Film okazał sie z dupy. W sumie do przewidzenia. Jak cos sie nazywa “Zemsta toxycznego mutanta 4” to nie rokuje za dobrze.
Z tytułem nie żartuję. Ten film nosił dokładnie taki tytuł. “Zemsta toxycznego mutanta 4”. Albo 6.
Przyznam sie tu na marginesie, że jestem wielkim fanem produkcji wytwórni TROMA. To horrory/thrillery/sci-fi robione celowo tak głupio, tandetnie, pokęcenie, że jest to zwyczajnie śmieszne. W kazdym razie- oglądałem tejże “Zemsty toxycznego mutanta jakies 2 części i za kazdym razem miałem ubaw setny. Och, to trzeba zwyczajnie zobaczyć, jak na slow motion, po umajonej łące biegnie w podskokach toxyczny mutant (wygladający jak toxyczny mutant z poliestru i pianki) i w jego szeroko rozwarte ramiona wpada biegnąca w jego kierunku, zakochana w nim dziewczyna. Pech dla niej a fart dla mutanta, że niewidoma. A mutant ma dobre serce i zwalcza zło przy pomocy mopa.
Poważnie.
Niestety w 4 albo 6 części okazało sie to już kompletnie nie śmieszne. Nic nowego, że tak powiem, prawda.

A teraz do remu:

Gretchen- kwestie wskazywania Prawdy wyjaśnił juz Serż (dziwność, ale mi sie to Serż po rusku w głowie wymawia- troche jak na Deja vu Machula, w Odessie, hmmm). Ja za to w kwestii poznania Prawdy. Otóż z prawdą, wskazaną przez Nazarejczyka jest ten kłopot, że ona z naszej perspektywy jest niepoznana. Tzn. poznajemy ja coraz bardziej z kazdym krokiem, zblizającym nas do Ojca, jak to zacytował Sergiusz. Natomiast mimo, że nie poznana, doskonale wiadomo GDZIE sie ona znajduje.

1. Dobro nie potrzebuje, jasne. Ale tu nie chodzi o samopoczucie dobra, ale o samopoczucie ludzi. Ludzie zaś mają to do siebie, że wartościuja na kazdym kroku. Wszystko. A w organizm mają wbudowane narzędzia kompensacyjne- zwyczajnie, jak się cos zrobi dobrze, to człwiek czuje się lepiej. Serotonina i te sprawy. Na identycznej zasadzie działa to u człowieka w sytuacji, w której widzi kogoś, kto np. jest kanibalem. Człowiek czuje się fizycznie lepszy. To zwyczajnie Forma, która nam narzucają noszone przez nas idee. Wartościując i osadzając samego siebie na tej “drabince” mamy zwyczajnie czysto organicznie lepsze, albo gorsze samopoczucie. Jasne, nie można popaśc w pychę, ale umówmy się- współczesnym katolikom z powodu ich wyznania jest do pychy cholernie daleko. Głównie siedzą w kruchcie i wymiataja pajęczyny.

3. Czy ja wiem czy mocniej? Jasne, że mamy cała paletę róznych warotści. Ale kazdej z nich, de facto, mozna przypicać wartość dodatkową- lepszośc gorszość. Każda wartośc ma bowiem swoje anchelium i perychelium. I między nimi się rozciaga. Tak jak absolutne dobro i absolutne zło wyznaczją coś w rodzaju biegunów. I cos jest (w tej sferze między nimi) albo blizej zła, czyli gorsze, albo blizej dobra, czyli złe. A skoro gadamy o czyms w rodzaju światopogladu, to to ma do siebie ten fakt, że jest w mniejszym lub wiekszym stopniu, ale zawsze totalne. Obejmujące praktycznie wszystkie sfery życia. No, chyba że ktoś jak zwierze, żyje bez żadnych zasad. Tylko co nam po kims takim?
A skoro wszystkie sfery zyca, to i sporo jest wartościowania, ktoremu mozemy lepszośc/gorszośc przypisac.
Lepszość gorszośc , na moje oko, w niczym nie ustepuje innemu watosciowaniu. Za to jest zrozumiałe dosyc powszechnie. A jak jeszcze kto kumaty, to nie trzeba tłumaczyć.

Pozdro

“Idę” se książkę jedna skończyc czytac. Bo cos mi ostatnio slamazarnie idzie. Ta ksiązka. Za duzo po necie lażę.

Narra!