacje zmieniają mój ogląd świata. I to jest jedna z najważniejszych wartości TxT.

To samo dotyczy wszystkich niemal tekstów konfederackich. Nawet tych, które są zabawami słowem. A i te zabawy są potrzebne we współczesnym świecie, w którym tak często zapomina się czym jest słowo. I kultura w szerokim tego słowa pojęciu.

Pozdrawiam Pana Panie Griszqu serdecznie jak zwykle