zauważ, że ja nie ośmielam się twierdzić jak swój ateizm widzi ateista. Tym bardziej nie ośmielam się twierdzić jak to widzi konkretny ateista.

Ja tylko zwracam uwagę, że coś jest w samym źródłosłowie: a-teista, oraz piszę o tym jak ja (a dokładniej, mój podmiot liryczny) to widzę.

Jeśli to co po tym myślniku w a-teista jest jakąś fikcją, to czym jest to przed myślnikiem, i dlaczego to przed myślnikiem ma takie coś po tym myślniku, a nie cokolwiek innego, nie będącego wyrazem wiary w zaprzeczenie?

To jest naprawdę zabawne zdanie: “Boga po prostu nie ma i tyle.” A czy ja twierdzę stanowczo, że jest, albo że widziałem go na oczy? Nie, ja widziałem tylko Ogrodnika. Tylko dlaczego przychodzisz do mnie z takim “twierdzeniem”? I dlaczego nie piszesz, że jest Ci z tym dobrze, tylko że “ani mi z tym dobrze ani źle”?

Pozdro.